Eén jaar geleden trokken we naar de stembureaus voor de gemeenteraadsverkiezingen. In sommige gemeenten leidde dat tot een aardverschuiving, in andere veranderde er amper iets. We zoeken één jaar later twee hoofdrolspelers op het politieke toneel opnieuw op.
Dominique Cool: “Politiek heeft me veel geleerd, maar ook uitgeput”
Met 951 voorkeursstemmen was uittredend burgemeester Dominique Cool (54) wel nog het stemmenkanon van de lijst Team Nieuw Bestuur, toch overheerste na de verkiezingen ontgoocheling dat Respect de tweestrijd won. Cool moest zo na drie jaar zijn sjerp weer afstaan aan Lieven Vanbelleghem. “De kiezer koos ervoor om terug te grijpen naar een partij die van oudsher gewoon is om alleen te besturen, zonder echte ruimte voor samenwerking of vernieuwing”, zegt Cool. “Dat was voor ons een harde noot om te kraken, want wij stonden net voor een project waarin dialoog, transparantie en vernieuwing centraal stonden. We wilden bruggen bouwen tussen mensen, ideeën en generaties. Dat de kiezer daar op dat moment niet voor koos, deed uiteraard pijn, maar het sterkt ons ook in de overtuiging dat verandering tijd vraagt.”
Cool stapte naar de kiezer met een kartellijst van zijn eigen partij N-VA, TOPE8920 en Vooruit. De vraag is of dat de juiste strategie was. “Dat is een terechte vraag, en eerlijk gezegd: ja, we zouden sommige keuzes heroverwegen. Team Nieuw Bestuur was een inhoudelijk sterk project, gestoeld op samenwerking tussen drie partijen uitgebreid met onafhankelijken die elk hun eigenheid en achterban hebben. We kozen bewust voor een gezamenlijke lijst, omdat we geloofden dat de kracht van het collectief groter zou zijn dan de som der delen. Maar de kiezer heeft dat niet zo aangevoeld. Apart opkomen, had mogelijk meer duidelijkheid gebracht, en minder verwarring. Maar tegelijk blijft de overtuiging overeind: de toekomst van lokaal bestuur zou moeten liggen in samenwerking, niet in alleenheerschappij.”
Grote teleurstelling
Meteen na de verkiezingen gaf Cool aan dat hij zou stoppen met de politiek, maar kwam daar later op terug. “Na de verkiezingen was de teleurstelling groot. Niet alleen omwille van het resultaat, maar vooral omdat het voelde alsof een hoop energie, ideeën en samenwerking zomaar van tafel geveegd werden. Op dat moment dacht ik: misschien is het tijd om ruimte te maken voor anderen. Maar tegelijk kreeg ik veel signalen van mensen die zeiden: ‘Blijf. Jouw stem is nodig.’ Dat heeft me geraakt. Ik heb toen beslist om toch te zetelen, niet uit ambitie, maar uit verantwoordelijkheid. Ik geloof nog altijd in het project dat we voorstelden, en ik wil dat blijven verdedigen, ook al is het vanuit de oppositie.”
Ondertussen kon hij wel nog maar enkele gemeenteraden meemaken. “Ik ben momenteel in India in opdracht van een Belgische onderneming die daar verschillende productiesites heeft. Mijn rol bestaat erin bruggen te bouwen tussen onze manier van werken en de lokale cultuur. Dat vraagt veel dialoog, respect en aanpassing, maar het is tegelijk bijzonder verrijkend. Het is een project dat perfect aansluit bij mijn ervaring als projectmanager en mijn overtuiging dat duurzame samenwerking altijd begint met wederzijds begrip. Hoewel ik fysiek wat verder van de gemeenteraad ben, volg ik de lokale dossiers vanop afstand. Maar om eerlijk te zijn: ik mis de gemeenteraad helemaal niet. Na de verkiezingen heb ik bewust afstand genomen, en die afstand heeft me goed gedaan.”
