Dat café Epsom nog bestaat, is te danken aan een vrouwelijk trio. Carole Maes, samen met haar echtgenoot Emmanuel Beernaert eigenaar van het gebouw, kon Andrea Goemaere overtuigen om verder te gaan, met de steun van Carine Vandenbussche. “We lijken soms wel een getrouwd echtpaar”, lachen Andrea en Carine. Carole en Emmanuel kochten het pand om te verhinderen dat het café zou verloren gaan.
In september 2023 gaf Andrea Goemaere (78) haar afscheidsfeest, dik een maand later liet ze zich overtuigen om toch door te gaan. Met assistentie van Carine Vandenbussche (64) die als klant al vaker eens een handje toestak in de zaak.
Maar voor de start moeten we terug naar het jaar 1985. “Ik was toen 38 jaar, was gescheiden en met mijn twee kinderen stond ik er alleen voor. Ik deed toen van alles om rond te komen: werk als hostess, ik verkocht verzekeringen en bestelde ook in een restaurant in Geluwe. En toen we eens door Pittem reden en we het pand van Epsom zagen staan, verzekerde een vriendin van mij dat het iets voor mij zou zijn. Het gebouw was in slechte staat, niettemin startte ik er aan en vormde ik het om tot een café. De naam Epsom bleef behouden. Epsom is een Engelse stad, bekend van de paardenraces. Van naam veranderen, ging me in die tijd 50.000 frank gekost hebben.”
Varkens castreren
Andrea is van de kust afkomstig, ze groeide op in Leffinge op een boerderij met negen kinderen. “En daar moesten we met zijn allen helpen, tot het castreren van de varkens toe, we deden het al op jonge leeftijd”, knipoogt ze.
Andrea is dan ook een dame die van aanpakken weet. Ze bouwde haar café al snel uit. “Samen met een klant heb ik hier eens de vloer vernieuwd in een nacht tijd. We hadden al de meubels buiten gezet en er ’s morgens een plaatje ‘uitverkoop’ aan gehangen. Om te lachen natuurlijk.”
En lachen, dat kan altijd in café Epsom. Aan het raam zie je nog staan ‘Bij Dreten’. “Dat verwijst naar mij, Andrea. Maar ik was eens op reis en enkele andere dames hielden het café voor mij open. Toen ik terugkeerde, hing er op het raam: nieuwe meisjes.” Allemaal anekdotes die mee de geschiedenis van het café bepalen. Het interieur is in al die jaren ook quasi onveranderd gebleven. “Ik heb vier jaar met mijn kinderen hier in het café gewoond, daarna ben ik verhuisd en nu woon ik al meer dan 30 jaar naast het rusthuis. Er nog niet in”, lacht ze.
Over stoppen had Andrea het vaker, maar toch ging ze telkens verder. Het gebouw was ondertussen gekocht door Emmanuel Beernaert en Carole Maes, dochter van Luc Maes. De topman van Latexco was ook altijd vaste klant in café Epsom. “Zelf kwam ik hier ook al over de vloer, het is altijd een plaats geweest waar generaties samen kwamen”, vult Carole aan. “Toen wij het kochten, was het vooral de bedoeling dat het een volkscafé zou blijven. En liefst met Andrea achter de toog. Maar het moet voor haar haalbaar blijven natuurlijk, daarom goed dat we Carine aan boord konden halen. En dat lukt nu meer dan aardig.”
Tot in de late uurtjes
Op donderdag is het café gesloten, net als op zaterdagavond. “We gaan in de week telkens open vanaf 15 uur, op zaterdag is dat van 10 tot 13 uur en op zondag van 9 tot 13 uur en opnieuw vanaf 16 uur. En de late uurtjes zijn er hier nog niet uit, het kan een stuk na middernacht zijn vooraleer we kunnen sluiten”, vertrouwen de dames ons toe. Andrea en Carine hebben normaal elk hun vaste dagen waarop ze het café open houden, op drukke momenten springen ze elkaar bij. Carine had 37 jaar een kapsalon in Stasegem. “Door de liefde leerde ik Pittem kennen, maar ik woon nog altijd in Stasegem, op een half uurtje rijden van hier.”
