Dit weekend start de Lotto Super League, het eersteklassevoetbal bij de vrouwen. Met tien clubs, waarbij twee West-Vlaamse: Zulte Waregem en Club YLA. De vrouwenploeg van Club Brugge mikt hoger dan de vijfde plaats van vorig seizoen en trok daarvoor als vervanger van hoofdcoach Dennis Moerman (naar Anderlecht) de debuterende Heleen Jaques (35) aan. “3.500 toeschouwers voor de EK-matchen van de U19 Red Flames, wie had dat drie jaar geleden durven voorspellen?”
De legende van het Belgische vrouwenvoetbal, zoals de Tieltse ex-verdediger – 97 A-caps, ze speelde onder meer voor Club Brugge, Anderlecht en Gent en in de Duitse en Italiaanse topcompetities – bij haar aanstelling in 2021 tot nationale jeugdcoördinator door de voetbalbond werd genoemd, debuteert dus als clubcoach. Daarmee is Jaques, de afgelopen jaren ook analiste voor Sporza, na Audrey Demoustier (Fémina White Star Woluwe) pas de tweede vrouwelijke hoofdcoach in de Super League.
Moeten we dat beschouwen als een stap vooruit voor het vrouwenvoetbal?
“Vrouwen die voetballen was lang een issue, dat vrouwen de kans krijgen te bewijzen dat ze evengoed ref of hoofdcoach kunnen zijn, is een terechte positieve evolutie.”
Hebben coaches die uit het mannenvoetbal komen niet meer ervaring en misschien wel skills, of klink ik nu heel fout?
“Ik heb evengoed een UEFA A-trainersdiploma als de mannen, als je dat bedoelt. Het klopt dat een hoofdcoach bij de mannelijke profs een Pro Licence moet hebben, maar dat moet dan misschien de volgende stap zijn. Maar er zijn wel al vrouwen die al een Pro Licence hebben, hoor. Ik ambieer in elk geval niet meteen een trainerschap bij de mannen, eerst eens kijken wat mijn nieuwe job bij YLA geeft. Want het is en blijft een andere aanpak, dat weet ik van mijn vriend (Mario Ballegeer, video-analist, red.) die lange tijd met Michel Preud’homme heeft gewerkt.”
Het is zelfs een andere sport, benadrukte je al eerder: ‘met een eigen charme en een eigen publiek’. Het is een eeuwige discussie dat je vrouwenvoetbal niet mag vergelijken met mannenvoetbal. Tessa Wullaert zei me laatst nog gefrustreerd te zijn dat ze niet over de kracht beschikt van Lukaku.
“En daarom is het een andere sport. Die misschien niet àlle voetballiefhebbers kan beroeren, maar misschien wel weer andere sportliefhebbers. Met de Red Flames zijn al enorme stappen gezet. Het is nu kijken of we met de clubs ook verder kunnen evolueren. (denkt na) Intussen loopt in België heel veel jong talent rond, ik denk dat de clubs nu in eerste instantie moeten denken aan opleiden.”
“Vrouwen die voetballen was lang een issue, dat ze de kans krijgen te bewijzen dat ze evengoed ref of hoofdcoach kunnen zijn, is een terechte positieve evolutie.”
De Super Lotto League als opleidingscompetitie, zoals de Jupiler Pro League?
“Als tussenstap dan misschien.”
Hoe bevalt de nieuwe job? Moeit jouw baas, ex-coach en nu manager Leo Van der Elst, zich met de opstellingen?
(lacht) “Vraag me dat na het seizoen nog eens, we hebben nog maar net de voorbereiding achter de rug. Natuurlijk zijn er wel eens discussies, maar we komen er altijd uit. De omkadering en nieuwe staf werken heel ambitieus samen. Er worden almaar stappen in de professionalisering gezet.”
Zoals met de Zweedse aanwinsten Hanna Stenberg en Selde Abrahamsson die met hun ervaring het algemeen niveau moeten optillen?
“Dat klopt. Al is Hanna pas 19, maar zij beantwoordde dan weer aan het aanvallend profiel waar we nood aan hadden. Ze zijn allebei prof en kunnen overdag een individueel traject volgen, fitnessen… De andere meisjes werken of lopen school, maar in september proberen we ’s avonds in groep rond 17.15 uur te trainen, dan hebben ze nog een vrije avond over. Ze worden zo goed mogelijk omkaderd en begeleid. Zo konden we deze week trainen op het oefencentrum van de mannen in Westkapelle, spelen we zoveel mogelijk wedstrijden in Roeselare…”
Beticht me maar van kwaaie wil: volstaan nauwelijks een honderdtal toeschouwers op de wedstrijden en daardoor ook onvoldoende sponsoring en budgetten om professioneel door te groeien?
