De start van een nieuw academiejaar betekent voor veel jongeren een sprong in het onbekende: nieuwe vrienden maken, lessen volgen, deelnemen aan het bruisende studentenleven. Voor de 17-jarige Babbe Vanneste uit Rollegem komt daar nog een extra uitdaging bij. Zij lijdt aan SMA, een spierziekte die haar afhankelijk maakt van een rolstoel. Samen met de organisatie Back Forward en met steun van de Rollegemse Gemeenschapsraad gaat ze na hoe toegankelijk het studentenleven in Kortrijk écht is.
“De centrale vraag van ons onderzoek is simpel: kan ik op een volwaardige manier deelnemen aan het studentenleven in Kortrijk?” Om daar een antwoord op te vinden, test ze in de praktijk uiteenlopende situaties uit: een busrit naar de campus, een drankje in een studentencafé, en een uitstap naar het stadscentrum.
Eerste test: de bus
Op maandag 15 september nam Babbe voor het eerst de lijnbus van Rollegem naar Kortrijk. “Ik had wat schrik om te vertrekken, want ik was nog nooit met de bus gegaan, zeker niet alleen. Maar het is goed gelukt”, zegt ze opgelucht. Toch ervaarde ze enkele hindernissen: “De chauffeur reed nogal geweldig, van links naar rechts. Voor mij is dat lastig, maar ook mensen met rugklachten of weinig stabiliteit hebben daar last van.”
Eenmaal aangekomen bij VIVES werd Babbe rondgeleid door een studentenbegeleider. “Het gebouw is supermodern en open, helemaal aangepast. Dat was ook één van de redenen waarom ik voor VIVES koos”, klinkt het tevreden. Maar, voegt ze eraan toe, “studentenleven is natuurlijk meer dan de schoolmuren alleen.”
Uitgaan en cultuur
Diezelfde dag zette Babbe haar ontdekkingstocht verder. Café Den Bross, een populaire studentenkroeg, bleek alvast een positieve verrassing: rolstoeltoegankelijk en met aangepast toilet. “Toch is uitgaan met vriendinnen niet vanzelfsprekend. Vaak moet ik vooraf bellen om te vragen of er genoeg plaats is om binnen te geraken, en in veel horecazaken zijn de toiletten nog altijd niet aangepast”, legt Babbe uit.
“Toch is uitgaan met vriendinnen niet vanzelfsprekend. Vaak moet ik vooraf bellen om te vragen of er genoeg plaats is” – Babbe Vanneste
Een pijnpunt is de Budascoop. De stadsbioscoop is voor rolstoelgebruikers ontoegankelijk, waardoor een filmavondje er niet in zit. Hannelore Vanhoenacker, schepen van Ruimtelijke Ordening, bevestigt dat een aanpassing hoog op de agenda staat.
Ook winkelen verloopt niet zonder hindernissen. “In de winkelstraat bots ik vaak op drempels. Ik heb een opvouwbare plank mee om kleine hoogteverschillen te overbruggen, maar dat is natuurlijk niet ideaal om overal mee te sleuren.”
Mobiliteit blijft sleutelkwestie
Een ander knelpunt zijn de parkeerplaatsen. Omdat Babbe zich verplaatst met een busje met rolstoellift, volstaan de standaardplaatsen vaak niet. “We passen niet in ondergrondse parkings en bovengrondse plaatsen verdwijnen steeds meer. Soms moeten we dubbel parkeren omdat er achteraan ruimte nodig is voor de lift”, legt ze uit.
Christophe Reynaert van Back Forward verduidelijkt: “Een parkeerplaats kan groot genoeg lijken, maar je moet ook denken aan de rolstoelgebruiker die achter de wagen nog manoeuvreerruimte nodig heeft. Het zit vaak in kleine dingen die voor anderen niet zichtbaar zijn. Toegankelijkheid is geen gunst, maar een recht. En wat voor Babbe een drempel is, geldt ook voor ouderen, ouders met kinderwagens of mensen met een tijdelijk letsel.”
Toegepaste Psychologie
Babbe begint volgende week aan haar studie Toegepaste Psychologie aan VIVES, een aangepast traject met minder studiepunten. “Ik heb al veel meegemaakt. Met mijn opleiding psychologie wil ik mensen helpen en vooral vermijden dat ze zich voelen zoals ik me soms gevoeld heb.”
Een jeugdherinnering illustreert dat treffend: “Toen ik eens uitgenodigd was op een verjaardagsfeestje, gingen mijn vriendinnen zwemmen. Dat kon ik niet. Later deden we wel iets samen met ons twee, maar dat is niet hetzelfde.”
Hoop op verbeteringen
Het initiatief van Babbe is geen eendagsactie. Doorheen het jaar volgen nog meer belevingsonderzoeken, met op het einde een terugblik: wat is er intussen veranderd, welke drempels blijven bestaan? “Ik verwacht geen wonderen op een jaar, maar hoop wel dat er stap voor stap verbeteringen komen”, besluit ze.
Wie het traject wil volgen, kan terecht op de sociale media van Back Forward. Daar wordt het volledige verhaal van Babbe gedeeld.
The post Hoe inclusief is het Kortrijkse studentenleven? Babbe (17) gaat zelf op onderzoek is provided by KW.be.
