Eén jaar geleden trokken we naar de stembureaus voor de gemeenteraadsverkiezingen. In sommige gemeenten leidde dat tot een aardverschuiving, in andere veranderde er amper iets. We zoeken één jaar later twee hoofdrolspelers op het politieke toneel in Brugge opnieuw op.
Olivier Strubbe werd onverwachts schepen en ruilde de Colruyt voor het stadhuis: “Ik wist niet dat de politiek zo’n harde stiel was”
“Wat mij het meest verontrust, één jaar na de verkiezingen? De hardheid van de politiek”, zegt schepen Olivier Strubbe. Deze winkelbediende uit de Colruyt belandde op 2 december onverwachts in het stadhuis. Zijn trofee? De nieuwe Ronde van Brugge.
“Eerlijk gezegd, ik kon het op zondagavond 13 oktober 2024 niet vatten dat zoveel Bruggelingen op mij gestemd hadden. Ik behaalde 1465 voorkeursstemmen! Zeker met het afschaffen van de stemplicht had ik gevreesd dat vele Dudzelenaars niet zouden opdagen in het stemhokje”, bekent Olivier Strubbe (45). Zes jaar eerder hadden enkele CD&V’ers – Franky Demon, Hilde Decleer en Minou Esquenet – nog veel moeite moeten doen om het populaire bestuurslid van het feestcomité van Dudzele aan boord te halen.
Dudzele
“De politiek was mijn wereld niet, ik had er zelfs een lichte afkeer van. Maar ik zag het als een manier om contacten te leggen en een voorwaarde om iets te realiseren voor Dudzele. Vanuit plaats 27 rijfde ik met 976 stemmen in 2018 de laatste zetel binnen. Zes jaar later vroeg burgemeester Dirk De fauw mij om schepen van sport, stedelijk onderwijs, jeugd en dierenwelzijn te worden! Ik moest even slikken : droomde ik niet? De volgende dag moest ik de gerant van de Colruyt in Sint-Pieters vertellen dat ik na dertien dienstjaren politiek verlof nam…”
Hoe evalueert hij het ambt van schepen na bijna één jaar? Olivier Strubbe: “Voordien besefte ik niet wat het woord ‘druk’ betekende. Als schepen ben je zeven dagen op zeven bezig. Tijd voor hobby’s heb ik nog amper. Ik ga ‘s avonds graag lopen, vaak komt het er niet van omdat ik op het einde van de dag nog een overvolle mailbox moet beantwoorden. Maar ik heb mij voorgenomen om in 2026 toch te acteren in de nieuwe productie van de Bijna Koninklijke Sint-Lenaert Vrienden.”
“Schepen zijn is meer dan recepties afschuimen en aanwezig zijn op persconferenties om beslissingen mee te delen. Er zijn de vele vergaderingen, je moet moeilijke beslissingen nemen. Voor iedereen goed doen, lukt niet.”
“Fysiek is mijn ambt niet zo slopend als werken bij Colruyt, maar mentaal is het best pittig. Ik ben een publiek figuur geworden, ik moet dus opletten met wat ik zeg. Als schepen heb ik een voorbeeldfunctie. Wat ik jammer vind, zijn nutteloze discussies in de gemeenteraad. De oppositie moet zijn rol spelen, maar vaak grijpt ze internationale thema’s aan om een uur te palaveren. Hetgeen de Bruggelingen bezig houdt, is wat zich afspeelt in hun straat.”
Olivier Strubbe werd als nieuwkomer in het college door zijn partij CD&V meteen opgezadeld met veel bevoegdheden: “Ik heb mij moeten inwerken, gelukkig kan ik terugvallen op uitstekende medewerkers. Mijn ervaren diensthoofden staan mij met raad en daad bij. Ze bereiden de dossiers voor en tonen mij de verschillende alternatieven. Het is aan mij om de knoop door te hakken en te kiezen tussen A, B of C.”
“Dierenwelzijn is het meest gevoelige domein. Ik leerde de impact van het houden van een huisdier. Als je een hond wil, moet je tijd hebben om ervoor te kunnen zorgen. Want anders verwaarloos je dat dier.“
“Jeugd, onderwijs en sport gaan vooral over voldoende en goede infrastructuur vinden, in tijden dat de Stad de broeksriem moet aanspannen. Een van de prioriteiten wordt de opwaardering van onze zwembaden en sportparken. Het stedelijk onderwijs is een kluwen“, bekent Olivier Strubbe.
Dossierkennis
Tijdens de jongste gemeenteraad kreeg hij felle kritiek, oppositieraadsleden verweten de schepen een gebrek aan dossierkennis. Olivier Strubbe verweert zich: “Het is niet makkelijk om onvoorbereid op onverwachte vragen te antwoorden, zeker als het gaat om dossiers met een historiek uit de vorige legislatuur, zoals de stelplaats van De Lijn in Assebroek. Dat sommige politici de man in plaats van de bal spelen, is flauw. Er werd bij de 1+1 inschrijvingsactie van de SNT-directeur smalend gerefereerd aan mijn verleden bij Colruyt. Ik ben geen advocaat of notaris, maar heb – denk ik – andere kwaliteiten.”
“Ik wist niet dat politiek zo’n harde wereld is, misschien was ik een beetje naïef. En dan zwijg ik nog over de bagger op sociale media. Gelukkig zorgt mijn vrouw Iris ervoor dat ik die harde kritiek relativeer. Toch verschoot ik van de dreigende taal van het kabinet Onderwijs, dat SNT wil onderwerpen aan een extra inspectie na de stunt van onze schooldirecteur.”
