Laat geen windjes en wees op je hoede voor olifanten aan Bain Marie. Dit mysterieus plekje bij een bos met een luguber verleden is uitgegroeid tot een prettige trekpleister voor passanten. Wij spraken met de man achter de absurde creaties.
De Galgebossen stammen uit de vroege middeleeuwen en tot de achttiende eeuw stonden er galgen voor terechtstellingen. Dit luguber verleden doet Bain Marie ?snel vergeten aan de rand van het bos bij Ieper. De vrouwelijke paspop in een oude badkuip is een knipoog naar de kooktechniek au bain-marie. Marie ligt er al meer dan tien jaar te baden en kreeg het gezelschap van ‘de onzichtbare man’ op een zitbankje bij het bad. Af en toe prijken er borden die waarschuwen voor olifanten of winderigheid. En wie te dicht bij het bad komt, riskeert een beet van een piranha of haai.
Prettig gestoord
De creaties spruiten voort uit het prettig gestoorde brein van Rik Deryckere, die er bijna veertig jaar woont. “Het oude bad kreeg ik eens van een buurtbewoner”, vertelt hij. “?Het hoofd van Marie heb ik al enkele keren vervangen. Ik moet nog een controle uitvoeren na de recente regenval. Het kan gebeuren dat een been van Marie stilaan versleten is en dan zorg ik voor een ander. Hoewel, een Marie met één been… dat mag ook, hé. Hoe absurder, hoe liever.”
Drijfzand
Behalve de benen uit het bad kan plots ook een stel benen uit de berm komen naast de weg. “Dat zet ik daar een bordje bij met ‘pas op, drijfzand’. ?Als het maar de aandacht trekt en zorgt voor leute. Mijn oorspronkelijke bedoeling was heel onnozel: fun en verwondering scheppen. Ik wil dat mensen eens stoppen, goeiendag zeggen tegen mekaar en plezier hebben bij deze absurde creaties. Van mij mag iedereen dat maken. Gek doen is gezond en er is al miserie genoeg in de wereld.”
Slang
“Met een leeftijdgenoot die jammer genoeg overleden is, heb ik ooit een telefoon op het bankje van de onzichtbare man gezet. Wanneer iemand voorbijkwam, lieten we de telefoon rinkelen. Of we legden een rubberen slang klaar en trokken aan een koord om hem te doen bewegen. Dat is gewoon leuk, meer moet dat niet zijn. Ik heb nog een en ander liggen in mijn schuur, dus er kan altijd wel wat bijkomen of veranderen. De mensen moeten maar eens passeren. Liefst te voet of met de fiets.”
Geocaching
De plek is uitgegroeid tot oriëntatiepunt. “Wij wonen bij die vrouw in dat bad, vertellen de bewoners van deze buurt. Ah, daar! De mensen kennen het intussen. En dan wordt wel eens aangebeld. Vooral door mensen die aan geocaching doen. Er zit iets verstopt bij Bain Marie. Vaak moeten de zoekers mij dan om een ultieme tip komen vragen. Verder zie ik ook gewone voorbijgangers en toeristen halt houden. Ze vragen om een foto te nemen bij Marie in bad. Dat ze maar doen. Maar ze kruipen er beter niet in, want dat kan nare gevolgen hebben.” (TP)
The post Rik zet absurde creaties aan bos met luguber verleden: “Het is leuk, meer moet dat niet zijn” is provided by KW.be.
