Eén keer winnen om veel te verliezen. Om bijna alles te verliezen. Trui (40)* raakte in 2021 verslaafd aan gokken. Elke cent die binnenkwam, werd verspeeld. Geld dat ze leende, of dat ze op een illegale manier verkreeg. Intussen liep ze daardoor een correctionele veroordeling op, maar is ze ook gokvrij. Voor het eerst doet ze haar verhaal. “Het kon mijn dood betekend hebben, maar ik vond gelukkig hulp.”
Ze heeft een strafblad nu. “Toen ik het relaas hoorde, stond ik aan de grond genageld. Ik werd afgeschilderd als een crimineel. Zou ik de bak invliegen? Nog maar eens daagde het me. Wat heb ik toch eigenlijk allemaal uitgestoken?”
Allesbehalve een klassieker
Een klassiek phishingdossier, noemde de Procureur des Konings het op 18 oktober. Vrouw stelt bankrekening ter beschikking van criminelen die nietsvermoedende slachtoffers hun geld aftroggelen met goed opgemaakte smoesjes. In dit geval 14.000 euro. Het vonnis was ernaar: 6 maanden cel en een boete van 800 euro gekoppeld aan probatievoorwaarden en een verbeurdverklaring van 5.000 euro.
Maar klassiek was dit dossier allesbehalve. Trui was geen tiener die vlug wat geld wou scoren voor eender wat. Trui is een 40-jarige mama van een dochtertje die geld wou scoren om haar gokverslaving te voeden. Als voorwaarde werd haar opgelegd te werken aan die verslaving. Iets wat ze intussen al ruim een jaar doet. Voor het eerst doet ze haar hele verhaal.
Begonnen met de Lotto
Ze herinnert zich de eerste keer gokken nog levendig. April 2021. Ze woont in haar gezellige nestje in Zwevegem, werkte in een boekhoudkantoor en was intussen een jaar een bewust ongehuwde mama van een dochtertje. Een zwangerschap met wat complicaties, maar die waren achter de rug. “Ik hoorde reclame voor een grote pot van Euromillions die te winnen was. Ik speelde nooit met de Lotto, maar besloot eens mijn kans te wagen.”
Trui maakte een account aan op de site van de Nationale Loterij. Enkele euro’s zette ze in, waarna haar oog viel op een ander kansspel – Woohoo-spelletjes. “Met blokjes die naar beneden vielen en veel lawaai maakten. Toen ik doorhad dat ik er weinig zou winnen, zocht ik mijn heil op een echte casinosite. Op een gegeven moment had ik 5.000 euro gewonnen. Ik was net aan het bellen met mijn zus en dat muziekje bleef maar gaan. Ze zei dat ik voorzichtig moest zijn. Dat ik het geld eerst nog moest krijgen. En dat het verslavend is.”
Dat bleek al die ene keer. “Ik bleef maar doorspelen, tot ik nog 100 euro overhad. ‘Gij kieken’, dacht ik. ‘Waarom doe je dat toch?’. Ik liet het verlies rap los, maar het bleef maar sluimeren. Dan speelde ik nog eens. En nog eens, en nog eens. Het ging van kwaad naar erger.”
Meestermanipulator
Zo erg dat het Truis leven ging beheersen. “Je bent er dag en nacht mee bezig, als in een waas. Als je dan eens iets wint, zet je het weer in hopend dat je al je verliezen in één keer kan wegwerken. Nog één keer en dan stop ik. Als ik zoveel van mijn winst over heb, dan stop ik. Je kijkt in de spiegel, zegt dat het gedaan is, maakt een financieel plan op, maar het stopt niet.”
Trui blijft altijd online geld inzetten. “Een fysiek casino ben ik één keer binnengeweest. Een desillusie. Mensen doelloos munten werpend in een schreeuwerig verlichte machine. Eén man was zelfs met drie gokkasten in één keer bezig. ‘Zo wil ik niet zijn’, bedacht ik me. Maar ik was gewoon zo.”
