Op 84-jarige leeftijd kroonde Joël Provoost zich voor de twaalfde keer tot koning bij gaaiboldersmaatschappij De Verenigde Vrienden. Toch beleefde Joël naar eigen zeggen weinig vreugde aan die titel, want de kans is erg groot dat de vereniging ermee ophoudt. “Ik heb al heel wat traantjes gelaten.”
Joël is en blijft het levende uithangbord van gaaiboldersclub De Verenigde Vrienden die dit jaar hun 80-jarige bestaan vieren. Maar wellicht komt er geen nieuw jubileum meer aan. De bolletra bevindt zich in café De Gouden Leeuw en eind december gaat het café dicht. Een alternatief is er tot op vandaag nog niet, waardoor het einde van de roemrijke club met rasse schreden nadert.
Joël Provoost, zelf al lid sinds 1953, bolde de afgelopen decennia de titels bij elkaar. Vorige maand haalde hij zijn twaalfde titel als koning na een ware thriller. Bij elke bolling van het gehele seizoen worden de punten opgeteld en wie op het einde helemaal bovenaan staat, is de koning. Bij de laatste bolling stond Joël nog twee punten achter Marnik Vansteelandt die een 12 had gebold. “Ik stond op 14 punten met nog twee bollen te gaan, maar bolde er verdorie telkens tussen. Vervolgens kwam er dus een extra bekamping tussen Marnik en ikzelf en daarin wist ik de titel binnen te halen. Mijn derde in de laatste vier seizoenen.”
Koning in mineur
Te midden van al dat feestgedruis was het toch droefenis die overheerste bij Joël. “Ondanks dat ik opnieuw koning werd, was het een koningschap in mineur. Ik had een hele slechte dag”, vertelt Joël die emotioneel wordt als hij erop terugblikt. “Toen ik mijn laatste bol gooide, besefte ik dat het wellicht de laatste keer was. Ik had me nooit kunnen voorstellen dat er daar ooit een einde aan zou komen. Onze club beschikt nog steeds over meer dan 100 leden en we hadden er ook wat nieuwe jonge gasten bij. Zo’n doorstroming is belangrijk voor een club. Nu plotseling moeten stoppen zou heel dramatisch zijn. Ik heb al meerdere keren een traantje gelaten en al een aantal slapeloze nachten achter de rug.”
“Toen ik mijn laatste bol gooide, besefte ik dat het wellicht de laatste keer was”
Joël en De Verenigde Vrienden zijn dan ook onlosmakelijk met elkaar verbonden. Meer dan 50 jaar was hij er voorzitter, zijn zoon Chris is de huidige voorzitter en ook de kleinkinderen van Joël hebben de microbe te pakken. “Mijn ouders hielden destijds café ’t Paradijs open. Daar was er een bolletra en toen is de liefde begonnen. Destijds waren er 7 bolletra’s in Hooglede. In elk café werden er dan twee speeldagen gehouden, maar na verloop van tijd vielen de bolletra’s een voor een weg waardoor enkel nog café De Gouden Leeuw overbleef.”
Gouden Leeuw stopt
Eind december zal ook De Gouden Leeuw ermee stoppen en valt voor Joël een groot stuk van zijn weekend weg. “Gaaibollen domineert mijn leven. Ondanks al die jaren ervaring pakte ik nog steeds een pilletje voor ik ging bollen, voor de zenuwen. Alles moest dan ook kloppen voor ik ging gooien. Zo keek ik altijd naar welke schoenen ik aanhad en of ik daarmee succesvol gooide. Ik ben zelfs nog naar huis terug gekomen omdat ik niet de correcte schoenen had aangetrokken”, lacht Joël.
Hopen op mirakel
Hij haalt nog een rist anekdotes boven uit de rijkgevulde geschiedenis. Met de vele foto’s en trofeeën kan je een museum vullen. “Ik heb nog alle uitslagen liggen van 1945 tot nu, met ook alle foto’s erbij. Ik kan je onmiddellijk vertellen hoeveel kilogram patatten en rosbief we hebben geserveerd op ons feest van 50 jaar geleden en wat de kostprijs was. Af en toe blader ik nog eens terug in de fotoboeken. Ongelofelijk om te zien hoe mensen doorheen de jaren veranderen. Deze club heeft me heel wat prachtige herinneringen gegeven. Zowat overal hebben we prijzen gewonnen met het Belgisch kampioenschap in Sint-Niklaas als mooi hoogtepunt.”
Van één beslissing heeft Joël echter spijt. “Ik ben drie jaar geleden gestopt als voorzitter. Daar heb ik al vaak over zitten tobben, dat mocht ik niet gedaan hebben. Ik ging nog meer gevochten hebben voor het voortbestaan van de club. We zullen een kaars moeten branden en hopen dat er nog een mirakel uit de lucht komt vallen”, besluit Joël hoopvol.
The post “Ik heb al veel traantjes gelaten”: ‘Koning’ Joël Provoost (84) ziet na 80 jaar einde van gaaiboldersclub dichterbij komen is provided by KW.be.
