Horecavrouw en gewezen schepen Martine Lesaffre kijkt tevreden terug op haar loopbaan. “Het gebeurt zelden dat je als schepen in één legislatuur iets kan realiseren. Ik deed het wel voor de nieuwe Vistrap”, zegt de volkse Martine. Ze heeft het hart op de tong: “Er is in Oostende nood aan openbare toiletten en parkings.”
“Als kind woonde ik in de Alfons Pieterslaan en passeerde hier vaak. Ik kijk al 30 jaar elke morgen, middag en avond op dit prachtige schip, want ik woon in de Vindictivelaan. Ook toen ik schepen was, keek ik vanuit mijn kantoor op het stadhuis op de Mercator. Mijn eigen verjaardag vierde ik op de Mercator en ik maakte tal van recepties mee aan boord”, zegt Martine, voor ze met ons het schip betreedt. Over de ligging van de driemaster, dwars of loodrecht op de kade, zegt ze: “Daar heb ik geen mening over.” Dat is anders bij de fotosessie: “Ik wil poseren aan het roer. Ik heb graag de leiding.”
Je begon op heel jonge leeftijd te werken in het kantoor dat je later mee runde. Hoe komt dat?
“Ik was 17,5 toen ik in 1971 begon te werken in het boekhoudkantoor van mijn ex-schoonvader. Net in die periode kwam de btw in voege en hervormde de fiscaliteit. Ik volgde meteen opleidingen. Met mijn schoonvader en ex-man heb ik jaren het boekhoudkantoor gerund tot ik schepen werd in 2007. We deden de boekhouding van heel wat ondernemingen en waren bekend in heel Oostende. Er werkten negen mensen. Ik leerde mensen begeleiden in hun bedrijf. Het was leerrijk. En daar voelde ik aan dat ik graag de leiding nam.”
Mensen kennen je nu van Leffe Beach in Mariakerke en voorheen van het Leffe Café op het Wapenplein. Was de stap naar de horeca evident?
“Leffe Café werd door mijn man André gesticht in 1995. Ik kwam er vaak, maar werkte er niet dagdagelijks. Maar mensen associëren me nog steeds met de zaak op het Wapenplein. Mijn stap naar de horeca lag misschien voor de hand. Veel restaurants waren klant van het boekhoudkantoor. We gingen vaak eten bij die klanten en zo leerde ik die branche kennen. Mijn dochter Ann is ook in de horeca gestapt. Ze baatte zes jaar Leffe Beach op de Zeedijk in Mariakerke uit en zocht een andere uitdaging. Ik hou van het contact met mensen en miste dat. In de politiek had ik een groot sociaal contact, maar dat was ik kwijt. Nadat ik stopte als schepen, besloten mijn man en ik om Leffe Beach zelf uit te baten. Ik geniet erg van gesprekken met mensen en dat vind ik nu opnieuw in onze zaak. Er is een goede ploeg. We zijn vijf dagen per week open en vanaf april zes dagen op zeven.”
Waarom ben je destijds in de politiek gestapt?
“Mensen verwijzen naar mijn twaalf jaar als schepen tussen 2007 en 2018, maar ik stond al in 1994 op de lijst van de liberalen. Marc Quatacker vroeg me. Ik haalde 453 stemmen en was de best scorende vrouw. Daarna heb ik me ingewerkt in de partij. Ik was bestuurslid en ging overal heen. Het interesseerde me heel erg en het was een droom. In 2000 haalde ik 745 stemmen. Daarna volgde een mandaat als OCMW-raadslid.”
Je was schepen van 2007 tot 2018. Hoe kijk je terug op die periode?
“De eerste zes jaar was ik bevoegd voor Onderwijs. Dat was niet eenvoudig. Later is het stedelijk lager onderwijs ook overgeheveld naar het GO!. Na 2012 kreeg ik een mooi pakket bevoegdheden, waaronder Openbaar Domein, Gebouwen en de Vistrap. Ik ben het meest trots op de vernieuwing van de Vistrap. Veel mensen zijn vergeten hoe die er vroeger uit zag. En het gebeurt niet zo vaak dat je als schepen in één legislatuur een dossier helemaal kan realiseren. Met de Vistrap is dat gelukt. Ik passeer er nog vaak en denk dan terug.”
Er zijn binnenkort verkiezingen. Keer je nog terug?
“In 2018 was ik lijstduwer en haalde het tweede meeste aantal stemmen. 1.043 om precies te zijn. Maar ik kreeg de boodschap dat ik geen ambt meer moest uitoefenen. Daarna besliste ik te stoppen met politiek. Het is nochtans een mooie uitdaging. Ik werd intussen al gevraagd door twee partijen, maar ga het niet meer doen. Onze horecazaak draait goed en vraagt veel tijd.”
Hoe heb je Oostende zien evolueren?
“De kentering is er gekomen toen er gelden uit het Sociaal Impuls Fonds naar de stad vloeiden. De ondersteuning van de overheid voor steden was belangrijk voor Oostende. Er werd veel vernieuwd en dat zorgde voor een dynamiek. Maar grote plannen hebben tijd nodig. Tussen de beslissing voor de bouw van een parking onder de zeedijk en de realisatie zit 15 jaar. En ondertussen veranderen de inzichten. Nu wordt er gekozen om het verkeer niet meer de stad te laten inrijden. Maar we zitten wel met de parking. Grote plannen, zoals een ring rond Oostende, zijn wel mooi, maar men moet meer oog hebben voor wat de Oostendenaars en toeristen ervaren.”
Waar is er nood aan in de stad ?
“Er komen op hoogdagen tienduizenden mensen naar Oostende. Een degelijk toilettenplan is absoluut nodig. Oostende moet goed onderhouden en beschikbare openbare toiletten hebben. Nu komt dat op de schouders van de horecasector of winkels. Eén concessie voor alle toiletten is geen goede zaak, zo is gebleken. De stad moet zorgen dat ze open zijn, er personeel is of dat er elektronische toegang is. En dan zijn er nog de parkings. Er is nood aan parkeerplaats. Dat zie ik in Mariakerke, waar er veel gebouwd wordt. Die bewoners komen, brengen familie en vrienden mee, maar die hebben onvoldoende parkeerplaats. Wie naar Mariakerke komt, moet 12 euro per dag betalen. Er moeten meer gratis parkings komen. Je kunt niet alle verplaatsingen met de tram of per fiets doen.”
Bio
Privé: geboren 14 augustus 1954 in Oostende. Trouwde in 2003 met André Meulman, heeft een dochter Ann Pauwels.
Opleiding en loopbaan: handel en economie aan het Sint-Jozefinstituut. Startte op 17,5-jarige leeftijd een boekhoudkantoor, waar ze actief bleef tot 2006. Schepen (2007-2018), tunt nu samen met haar man Leffe Beach.
Vrije tijd: vroeger : zwemmen, turnen, tennis.
The post Op de Mercator met ex-schepen Martine Lesaffre: “Mijn hart klopt nu bij onze horecazaak” is provided by KW.be.