Maaike De Vreese (N-VA) vraagt het Brugs stadsbestuur om de aangeboden kansen te grijpen: “Vanuit de oppositie wegen we op het beleid”
“Onze stad moet kansen grijpen om innoverende bedrijven naar hier te halen. Oostende probeert bedrijfsleiders op te vrijen”, zegt Maaike De Vreese (N-VA). Een jaar na de verkiezingen fileert ze vanuit de oppositie het lokaal beleid.
Ondanks haar persoonlijke uitstekende scoren liepen zowel de gemeenteraadsverkiezingen als de federale verkiezingen voor de Brugse criminologe Maaike De Vreese (41) op een sisser af. Enerzijds had zij gehoopt dat haar partij N-VA in Brugge eindelijk mee het beleid zou kunnen bepalen. Maar burgemeester Dirk De fauw (CD&V) hield de boot af: hij dumpte Open VLD en sloot een nieuw verbond met de socialisten. De droom van lijsttrekker Maaike De Vreese dat N-VA, dat qua zetels ter plaatse bleef trappelen, de catastrofaal scorende liberalen zou vervangen in het schepencollege, kwam niet uit.
Minister
Anderzijds circuleerde Maaikes naam als kandidaat voor een federale ministerpost. Gezien haar verleden op het kabinet van Theo Francken als adviseur asiel en migratie, leek dat departement op haar lijf geschreven. Maar Bart De Wever nam de Gentse Anneleen Van Bossuyt mee in het politieke bad, nadat N-VA uit het stadsbestuur geweerd werd in de Artveldestad.
“Ontgoocheld? Neen! Het toont aan dat onze partij een rijke keuze heeft aan politieke kandidaten”, zegt Maaike De Vreese, die mee onderhandelde over het Vlaams en federaal regeerakkoord: “In het huidig asiel- en inburgeringsbeleid staan veel accenten uit mijn boek ‘Vreemde Vlamingen’.”
Ze is vooral fier op haar 3.068 voorkeursstemmen bij de gemeenteraadsverkiezingen: “En dat voor een nieuwkomer! Er waren uittredende schepenen die veel slechter scoorden! Na een jaar zetelen in de gemeenteraad, beginnen steeds meer Bruggelingen te weten waarvoor ik sta.”
“Met N-VA slagen we erin om vanuit de oppositie te wegen op het beleid. Eerst lachen ze onze voorstellen weg, een half jaar later voeren ze die zelf uit. De gele mosterd in het beleid komt van N-VA. Hetgeen ik de huidige rooms-rode coalitie wel verwijt is dat ze geen duidelijke toekomstvisie voor Brugge heeft.”
“Er is enkel sprake van een ad hoc-beleid. Zelfs losse flodders. Neem nu de nieuwe fietszone: het is hilarisch dat er verkeersborden geplaatst werden in fietsstraten waar het voor auto’s verboden is in te rijden! Het mobiliteitsplan werd in zeven haasten uitgerold en brengt de mensen in de war. Ze weten niet meer welke straat wanneer autoluw is. Daarom stellen we voor om het ‘hart’ van Brugge verkeersvrij te maken.”
Volgens Maaike De Vreese is het de taak van de oppositie om het stadsbestuur het vuur aan de schenen te leggen: “Ik stel vast dat sommige schepenen uit de derde stad van Vlaanderen hun dossiers niet kennen. Anderen maken deontologische fouten: ze zetelen in verenigingen en hebben niet eens de reflex om de zaal te verlaten, als subsidiedossiers besproken worden. De Bruggelingen verdienen beter!”
“Ondertussen wordt er gemorst met centen: het personeelsbestand breidt uit, de spaarpot is leeg, stadspanden worden verkocht zonder visie en er staat geen rem op subsidies. Brugge heeft nood aan een subsidiedatabank. Het budget dat bestemd was om BRUSK internationaal op de kaart te zetten, werd verkwist aan een spin. Ik vraag mij nog altijd af wat de link tussen een spin en een exporuimte is. Dat zijn verschillende doelgroepen.”
Industriemanager
De fractieleider van N-VA roept het stadsbestuur op om geboden kansen te grijpen: “De extra investeringen in Defensie zijn een opportuniteit om innoverende bedrijven naar Brugge te halen. Oostende doet pogingen om ondernemingen te lokken, wat doet Brugge? Er moet dringend een industriemanager aangesteld worden, want de bedrijfsleiders klagen dat ze in Brugge geen aanspreekpunt hebben. Dat hoor ik tijdens vele bedrijfsbezoeken.”
Tenslotte vraagt Maaike De Vreese dat het stadsbestuur stopt met wat zij ‘struisvogelpolitiek’ noemt: “Benoem en bespreek de problemen! Veiligheid moet een prioriteit zijn in Brugge. Ook in onze stad is de samenleving veranderd. Uiteraard is Brugge Brussel niet, maar het aantal steekincidenten is gestegen. Het jihadistisch extremisme is niet verdwenen. Heeft Brugge al een lokale integrale veiligheidscel (LIVC) voor een gerichte aanpak van geradicaliseerde individuen?”
The post Eén jaar na de verkiezingen in Brugge: Olivier Strubbe (CD&V) en Maaike De Vreese (N-VA) maken de balans op is provided by KW.be.