Gokverslaafd, en alleen zij die het wist. “Mijn ouders, mijn zus, mijn partner. Allemaal zagen ze wel dat er iets gaande was. Niet uiterlijk, het is niet zoals met drugs of alcohol. Alles ging goed, drukte ik hen op het hart”, klinkt het.
Haar leven draaide rond geld. Geld om te vergokken. “Als ik er even geen had, vroeg ik anderen om boodschappen te doen. Overal zoek je geld, verschillende leningen bij verschillende banken, met kredietkaarten, maar ook bij familie en kennissen. Mijn vader leende me zelfs 20.000 euro. Ik was een meestermanipulator geworden, geld was mijn drug.”
Illegale circuit
Uiteindelijk waagt Trui zich op het illegale circuit om inkomsten te verkrijgen. Eerst onbewust. “Ik zocht een manier om makkelijk geld te verdienen en kwam op een professionele website van een bedrijf dat zogezegd een platform beheerde voor mensen met cryptomunten. Ik moest geld laten toekomen op mijn bankrekening en doorstorten. Tot er plots 14.000 euro gestort werd. Ik wist dat het louche was. Ik stapte echter niet naar de politie, maar vergokte het geld.”
Tot de politie erop uitkwam en dat resulteerde in een celstraf. Hoe het zover is kunnen komen? Trui denkt er nog af en toe aan. “Ik kwam uit een slechte periode na de zwangerschap. Ik neem ook medicatie en volgens onderzoeken zou die ook verslaving opwekken. Een neurologisch onderzoek zou dat eventueel kunnen uitwijzen. Hoe ben ik zo laag gevallen? Je zoekt een reden om het te kunnen plaatsen, maar ik heb er vrede mee.”
Het waren haar ouders, zus en partner die haar hielpen. Haar partner had ze het eerst verteld, in januari 2022. Hij beheerde even haar rekeningen, maar Trui vond telkens een weg om hem te beliegen. Hij had beloofd niks te zeggen aan haar familie, maar uiteindelijk stapte hij naar haar zus, die op haar beurt naar haar ouders stapte. “De schaamte is zo groot dat je het niemand wil zeggen. Eerst was ik razend, achteraf blij. Ik zag eindelijk de impact van wat ik gedaan had.”
Gokvrij
Het is dan eind augustus 2022. Intussen is Trui nu dus een jaar en drie maanden gokvrij. Ze zocht professionele hulp en gaat nog om de twee weken naar een zelfhulpgroep. “Dat helpt enorm”, zegt Trui. “Mijn ouders beheren nu wel mijn rekening en dat wil ik voorlopig zo houden. Zij ondersteunen me, al wringt het dat ze me nog altijd zien als de gokverslaafde. Dat is mijn identiteit. Ik begrijp dat, maar dat maakt het lastig.”
De toekomst lacht haar weer toe, al blijft ze voorzichtig. “Ik focus me op mijn dochter, mijn huishouden en mijn werk als freelancer. Ik lees weer – als boekenliefhebber las ik door mijn verslaving geen letter – en kan weer genieten van een film zonder dat ik hunker naar mijn gsm. Geld is nog altijd mijn drug. De trigger blijft en zal mijn hele leven moeten oppassen.”
De moeilijke periode in haar leven wil ze nu positief gebruiken. “Er zijn zoveel verborgen gokverslaafden. Het maakt zoveel levens kapot. Toch rust er een taboe op. Kijk naar het verbod op gokreclames. Zo nodig, maar er is zoveel tegenkanting. Daarom wil ik nu zelf mijn verhaal doen en denk eraan een boek te schrijven. Ook een zelfhulpgroep oprichten is iets wat ik wil doen – nu is er niks in West-Vlaanderen. En die hulp is zo belangrijk. Min verslaving kon mijn dood betekend hebben, maar ik vond gelukkig hulp.”
* Trui is een schuilnaam
The post “Geld was en blijft mijn drug”: Trui (40) raakte gokverslaafd, werd veroordeeld en bouwt nu aan de weg terug is provided by KW.be.
