Leifruitbomen, dat is een eeuwenoude ambacht waarbij fruitbomen in een vorm gedwongen worden. Dieter Dewitte van Pomko is fan én breekt een lans voor het vakmanschap. Op zaterdag 20 september, Wereldleifruitdag, leidde hij geïnteresseerden rond in zijn tuin.
Leifruit? Als je het in Keulen hoort donderen, ben je wellicht niet alleen. Kort samengevat gaat het om het vakkundig leiden van fruitbomen langs muren, vrijstaande structuren in tuinen of in elegante compacte vormen. “Een boom in een dwangbuis”, omschrijft Dieter Dewitte het iets beeldender. “Het is iets cultureels, want je zet de boom eigenlijk naar de hand van de mens.”
Inzetten voor fruitkundig erfgoed
Dieter is een van de bezielers van Pomko dat zich inzet voor het fruitkundig erfgoed – dat gaat over het determineren van oude appel- en perenrassen tot die ook kweken. Leifruit is een van de belangrijke aspecten daarvan. Erfgoed, dat geldt zeker voor leifruit, want nieuw is het allerminst.
Vergelijkbaar met een Lamborghini
In Vlaanderen kreeg de leifruitteelt in de zeventiende eeuw voeten in de aarde. Eerst als een praktische manier om fruit te telen, niet veel later als luxe. “Het was een beetje zoals de wagens nu. Wie met een Lamborghini rijdt, toont dat hij geld heeft, toen was dat met bomen. Als je een hovenier kon betalen, had je geld. Met een leifruitboomgaard kon je dat tonen.”
Immaterieel erfgoed
Een ambacht is het en eentje die Dieter en zijn trawanten bij Pomko nieuw leven inblazen. Ze willen de leifruitteelt laten erkennen als immaterieel erfgoed in ons land – in Nederland en Frankrijk is dat al zo. Eind 2023 zetten ze een meester-leerlingtraject op om telers op te leiden en zo de hovenierskunst nieuw leven te geven.
Dieters tuin als showroom
Dieter is er al jaren zot van. Zijn tuin is als een showroom voor de mogelijkheden die de leifruitteelt te bieden heeft. Een omheining met appels aan? Check. Een boom in de vorm van een dubbele u, ronde of V? Check. Alle Kortrijkse perenrassen op één stam? Check. Kerselaars, appelaars of zelfs abrikozen? Check. Voor Dieter is het spielerei. “Nu probeer ik een boom te laten groeien in de vorm van de letters van Pomko”, vertelt hij wijzend naar een muur waar die letters in staal aan hangen.
Spielerei dus. “Het zal niet evident zijn want elke verdieping heeft drie jaar nodig om bereikt te worden. Uitgerekend zal ik hier nog 33 jaar moeten wachten tot de boom tot aan de bovenste letter groeit.”
Lessen
Dieter kan blijven vertellen over het leifruit, maar het is ook omdat het de dag van vandaag zijn nut kan bewijzen. Leifruitteelt is de oplossing om een fruitboom in een stadstuin te kunnen hebben. “Met 1,20 meter heb je al genoeg om een boom te planten. Het is makkelijk, maar je moet natuurlijk wel de basisprincipes kennen. Dat vergt misschien wel wat les”, klinkt het. Die eerste les? Die kon op 20 september gevolgd worden. Dieter gaf dan drie rondleidingen in zijn tuin. (JDWL)
The post Wanneer kerselaren kunst worden: Dieter laat mensen kennismaken met ambacht van leifruitboom is provided by KW.be.
