Terugblikken hoort bij het jaareinde als je beste servies bij het kerstdiner. Voor burgemeester Steve Vandenberghe (54), op een zucht van zijn afscheid, is tegelijk de tijd aangebroken om het bilan van 31 jaar in het centrum van de lokale macht te maken. “Ik ben ondanks het bittere laatste hoofdstuk niet rancuneus, maar vooral dankbaar voor de vele kansen.”
Opgelucht, zo lijkt burgemeester -het predicaat ‘uittredend’ is hier stilaan op zijn plaats- Steve Vandenberghe (Vooruit) er dezer dagen bij te lopen. “Sinds ik besliste de politiek vaarwel te zeggen, voel ik me bevrijd. Je moet weten dat ik al na de nationale verkiezingen (toen hij zijn zitje in het Vlaams parlement verloor, red.) wilde stoppen. Ik was niet verbitterd en ik wil niet natrappen, maar de manier waarop ‘nationaal’ een en ander heeft aangepakt, was in strijd met waar ik voor sta. Maar ik wou toen de ploeg in Bredene niet in de steek laten omdat -en misschien klinkt dit arrogant- ik besefte dat ik hier nog nodig was. Maar het was met frisse tegenzin.”
En toen moest de lokale campagne nog volgen. “Ik had het moeilijk met hoe onze huidige coalitiepartner het aanpakte. Er is toen veel op de man gespeeld, heel vaak met modder gegooid. Ik had het net zo kunnen spelen, want van enkele tegenstanders had ik een boekje kunnen opendoen… Maar ik heb het in het belang van onze inwoners niet gedaan.
“Schade beperkt”
We hebben met Vooruit de schade uiteindelijk kunnen beperken. En ja, ik besef dat we fouten gemaakt hebben. We hebben onze ploeg niet tijdig vernieuwd en misschien was er wel wat arrogantie in ons bestuur geslopen. Anderzijds, ik wist in oktober 2018 al dat we toen onze absoluut hoogtepunt hadden bereikt als partij. Een terugslag was onvermijdelijk.”
“Het lokaal mandaat moet dringend opgewaardeerd, zowel qua verloning als begeleiding”
Hoewel er weinig liefde verloren leek tussen Vooruit en Alternatief 24, besliste Vandenberghe de knop om te draaien. “In het belang van Bredene en niet zonder hen op het hart te drukken dat ik niet zou vertrekken. Eén jaar in de legislatuur moet ik toegeven: onze partners werken heel correct en zijn erg respectvol tegenover mij. Ook zij hebben blijkbaar de knop omgedraaid.”
“Makkelijke schietschijf”
De “sociale mediabagger” en bittere kiesstrijd deden Vandenberghe beseffen dat lokale politiek een hondenstiel is geworden. “Als schepen of burgemeester ben je een makkelijke schietschijf maar tegelijk ben je ook voor steeds meer verantwoordelijk. Het lokaal mandaat moet dringend opgewaardeerd, zowel qua verloning als begeleiding.”
Na de gemeenteraadsverkiezingen gaf de burgemeester zichzelf een half jaar de tijd om de ‘goesting’ terug te vinden. “Ik had hier nog vijf jaar achterover kunnen leunen, maar dat leek me niet eerlijk tegenover de Bredenaar, mijn partij, de coalitiepartners en mezelf. Op reis in Dubai heb ik tijdens een eenzame wandeling in de woestijn beslist: streep eronder, het is op.
Maar ik wilde opvolger Kelly (Spillier, red.) niet onder de bus gooien en heb mezelf toen zes maanden de tijd gegeven om het meerjarenplan mee op te stellen en een nieuwe baan in de privé te vinden.”
