In een veelbesproken boek vertelt Veerle Hegge (52), de vrouw van premier Bart De Wever, dat ze anorexia heeft. Auteur is de Brugse Lies Gallez (34), die zelf ook met een eetstoornis kampt. De twee leerden elkaar kennen tijdens hun opname. “Een verhaal als dat van Veerle móést verteld worden.”
Het nieuws beheerste de voorbije week voorpagina’s en journaals: de vrouw van premier Bart De Wever heeft anorexia en getuigt daarover moedig in het boek De stem van mijn stilte. Veerle Hegge (52) balanceerde zelfs op de rand van de dood, belandde twee keer op de dienst intensieve zorgen en werd zes maanden opgenomen op de afdeling Eetherstel van de Alexianen Zorggroep in Tienen.
Het is daar dat ze Lies Gallez (34) leerde kennen. De schrijfster van de boeken Het water vangen en Honger, heteronormativiteit & het heelal werd in 2015 door onze lezers nog verkozen tot Krak van Brugge, in 2021 werd ze door de Nederlandse krant NRC Handelsblad uitgeroepen tot Rijzende Ster Literatuur.
“Ik heb Veerle tijdens mijn opname leren kennen zonder te weten wie haar man was”
Het leek de Brugse voor de wind te gaan, maar niemand zag de demonen waartegen ze vocht. Want ook Lies kampt al jaren met een eetstoornis. “Dat is sinds mijn tienerjaren onder de radar gebleven. Ik kon het goed verbergen. Op een bepaald punt was ik ervan overtuigd dat ik eten niet nodig had en kon blijven doorgaan op koffie. Ik kon me optrekken aan mijn droom om te schrijven. Dat kan je eventjes volhouden, maar de weerslag op je lichaam is uiteindelijk zó hard.”
Grootste angsten
Pas in 2023 zette Lies de stap om hulp te zoeken. “Voor mij was die opname een kans om opnieuw te beginnen. Het is voor niemand leuk, want je wordt er geconfronteerd met je grootste angsten die je leven overheersen. Maar ik leerde er wel omgaan met eten. Plots was er een nieuw normaal eetpatroon, iets dat ik heel lang niet heb kunnen voelen. Ik ben oprecht blij, met de hand op mijn hart, dat ik de stap gezet heb. Het gevoel van niet meer in die overlevingsmodus te zitten, was voor mij het grootste cadeau van mijn leven.”
Tijdens haar opname in Tienen kwam Lies in contact met Veerle Hegge. “We hebben een drietal weken in dezelfde groep gezeten. Veerle schreef regelmatig gedichten, iets waarover ik als schrijfster enthousiast was. Ik heb haar leren kennen zonder dat ik wist wie haar man was. Voor de buitenwereld is ze ‘de vrouw van’, maar voor mij is ze gewoon Veerle”, vertelt Lies.
“Maanden later contacteerde ze me met de vraag of ik haar verhaal wilde neerschrijven in een boek. Dat moest ik even laten bezinken, want zoiets had ik nog nooit gedaan. Ik wist dat het pittig ging worden, maar een verhaal als het hare móét verteld worden. Het is krachtig dat ze zo kwetsbaar naar buiten durft komen. Ze is een herkenpunt voor anderen die worstelen met eetstoornissen en willen herstellen, maar ook voor de naasten van mensen die getroffen zijn door een eetstoornis.”
“Veerle en ik hebben uren gepraat. Vaak over complexe thema’s die aan haar eetstoornis vast hangen. Die gooi je niet zomaar even op tafel”
De weg die Veerle en Lies aflegden voor dit boek, was zeer intens. “We hebben uren aan een stuk gepraat. Vaak kwamen er moeilijke vragen naar boven over complexe thema’s, zoals het misbruik (Hegge werd als jong meisje seksueel misbruikt, red.) dat vast hangt aan haar eetstoornis. Dat smijt je niet zomaar even op tafel. Daarom ben ik ook heel voorzichtig te werk gegaan om haar verhaal te structureren.”
“Veerle is het verhaal en de regisseur en ik ben de pen. Op zeven maanden tijd was het boek af, waanzinnig. Ik heb heel intensief met haar samengewerkt en heb daar ook mijn hart en ziel in gestoken. Vaak was ik 7 dagen op 7 bezig om dit helemaal rond te krijgen. Maar het voelde zo goed, omdat ik wist dat het eindresultaat prachtig zou zijn.”
Blijven eten
Het boek ligt ondertussen in de winkel, maar daarmee is het verhaal niet ten einde. Veerle en Lies werken nog altijd keihard aan hun herstel. “Ik draag nog wat stress van het boek met mij mee”, geeft Lies toe. “Ik moet soms tegen mezelf zeggen: ‘komaan, het boek is er nu, maar je moet ook blijven eten’. Het is een beetje wankelen momenteel, maar wankelen is het nieuwe balanceren.”
“Een drankprobleem kan je aanpakken door alcohol te mijden. Met eten kan dat niet. Tot drie keer toe per dag worden we ermee geconfronteerd. Het herstel is dus erg moeilijk, maar het schrijven is weer een stap vooruit. Ik kan trots zijn op waar ik geraakt ben, op dit punt waarop ik een boek kon schrijven. Ondertussen ben ik al aan mijn volgende begonnen; een roman die begin volgend jaar uitkomt.”
The post “Ik heb mijn eetstoornis lang kunnen verbergen”: Lies (34) schreef boek van Veerle Hegge, vrouw van Bart De Wever is provided by KW.be.
