131 kilometer zwemmen in 60 uur en 55 minuten. Wat Matthieu Bonne gedaan heeft, overstijgt het menselijke kunnen. In de Golf van Korinthe in Griekenland verpulverde hij het wereldrecord non-stop openluchtwaterzwemmen, een prestatie waar hij thuis in Bredene flink van nageniet. “Dit is zonder twijfel het zwaarste dat ik ooit heb ondernomen.”
“Het was er los over”, glimlacht Matthieu Bonne, zo’n 48 uur nadat hij in Griekenland uit het water stapte. 131 kilometer zwemmen in open zee achter de kiezen, een nieuw wereldrecord rijker. “Ik moet er niet flauw over doen: dit was mijn zwaarste uitdaging ooit. Ik ben diep moeten gaan. Extreem diep. Zowel fysiek als mentaal heb ik mijn grenzen moeten verleggen.”
Bonne staat er ook zelf van te kijken dat hij de meet heeft gehaald. Bijna 61 uur aan één stuk zwemmen… Ik ben veel gewoon, maar dit was ver buiten mijn comfortzone. Bovendien waren de omstandigheden niet ideaal.”
“Vooral de koude was een groot obstakel. Vooraf hadden we rekening gehouden met een zeewatertemperatuur van 27 graden, maar de eerste 24 uur schommelde die rond de 21 graden. De koude zat in mijn lijf en ik heb die niet meer van me kunnen afschudden. Ook niet toen het water wat warmer werd. Ik heb dan maar een klik in mijn hoofd gemaakt. Deal with it, de omstandigheden zijn wat ze zijn, dacht ik bij mezelf.”
Gezwollen lippen en tong
Met gezwollen lippen en tong bleef Matthieu Bonne meter per meter doorzwemmen. “Het zout en de zon zorgden voor een amper te harden pijn. Na verloop van tijd kon ik amper nog eten en was het lastig om met mijn hoofd onder water te zwemmen. Alles deed pijn. Ik denk niet dat ik ooit zo hard heb afgezien. Ik weet nog altijd niet hoe ik dit overleefd heb”, zegt hij.
“De laatste negen kilometer was loodzwaar. Maar opgeven? Dat staat niet in mijn woordenboek. Ik heb mezelf tot het uiterste gepusht”
“Uiteindelijk heb ik me er gewoon overgezet. Ik moest en zou het halen. Al was die laatste negen kilometer loodzwaar. De wind kwam opzetten en kreeg ik vol in mijn gezicht. Ik heb mijn laatste krachten moeten aanspreken. Opgeven? Dat staat niet in mijn woordenboek. Ik heb mezelf tot het uiterste gepusht.”
© Stefanie Reynaert
Al tijdens de eerste nacht kreeg Bonne last van hallucinaties. “Plots zag ik slangen in het water, vielen er puzzelstukjes naar beneden en wist ik op een bepaald moment niet meer waar ik was en wat ik aan het doen was. Rare kronkels die boven water kwamen… Ik zag plots ook overal boten om me heen. Terwijl er enkel de zeilboot met mijn team was.”
Emotionele schop onder de kont
Daarop zat de entourage van Matthieu. “Een medisch team, mijn begeleiders, broer en schoonzus… Zonder overdrijven: zonder hen had ik het nooit gehaald. Ook het emotionele luik speelde een grote rol. Elke dertig minuten stond een bevoorradingsmoment op de planning en toen had ik telkens een kleine twee minuten om contact te hebben.”
“De peptalk die ik toen kreeg, heeft een wereld van verschil gemaakt. De ene keer zacht, de andere keer wat dwingender. Elke keer exact de schop onder de kont die ik nodig had. Ik ben hen uit de grond van mijn hart dankbaar.”
“Na 61 uur weer land onder je voeten voelen, daar moet je weer aan wennen. Ik loop nog altijd wat op wolkjes, trouwens. Letterlijk en figuurlijk”
Het gevoel toen hij eindelijk uit het water kon stappen, vergeet Matthieu nooit meer. “Een en al euforie”, straalt hij. “Ik ben mijn mama meteen in de armen gevallen. Dat kleine Griekse dorpje leefde ook enorm mee. Veel inwoners stonden aan de kuststrook, de burgemeester was er, er werd vuurwerk afgestoken…”
© Stefanie Reynaert
“Ik was ook erg blij dat ik er was. Veel spierpijn had ik niet, maar ik was zwaar verbrand en had zware zeebenen. Na 61 uur weer land onder je voeten voelen, daar moet je weer aan wennen. Ik loop nog altijd wat op wolkjes, trouwens. Letterlijk en figuurlijk.”
Trotse opa Fonne
Deze week reçupereert Matthieu thuis van zijn ongeziene prestatie. “Maar volgende week ga ik weer als redder in LAGO Brugge aan de slag. En wil ik stilaan ook weer beginnen trainen. Er zit al een nieuwe uitdaging in mijn hoofd, maar die is nog niet concreet.”
“Eerst een goeie pizza of portie frieten eten en eens bij mijn opa Fonne (91) op bezoek gaan. Hij is mijn grootste supporter. Ik zal hem mijn avonturen tot in de kleinste details uit de doeken doen.”
Niet zijn eerste topprestatie
Ultrasporter Matthieu Bonne rijgt de straffe sportprestaties aan elkaar. Een overzicht.
In 2020 zwom hij als eerste mens ooit de volledige Belgische kust af. Hij zwom 67 kilometer van De Panne naar Knokke-Heist in minder dan 24 uur.In 2022 werkte hij hij acht volledige triatlons in evenveel dagen op acht Canarische Eilanden af. Hij zwom toen 30,88 kilometer, fietste 1.441,6 kilometer en liep 337,56 kilometer.In maart van dit jaar fietste hij meer dan 3.600 kilometer in zeven dagen tijd, goed voor een nieuw wereldrecord.In januari van dit jaar ondernam hij een fietstocht van 1.000 kilometer van Zürich naar Bredene.Eind 2019 raakte hij bij het grote publiek bekend dankzij zijn deelname aan Kamp Waes op VRT1.
The post Matthieu Bonne na zijn bovenmenselijke zwemprestatie: “Ik weet nog altijd niet hoe ik dit overleefd heb” is provided by KW.be.