Geen schoonmoeder
Op 1 februari 2026, een maand later dan voorzien, ruilt Vandenberghe zijn ‘gouden kooi’ voor een opdracht als CEO in een grote sector, die gelinkt is aan de politiek. “Een mooie uitdaging, die me de andere kant van politiek zal leren kennen. Kelly’s politieke schoonmoeder word ik niet. En neen, ik ben niet bang voor het verlies van status, dat met de burgemeesterstitel gepaard. Ik zal ongetwijfeld ‘vrienden’ verliezen maar kijk al uit naar de vele nieuwe contacten. Ik ben vooral dankbaar dat ik 15 jaar schepen, 16 jaar burgemeester en tien jaar parlementair mocht zijn. Meer dan de helft van mijn leven heb ik politiek bedreven. Ik voorspel je dan ook een emotionele Steve bij mijn vertrek. Maar ik kijk uit naar mijn nieuwe uitdaging en ben ook een historische jeugdthriller (werktitel De schaduw van het dagboek) aan het schrijven. Dat was een jeugddroom. En voor je het vraagt: ik ben absoluut zeker dat ik me deze keer niet in een burn out zal werken en er vaker zal zijn voor mijn gezin.”
Steve Vandenberghe (tweede van links) bij de start van de bouw van het LAGO-zwembad in november 2023: “Mijn belangrijkste realisatie.” (gf)
Zijn plussen en minnen: “Politiek is te hard geworden”
Eenendertig jaar in de politiek, dat brengt hoogte- en dieptepunten met zich mee. “Het nieuwe LAGO-zwembad durf ik mijn belangrijkste realisatie noemen”, zegt Steve Vandenberghe.
“De verkiezingen van 2018 waren de kroon op het werk, een beloning van de bevolking voor al die jaren inzet. En ook al is de wereld sinds covid onherroepelijk harder geworden, de warmte die ik van de (meeste) inwoners kreeg, was ook een absolute plus.
Het nieuwe LAGO-zwembad durf ik mijn belangrijkste realisatie noemen omdat ik vaak tegen de stroom in heb moeten zwemmen om het project erdoor te krijgen. Zelfs binnen eigen partij.”
Dat ik goeie vrienden als Erwin Feys, een onderschat politieker, overhoud aan de politiek, noem ik ook een pluspunt. En natuurlijk ben ik blij dat ik naast de politiek ook heel wat sociale projecten, zoals de jaarlijkse wijnactie, heb kunnen op touw zetten.”
Opportunisme
Dieptepunten waren er ook. “De nationale verkiezingen van 2024 en de fouten die ik gemaakt heb tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. Maar ik heb het resultaat snel kunnen plaatsen en de focus op 2030 gezet. Aan Kelly straks om de volgende jaren de ploeg opnieuw op te bouwen.
“Het overlijden van Jacky Maes, mentor en grote voorbeeld, kwam hard binnen. En dan kom ik meteen uit bij het feit dat mensen, waarvoor je zoveel hebt gedaan, zich uit opportunisme tegen ons hebben gekeerd. Dat deed heel veel pijn. Ze zouden zich moeten schamen…”
“En dan mag ik natuurlijk mijn uitvallen met een burn-out niet vergeten. Ik had die kunnen voorkomen als ik eerder de signalen had opgepikt. Mijn langere afwezigheid heeft impact gehad, op mijn gezin, maar ook op het beleid, dat besef ik.”
Covid
“Tot slot, ook covid heeft zijn negatieve impact gehad. In de geschiedenisboeken zal er later sprake zijn van een tijd voor en na covid. Ik hoopte dat de mensen na de pandemie opnieuw positiever in het leven zouden staan. Jammer genoeg is het tegendeel gebleken. “
“Sinds covid is de politiek te hard geworden. Je kunt vandaag met de feiten ook je gelijk niet meer halen. Je als politieker verdedigen tegen het zwart-wit denken wordt door de sociale media stilaan onmogelijk.”
The post Steve Vandenberghe (54) zegt eind dit jaar de politiek vaarwel: “In de woestijn besefte ik plots: het is op” is provided by KW.be.