Andrea en Carine kunnen het goed met elkaar vinden. “We lijken vaak wel een getrouwd stel”, lacht Andrea, terwijl ze van een Elixir nipt. “Dat wordt hier nog veel verkocht, net als jenever. Maar we zijn hier altijd een vrij café geweest, ik heb altijd goed contact gehad met mijn brouwers.”
In haar topjaren serveerde Andrea ook nog spaghetti, nu kun je er nog een croque en warme hapjes krijgen. In het café hangen, onder meer uit de collectie van Luc Maes, emailleborden en spiegels van biermerken. Er staat ook een oude jukebox in de mooi ingerichte rokersruimte. “Die kunnen we ook vrij maken voor een vergadering.”
Zotte dinsdag
Andrea had aan haar kinderen, Kurt (58) en Kathleen Houthoofdt (57), beloofd op haar 60ste te stoppen met open te houden op Zotte Maandag. “Ze moesten dan ook altijd helpen. Ik heb dan enkele jaren die maandag gesloten, maar het gevolg was dat het de dag nadien hier Zotte Dinsdag was.”
De kinderen zullen niet in de voetsporen treden van hun moeder, Kurt heeft een B&B in het Zuiden van Frankrijk, Kathleen mama van Pauline en Lisa woont met haar gezin in Rumbeke. In het café waren nooit verenigingen gevestigd, sinds kort zijn er nu wel de Epsomkaarters. “En er wordt hier ook veel los gekaart. Heel wat mensen hebben hier hun vaste gewoontes en vaak ook hun vaste plaats. Het liefst aan de toog op dezelfde stoel. En als die al eens bezet is, dan wachten ze elders tot die vrij komt.”
Andrea en Carine werken nu als flexijob voor Carole en Emmanuel, maar het kwartet doet dat met zoveel overtuiging dat café Epsom nog altijd de plaats blijft in Pittem waar jong en oud samen komen. “We hebben hier klanten van meer dan 90 jaar, die letterlijk al van de eerste dag komen. Maar ook de jongeren vinden de weg naar hier.”
Binnenkort komt er een terras voor de deur. Ondertussen is het ook al uitkijken naar Zotte Maandag, waar ze sinds de heropening voor de tweede keer aan meedoen. “Het is hier al van ’s morgens rommelmarkt, de stoet passeert voor de deur, het is hier dan volle bak. We voorzien zelf hapjes en een optreden.”
Carole Maes is tevreden met het duo dat haar café nu runt. “Carine is iets rustiger, maar enorm sociaal. Andrea kan de mannen onder tafel praten, ja zelfs drinken”, besluit ze al lachend. En Andrea, die gaat verder zolang de gezondheid het toelaat.
Welke zelfstandig uitbater voelt zich geroepen om dit café uit te baten?
Emmanuel Beernaert: “De enige reden waarom we ooit de Epsom hebben aangekocht, is om dit volkscafé te behouden. We merken dat dit soort cafés in sneltempo verdwijnen, deze typisch Vlaamse volkscafés zullen ooit een unicum worden. Samen kaarten, praten, lachen, dansen, bij een frisse pint of een wijntje, een hapje en af en toe een feestje bouwen in een kader waar de tijd is blijven stilstaan ontzorgt en laat een unieke ervaring achter bij de bezoekers. Het is wel zo dat het niet makkelijk is om personeel te vinden voor dergelijke sector. Voorlopig gaan we verder met Andrea en Carine, maar we beseffen dat zij niet eeuwig kunnen verder werken. Daarom ook een warme oproep naar iemand die zich geroepen voelt om samen met ons verder te werken en als zelfstandige Epsom uit te baten. Neem gerust contact op via [email protected].”
The post Andrea (78) al 40 jaar lang in café Epsom in Pittem: “We hebben dit unieke café gekocht omdat het niet verloren mag gaan” is provided by KW.be.