Om een oordeel te vellen over het nieuwe gemeentebestuur vindt hij het nog te vroeg. “Er ligt nog geen becijferd meerjarenplan op tafel. Dat plan zal duidelijk maken waar de prioriteiten liggen, hoeveel middelen er voorzien worden en of er visie achter het beleid zit. Tot nu toe zien we vooral een bestuursstijl die weinig ruimte laat voor openheid en samenwerking. Maar de cijfers zullen uitwijzen of dat ook inhoudelijk gevolgen heeft.”
Oproep
Over zijn politieke toekomst blijft de ex-burgemeester voorlopig op de oppervlakte. “Mijn focus ligt momenteel op mijn professionele opdracht en op mijn gezin. Die balans is belangrijk voor mij, zeker na een intens politiek traject. De lokale politiek heeft me veel geleerd, maar ook uitgeput. Of ik in 2030 opnieuw een rol wil opnemen, hangt af van de context, het team, en vooral van de vraag of er écht ruimte is voor een ander soort bestuur. Wat ik wél graag wil doen, is een oproep lanceren: aan jonge mensen, frisse denkers, geëngageerde doeners… Wie gelooft dat onze gemeente ook anders kan bestuurd worden, met meer openheid, samenwerking en visie, nodig ik uit om mee aan de kar te trekken. Verandering begint niet bij één persoon, maar bij een beweging. En die beweging heeft nieuwe energie nodig.”
Thijs Supply: “In het begin stond ik wel eens met mond vol tanden”
Als amper 25-jarig wit konijn op de lijst Respect slaagde Thijs Supply erin om op 13 oktober vorig jaar 970 voorkeursstemmen te verzamelen, goed voor de vierde beste score op de lijst en een schepenpost in het nieuwe bestuur. “Ik was heel verrast door die uitslag”, vertelt Thijs Supply. “Schepen worden, was het verste van mijn gedachten. Toetreden tot de gemeenteraad was mijn doel. Ik heb mijn best gedaan om goed campagne te voeren, samen met Marleen. Dat is positief uitgedraaid.”
“Ik heb even getwijfeld over het schepenmandaat, vooral omwille van de combinatie met mijn job (als werkvoorbereider bij Persyn, red.). Ik heb daar een goed gesprek over gehad met mijn baas en gelukkig zei hij dat zo’n kans geen twee keer op mijn pad ging komen en dat ik die met twee handen moest grijpen. Er komt wel heel veel bij kijken, zeker met de bevoegdheden die ik kreeg. Het jaar is voorbij gevlogen. Ik moet zeggen: ik begin mijn draai te vinden. Er komt veel bij kijken. We hebben ook een moeilijke periode gehad in de gemeente. De omgevingsambtenaar is vertrokken. Nu hebben we gelukkig iemand nieuw gevonden. Door die switch was het niet simpel om alle dossiers er op tijd door te krijgen en er deftig mee om te gaan. Als er iets afgekeurd wordt of op een negatief advies stuit, dan probeer dat ik dat op een zo goed mogelijk manier over te brengen naar de mensen. Ik heb wel de indruk dat de mensen begrijpen dat je daar als schepen weinig vat op hebt.”
Vuur aan de schenen
Op de gemeenteraad legde de oppositie de jonge schepen al geregeld het vuur aan de schenen. “De eerste gemeenteraad was ik wel wat verrast en stond ik eerlijk gezegd soms met mijn mond vol tanden, maar ik weet ondertussen hoe ik me best kan voorbereiden, zodat ik kan antwoorden. Ik kijk er alleszins niet tegenop. Ik zit er met plezier.”
Ook zijn privéleven nam het afgelopen jaar een wending. “Vorig jaar in november ben ik getrouwd. Ondertussen hebben we een kindje van acht weken, Omer. Het is wel pittig. Als ik de eerste zes weken per nacht vier uur kon slapen, was het veel, maar ik ben nog jong. We kunnen er nog tegen”, besluit Thijs Supply.
The post Eén jaar na de verkiezingen in Langemark-Poelkapelle: Dominique Cool (Team Nieuw Bestuur) en Thijs Supply (Respect) maken balans op is provided by KW.be.