“Als het spel aantrekkelijk is en de beleving, het familiegevoel én de resultaten volgen, zal het publiek ook wel volgen. Een ander soort publiek dan, al klinkt dat nu wel raar. Maar 3.500 toeschouwers voor de EK-matchen van de U19 Red Flames, wie had dat drie jaar geleden durven voorspellen?”
Jaques wil bij Club YLA ook inzetten op peoplemanagement. “Als speelster leerde ik dat een band smeden of een familiegevoel zelfs, ontzettend belangrijk is.” © JOKE COUVREUR
Al hun wedstrijden, niet meteen demonstraties toch, rechtstreeks te zien op Sporza, zou dat een goeie zaak geweest zijn voor het vrouwenvoetbal?
“Het is jeugdvoetbal en elke promotie is meegenomen. Ik begrijp jouw kritiek, maar eerst moet de professionalisering bij de clubs omhoog en dan volgt het algemene niveau bij de clubs én de nationale teams.”
Zes van de tien ploegen spelen de play-offs om de titel, dat kan al moeilijk mislopen. Komen jullie dit seizoen dichter bij de favorieten, genre OHL, Anderlecht en Standard?
“De play-offs zijn met deze nieuwe groep de eerste ambitie. Als tussenstap, verder zien we wel. Eerst Standard op zaterdag (op de laatste speeldag van vorig seizoen verloor YLA er met 6-0, red.). Of zij even sterk zijn of wij sterker zijn geworden, moet nog worden afgewacht.”
Hoeveel neemt de debuterende hoofdcoach mee uit haar rijke carrière als speelster?
“Veel. Trainingsvormen en -oefeningen die ik leerde in Duitsland en Italië bijvoorbeeld. Een voorbeeld: ik was al dertig toen ik bij Fiorentina arriveerde maar ik leerde er snel dat je zelfs op die leeftijd nog technisch kan verbeteren. Wat ik niet zal overnemen van Fiorentina: de verdedigers mochten er niet op doel trappen!” (lacht)
Je houdt van mooi, technisch voetbal, begreep ik. Dan ben je allicht tevreden met een wereldkampioen als Spanje.
“Eigenlijk wel. Zo’n voetbal streef ik ook met YLA na. Maar er is ook mijn Italiaanse achtergrond: er moet wel iets staan!”
Maar tegelijk is Sarina Wiegman, de Nederlandse coach van de verliezende finalist, ook jouw grote voorbeeld?
“Ja. Wellicht is Wiegman op alle vlakken de beste coach ter wereld: op tactisch vlak, qua peoplemanagement…”
Enkele weken geleden legde Ronny Deila, jouw mannelijke collega, hier op deze pagina’s uit dat een coach in eerste instantie een peoplemanager moet zijn. Zou het kunnen dat dit nog meer geldt in het vrouwenvoetbal?
“Als speelster leerde ik alvast dat een band smeden of een familiegevoel zelfs, ontzettend belangrijk is, ja. Bij vrouwen blijven bepaalde zaken soms langer hangen. Ik las in dat artikel ook dat Deila mogelijke spanningen nooit te ver wil laten komen en ik hou ook wel van een directe aanpak.”
“Clubs moeten in eerste instantie denken aan speelsters opleiden”
Is coach Jaques een strenge?
“Er mag wel gelachen worden, maar ik hou ook van discipline. Boetes waren nog niet nodig, maar altijd op tijd zijn, de coaches respectvol begroeten… Dat vind ik belangrijk.”
Tot slot: een coach in het vrouwenvoetval mag niet alleen worden afgerekend op de resultaten?
“Ik mag hopen van niet. Ik vind het minstens even belangrijk om mijn speelsters technisch en tactisch beter te maken. En als ze individueel beter worden, wordt de ploeg ook beter en volgen de resultaten wel.”
Dus liever dit seizoen bij YLA van de helft van de ploeg toppers (Red Flames) maken, dan pakweg vicekampioen worden?
“Ja.”
The post Heleen Jaques (Club YLA) is pas tweede vrouwelijke T1 in de Super Lotto League: “Vrouwenvoetbal moet ander soort publiek trekken” is provided by KW.be.
