Op het EK strandzeilwagenrijden in het Engelse Hoylake won Henri Demuysere (59) opnieuw de Europese titel, de tiende uit zijn carrière al. Hij ging een Duitse en Engelse concurrent voor en keerde tevreden terug naar De Panne. Al was die terugkeer niet evident, door het stormweer.
Henri stamt uit een bekend zeilwagengezin. Zijn vader Robert was Europees kampioen in 1968 en 1982. Robert was ook de vroegere bezieler van de Royal Sand Yacht Club en de stuwende kracht achter het zeilwagenrijden in De Panne. Ook broers Pascal (+) en Yann Demuysere zijn begenadigde zeilwagenrijders. Intussen heeft ook Henri’s zoon Lucas de microbe te pakken.
Ambitie
Henri, vorig jaar nog wereld- en Europees kampioen en twee jaar geleden Europees kampioen in zijn De Panne in de imposante klasse 2, mocht ook nu weer ambitieus richting het EK. Dat was dit keer in het Engelse Hoylake, vlakbij Liverpool. “Het EK startte zondag 28 september en zou normaal vrijdag eindigen”, vertelt Henri vanuit Hoylake.
“Het strand was moeilijk te lezen en ik moest mijn weg vinden tussen de zandbanken”
“We konden vrijdag pas rond 13 uur beginnen en dan was er te veel regen en wind. Dat maakte dat het zand niet goed berijdbaar was en het zorgde voor extra risico’s. Ik had liever gestart, al ging dat niets meer aan het eindresultaat veranderen. Ook voor deze slotmanche was de titel al binnen. Daarvoor waren de ritten op donderdag cruciaal. In de eerste dagen was er lichte wind en wonnen er telkens andere rijders. Het strand was moeilijk te lezen en ik moest mijn weg vinden tussen de zandbanken. Het bleef dus lange tijd spannend tot donderdag. Toen de wind dan was aangewakkerd, voelde ik met beter in mijn sas en dan won ik de twee reeksen”, klinkt het.
Tiende titel
“Dat werd de beslissende dag en zo mocht ik een nieuwe Europese titel vieren. De tiende uit mijn carrière. Naast mij op het podium stonden de Duitser Kurt Wachkamp en de Engelsman Gareth Rowland. Deze titel valt onder de IC 2A en niet onder de Fisly. Dat heeft te maken met deelnemersquota. Er waren in onze categorie toch 30 procent minder deelnemers.”
Henri zag de voorbije jaren een revolutie op vlak van materiaal. “We rijden nu met fatboys, een soort banden voor mountainbikes. Je moet wel zelf wat wegsnijden en dat is een hell of a job. Het risico op platte banden is er groter en materiaalpech kan je podiumkansen hypothekeren. Er zijn vooral veel voordelen. De wielen staan nu lichtjes schuin in plaats van recht. Het zorgt voor meer veiligheid, stabiliteit en je gaat nog sneller. Bij een lichte wind van drie à vier beaufort haalden we snelheden tot wel 90 kilometer per uur en dat is fenomenaal.”
Plezier teruggevonden
“Deze vernieuwing werpt zeker zijn vruchten af. Als je zonder deze banden zou rijden dan doe je niet meer mee voor de prijzen. Ik heb hier voor het EK al mee gereden in de Potjesregatta en de Demuysere Cup. Het is een andere manier van rijden, maar ik heb het plezier teruggevonden. Niet iedereen heeft zich al aangepast. De Franse ploeg wilde niet en dus waren er – op twee Fransen na – geen vertegenwoordigers op dit EK. Ook zoon Lucas kon er niet bij zijn, door werkomstandigheden.”
Verder probeert Henri de sport nog meer in de kijker te zetten.
“Het seizoen zit er nu bijna op en vorig jaar vierden we 100 jaar Royal Sand Yacht Club. Dat jubileum bracht onze club meer in de aandacht en we zien de werking groeien. Toch blijft het een uitdaging om de jonge generatie aan te spreken. Ze volgen vaak wel een initiatie, maar het is moeilijker om hen aan boord te houden. Er is veel aanbod en onze sport is misschien nog wat onbekend en onbemind. Toen ik vorig jaar wereldkampioen werd, kwam het hier en daar wel in het nieuws. De tweede – een Fransman – werd ontvangen bij de minister van Sport, er is dus wel een verschil.”
WK in Nevada
Als regerend wereldkampioen kijkt hij al eens richting het volgende WK.
“In 2028 is het volgend WK normaal op de Salt Lakes in Nevada te doen. Winnen zit in mijn DNA, maar daar zal het moeilijk worden. Er wordt heel anders gereden. Daar rijden ze meer op mast en halen ze snelheden tot meer dan 150 kilometer per uur. Het is precies Formule 1, terwijl wij rally rijden”, aldus Henri, die kon rekenen op de steun van zijn vrouw Martine en op de stormachtige zaterdag naar huis terugkeerde.
“Er was een stevige wind en het was best uitdagend op onze ferry van Dover naar Calais.”
Nog meer podiumplaatsen in de teamklassementen
Voor België reden er in totaal 19 piloten mee, allen lid van de Royal Sand Yacht Club van De Panne. Ze zaten verspreid in de verschillende deelnemende klassen (2, 3, 5 en Standart). Naast de titel van Henri Demuysere won België het teamklassement in klasse 2, met ook nog Kurt Vandenbroucke en Bram Degrieck. In klasse 3 werd het Belgische team ook eerste, dankzij de sterke races van Ivan Ameele, Egon Plovier en Bert Christiaens. In klasse 5 haalden de Belgen, met Marc Depauw, Ronald De Vocht en Bart Teirlynck het podium. De Standart-piloten tot slot werden tweede in het landenklassement, met Yann Demuysere, Koen Dieleman en De Krab-lid Arthur Van Damme.
The post “Winnen zit in mijn DNA”: Henri Demuysere uit De Panne kroont zich opnieuw tot Europees kampioen strandzeilwagenrijden is provided by KW.be.
