15 straffe kandidaten proberen het tweede seizoen van ‘Kamp Waes’ te overleven. Tom Waes volgt hen tijdens de uitzonderlijke opleiding van de Belgische Special Forces. Eén van de kandidaten is Julien Eggermont (23) uit Rollegem, rugbyspeler en student sportmanagement.
Vanaf zondag 14 januari om 20 uur is Kamp Waes terug voor een tweede seizoen op VRT 1 en VRT MAX. Uit meer dan 3.000 inschrijvingen werden uiteindelijk vijftien kandidaten geselecteerd, een diverse cast van tien mannen en vijf vrouwen. De jongste was tijdens de opnames amper 20 jaar oud, de oudste 52. De gespierde 23-jarige Julien Eggermont gaat eveneens de uitdaging aan. Na zijn bachelor businessmanagement volgde hij een banaba sportmanagement aan VIVES Brugge in afstandsonderwijs en loopt momenteel stage bij Decathlon.
“Ik wil professioneel rugbyspeler worden en hoop ooit deel uit te maken van de nationale ploeg van België. Mijn rugbypassie begon bij RC Curtrycke waarmee ik nog steeds een nauwe band heb. Ze zijn super trots op mij. Momenteel ben ik aanvoerder bij het beloftenteam van OMR Lille Metropole, eerste klasse in Frankrijk. Daarnaast speel ik ook rugby bij South Sevens in Aix-en-Provence. Ik heb een jaar gestudeerd aan de Université de Toulon en kwam zo in de ploeg terecht. Afgelopen zomer werden we derde, het jaar ervoor tweede. Nu gaan we voor de eerste plaats (lacht). Al sinds het lager onderwijs ben ik bezig met sport. Ik voetbalde van mijn 6 tot 15 jaar bij Moeskroen en deed altijd mee met de loopcrossen van SVS waar ik steeds in de top drie eindigde. Mijn papie was ook een sporter. Ik keek daar naar op. Hij deed atletiek en kon goed lopen en boogschieten.”
Toen de inschrijvingen van Kamp Waes werden aangekondigd waren het de vrienden van Julien die hem aanmoedigden om zich in te schrijven. “Ze weten dat ik hou van een uitdaging en via een kennis had ik vernomen dat het productiehuis geïnteresseerd was in kandidaten die een extremere sport beoefenen. Na het insturen van mijn motivatiebrief en introductievideo werd ik gevraagd op gesprek en raakte ik steeds verder in het selectieproces.”
Na zijn geslaagde mentale en fysieke testen werden de kaartleestechnieken en oriëntatieskills van Julien getest. “We kregen een kaart en coördinaten om vervolgens met een rugzak van 15 à 20 kilogram een lange afstand af te leggen. Zoiets ben ik niet gewend en was met mijn zwaar lijf wel lastig. Mijn sport is eerder explosief. De dag erna had ik last van mijn knie, dus ben ik meer beginnen trainen om me voor te bereiden op het programma.” Als laatste stap in het selectieproces werd Julien onderworpen aan verschillende medische testen in het Militair Hospitaal Koningin Astrid in Neder-Over-Heembeek bij Brussel. 21 april kwam dan eindelijk het verlossende nieuws dat Julien bij de laatste 15 kandidaten zat.
“Ik was uiteraard super blij, maar had het ergens wel verwacht aangezien alle testen goed waren verlopen. Het was wel een serieuze opluchting want je steekt veel tijd en moeite in je kandidatuur, een proces van een half jaar. Het zou jammer zijn moest het voor niets zijn geweest. Mijn inspanning werd beloond. Alleen mijn heel dichte kring wist het, pas 1 januari ’s avonds werden verschillende trailers gelost en mocht ik de dag erop om 8 uur het nieuws zelf publiceren op mijn sociale media. Ik heb heel wat berichten ontvangen, zelfs van vrienden van vrienden en verre kennissen. Iedereen verlangt om het programma te zien en blijft ook constant polsen naar meer informatie.”
Op de eerste dag ging het programma onmiddellijk van start. “Je komt toe met je rugzak, wordt direct gebrieft en start. Voor de opleiding Special Forces moet je eerst de Bergham Run vervolledigen. Een eerste test en instapkaart om te mogen starten. Ik ken iemand die paracommando is, dus ik wist wel ongeveer wat het was, maar door het zelf te beleven en alle stappen te doorlopen, krijg je veel meer respect voor de mensen die in het leger zitten.” Julien deed mee voor de eer en is trots dat hij heeft volhard. “Het vraagt moed om door te zetten. Mensen geloofden in mij en dat geeft wel zelfvertrouwen. Ik kick echt op adrenaline, maar ik ben ook echt een familieman, dus ik zou niet lange periodes kunnen weg zijn. Ik wil een normaal gezinsleven. Aan zoiets meedoen is een eenmalige ervaring en ik wil nadrukkelijk nog eens de productie bedanken voor de fantastische samenwerking.”
The post Julien Eggermont is enigste West-Vlaamse deelnemer bij Kamp Waes: “Het vraagt moed om door te zetten” is provided by KW.be.
