De film Hazegras, over het leven in de wijk, gaat in première op het filmfestival. De acteurs zijn wijkbewoners. Het is al de derde wijk die via de vzw kleinVerhaal zo’n staalkaart en tijdsdocument aflevert.
Na een jaar voorbereiding, zeven intensieve draaidagen met een ploeg van 30 medewerkers, 23 acteurs en 105 figuranten, en een postproductie van enkele maanden levert cineast Nicolas Daenens ‘Hazegras’ af: een film van 55 minuten over de wijk die bekend is om haar rosse buurt en hoge flatgebouwen. Het is Daenens’ zevende film en de derde over een Oostendse wijk op vraag van kleinVerhaal. Eerder werden zo al ‘Take good care of my baby’ (Nieuwe Stad) en ‘Toetnoasteki’ (Opex) gedraaid.
Voor ieder een rol
“Ook in het Hazegras hebben we ons verdiept en zijn we de straat op gegaan. Zo leer je de mensen en de ziel van de wijk kennen”, zegt geboren en getogen Oostendenaar Nicolas Daenens. “Nadien volgde een open oproep om deel te nemen aan de filmateliers om elkaar te leren kennen. Daarna trok ik me terug om het scenario te schrijven en voor iedereen een rol te voorzien. Met uiteraard wat er leeft in het Hazegras. De wijk is gekend voor prostitutie. Na de pandemie was er ook heel wat sociale isolatie. Die thema’s wilde ik verwerken in de film. Ik vertrek van de karakters, en niet van een plot.” Het resultaat is een feelgood-film, met het fictieve Radio Hazegras als verbindend element.
Bordelen en staking
Geboren en getogen Oostendenaar Nicolas Daenens is de regisseur .
Niet alledaags, toch, een draaidag aan de bordelen. “Het was de moeilijkste draaidag, want er waren veel dag- en nachtscènes binnen en buiten. Er waren veel scènes te filmen op één dag.” De ploeg had ook af te rekenen met overmacht: een draaidag in de plaatselijke Delhaize kon niet doorgaan door een staking, waardoor werd uitgeweken naar de Carrefour in Mariakerke. “In de film is het niet te zien”, luidt het. Een ander druk moment was de bingo-scène, opgenomen in de marinekazerne, met veel acteurs en een massa figuranten.
Nicolas houdt warme herinneringen over aan Hazegras: “Er zijn in de wijk geen cafés meer, en het verraste me dat er zo’n uitgebreide wijkwerking is, die zelfs een eigen café uitbaat: De Ramblas. Daar komen mensen samen. En dat is ook wat we met de film gedaan hebben: mensen samenbrengen die elkaar voordien niet kenden. Ze bleven nadien contact houden. Daar ben ik nog altijd zeer trots op.”
(foto EFO)
Charlie Wyllie: “Ik moest een dealer aanpakken”
“Ik speel de voorzitter van de wijkwerking. Dat ben ik ook in het dagelijks leven. Maar daar houdt de vergelijking op. In de film pak ik ook een drugsdealer aan. Dat zie ik mezelf niet meteen doen”, lacht Charlie Wyllie.
Hij speelde vroeger in de Oostendse revue. “Nicolas kwam in ons wijkcafé vragen of ik wilde meedoen. Ik twijfelde eerst, maar zegde dan toe en ik heb er geen spijt van.”
Charlie houdt mooie herinneringen over aan zijn vier draaidagen: “Het was een leuke ervaring, met deze toffe ploeg. In de revue was er meer tekstruimte, maar bij de film moest de tekst juist zijn, ook al was dat in het dialect.”
Hij verwacht veel van de première van de film: “Ik heb al een trailer van de film gezien en verwacht er toch veel van. Ik ben wel wat zenuwachtig om de film op groot scherm te zien. Vrienden en familie zullen erbij zijn, en ze noemen ons nu al filmsterren. Maar als de kans zich zou voordoen, dan zou ik meteen weer meedoen.”
(foto EFO)
Anita Desport: “Ook mooi voor de kleinkinderen”
“Zelf heb ik geen toneel- of filmervaring. Mijn broer speelde mee in de film ‘Toetnoasteki’ over de Opex, en was daar zeer lovend over”, zegt Anita Desport, die al veertig jaar in de wijk woont. “Nicolas leerde ons eerst kennen en schreef daarna zijn verhaal. Daarin speel ik een grootmoeder die haar kleinkinderen nooit ziet. Ik heb bij de film ook mijn kleinkinderen betrokken, want ik wou dat het ook voor hen een mooie ervaring zou zijn.” Ze blikt zeer tevreden terug: “Een draaidag is vooral veel wachten. Ik heb heel veel bewondering voor de ploeg, die ons zeer goed begeleidde en veel geduld had. We hadden ook inspraak, want mijn personage is gebaseerd op realiteit, en als we iets aan de tekst wilden veranderen, dan kon dat nog.”
Anita zal aanwezig zijn op de rode loper en de première. “Ik denk dat ik er op groot scherm massief zal uitzien. Een vriendin stelde me gerust en zei dat ik er ook in het echt zal zijn en wellicht complimenten zal krijgen dat ik afgevallen ben”, knipoogt Anita.
Hazegras gaat in première op zaterdag 27 januari om 13.30 uur. De film zal nadien nog vertoond worden in ontmoetingscentra en er komt ook op de wijk zelf nog een projectie.
The post Bewoners Hazegras met eigen film in première op Filmfestival Oostende is provided by KW.be.
