Gillian Lowyck (36) was journaliste en columniste bij deze krant en is nu copywriter en persverantwoordelijke in cultuurhuis De Grote Post. Ze werkt aan haar eerste boek. Gillian bekijkt haar geboortestad kritisch, maar met liefde.
“Ik ben hier geboren en heb altijd in het centrum gewoond: tot mijn zevende dicht bij de Visserskaai, daarna in de buurt van Petit Paris. Toen ik studeerde, woonde ik drie jaar in Gent, maar toen ik voor De Zeewacht ging werken, kon ik moeilijk in Gent blijven wonen. Door over Oostende te schrijven, leerde ik met andere ogen naar de stad kijken. Je leert mensen kennen en krijgt inzicht in hoe alles werkt. Ik heb die journalistieke blik behouden: Oostende blijft me boeien. Ik hou van mijn stad, maar kijk er ook kritisch naar.”
Wat is je mooiste jeugdherinnering aan Oostende?
“Lange dagen en avonden op het strand, krabben vangen aan het staketsel, in zee zwemmen terwijl het regent… Dat soort dingen.”
Wat is je favoriete plekje?
“Drie jaar geleden zijn we in Mariakerke komen wonen. De duinen tussen Mariakerke en Raversijde waren toen nog maar net aangelegd en erg klein. Intussen zijn ze veel groter geworden. Het is leuk om te zien hoe snel dat gaat. Dit is ook een rustig strand, zelfs op drukke zomerdagen, en met weinig bebouwing. We komen hier dan ook graag.”
Welke lokale horecazaak raad je iedereen aan?
“Het Manuscript in de Langestraat om uit te gaan: een klassieker. Garnaalkroketten eet ik graag in het Cultuurcafé van De Grote Post. Voor spaghetti gaan we naar De Baron in Mariakerke en voor pizza naar Rocco Eats. Aperitieven doe ik het liefst op het terras van KAAP op de zeedijk, dat nu wel tijdelijk gesloten is wegens restauratiewerken. Het is het mooiste terras van Oostende.”
En om te shoppen?
“Naar boekhandel De Witte Zee aan de Kursaal-Oosthelling. Er loopt altijd een kat rond en bij stormweer raak je er bijna niet binnen. Uitbaatster Eva biedt een heel eigen selectie boeken die focussen op de zee. Ze weet me altijd te verrassen, want ik kom telkens met andere boeken buiten dan degene waarvoor ik was gekomen.”
“Het terras van KAAP op de zeedijk is het mooiste van Oostende”
Hoe belangrijk is je huidige werkplek, De Grote Post, voor de stad?
“Het is echt een kloppend hart. Je kan je niet voorstellen hoeveel activiteiten er plaatsvinden en wie er allemaal over de vloer komt: mensen die voorstellingen bezoeken, vergaderen, deelnemen aan verenigingen… Bovendien is De Grote Post ook een prachtig erfgoedpand.”
Wat is er het meest veranderd in Oostende sinds je jeugd?
“Toen ik studeerde, zo’n vijftien jaar geleden, had Oostende echt een slechte naam: marginaliteit, zinloos geweld… Mensen begrepen niet hoe ik het aandurfde om in Oostende uit te gaan. Vandaag is het imago veel positiever, maar zonder het rock-’n-roll-kantje te verliezen. Oostende blijft een kleine stad met de problemen van een grootstad, maar je kan er opnieuw trots op zijn dat je van hier bent.”
Wat zou je graag anders zien?
“Vanuit mijn liefde voor alles wat met de natuur te maken heeft, zeg ik: meer groen in de straten. Er zijn zoveel straten zonder ook maar één boom, terwijl dat een straat veel aangenamer maakt.”
Welke organisatie of persoon verdient meer erkenning?
“De Letterie is een literatuurhuis in de Euphrosina Beernaertstraat. Ik maak deel uit van De Letteristen, een team van een vijftiental woordambassadeurs. We werken mee aan Chambres d’O en Theater aan Zee, en ieder van ons heeft een eigen Oostends literair project. We geven elkaar ook feedback. Dat hele team van De Letterie mag wel wat meer erkenning krijgen.”
Wat is jouw project?
“Ik werk aan een boek over Lucy, de walvis, genoemd naar Lucy Loes, die in 1997 aanspoelde op het strand van Raversijde. Ik ben er als kind nog naar gaan kijken. Maar plots was die dode walvis verdwenen en niemand weet waarheen. Ik ben op zoek naar de beenderen van Lucy en als ik haar vind, zou ik haar graag opnieuw naar Oostende brengen.”
Zou je hier oud willen worden?
“Daar heb ik al vaak over nagedacht, en de conclusie is altijd dezelfde: ik kan de zee niet missen. Op het platteland zou ik enkele maanden kunnen gedijen, maar daarna zou ik al snel verlangen naar de levendigheid van de stad. Alles samen genomen kom ik dus automatisch in Oostende uit.”
Eerste boek
Gillian Lowyck (36) is getrouwd met Davy Bonny en mama van Charlie (5). Ze studeerde communicatie in Gent en ging daarna als journaliste aan de slag bij De Zeewacht. Zeven jaar lang, van 2018 tot april 2025, schreef ze in onze krant de column Ostendaise. Vandaag werkt Gillian als copywriter en persverantwoordelijke in cultuurhuis De Grote Post. Ze besteedt veel tijd aan lezen, schrijven en tuinieren, is actief bij De Letteristen van het Oostendse letterenhuis De Letterie in de Euphrosina Beernaertstraat en werkt aan haar eerste boek.
The post Copywriter De Grote Post Gillian Lowyck is thuis in Oostende: “Het is fascinerend om te zien hoe snel de duinen groeien” is provided by KW.be.
