Geboren en getogen aan de kust, bracht Michel Vandewalle (72) al zijn vrije tijd door op het strand met een vislijn in de hand. Zijn droom om visser te worden, ging niet door – zijn ouders, uitbaters van een hotel, stuurden hem richting de keuken.
Hoe zou je je band met Middelkerke omschrijven?
“Ik ben geboren en getogen in Middelkerke. Mijn ouders hadden 22 jaar lang pension en hotel La Siësta op de Zeedijk 72. Mijn vrouw Rita en ik hebben het daarna nog eens 25 jaar uitgebaat. Vader was ook luitenant bij de vrijwillige brandweer van Middelkerke, en mijn oom Fred was hier veldwachter. Toen we stopten, zijn we naar Westende verhuisd, naar de Duinenlaan, vlak bij de gemeenteschool. Ik ben een echte kustjongen. Mijn hobby? Strandvisserij. Ik kan de zee niet missen. Dit is mijn leven.”
Welke jeugdherinneringen koester je?
“Veel jeugd in Middelkerke had ik niet: ik zat bijna altijd op internaat, in Lombardsijde, De Panne en later Oostende. Drie weken daar, één weekend thuis – en thuis was het werken in het hotel. Als ik vrij was, stond ik op het strand te vissen. Ik wou eigenlijk visser worden, maar ik moest het hotel van mijn ouders overnemen. Toch ben ik de zee nooit kwijtgeraakt: ik deed mijn legerdienst bij de marine, op de MSI mijnenvegers M475 Tongeren en M474 Turnhout, als kok.”
Een anekdote uit je marinejaren?
“Tijdens een zware storm zijn we eens moeten binnenlopen in Brest. De hele bemanning lag plat van de zeeziekte. Alleen Daniel de Kievith en ik stonden nog overeind. Ik stond als kok… aan het roer! We hebben samen het schip varende gehouden. Dat vergeet je nooit.”
Wie is Michel Vandewalle?
Michel Vandewalle werd geboren op 3 maart 1953 in Oostende en is gehuwd met Rita Decombel (°24 augustus 1953). Samen hebben ze een dochter, Rebecca Vandewalle (45), die gehuwd is met Kristof Delplace (47). Michel is de trotse grootvader van Ella (15) en Olivia (14). Zijn schooltijd bracht hij door op het internaat van de Sint-Jozefschool in Lombardsijde, waarna hij hotelschool volgde in De Panne en Oostende. Na anderhalf jaar legerdienst, waarvan anderhalve maand opleiding in Sint-Kruis Brugge, diende hij als kok op de mijnenvegers van het type MSI, de M474 Turnhout en de M475 Tongeren met thuisbasis Nieuwpoort.
In 1973 stapte Michel in de voetsporen van zijn ouders, Henri Vandewalle en Simonne Vandenbussche, en ging hij aan de slag in hun pension La Siësta op de Zeedijk 72 in Middelkerke. In de jaren 80 werd het hotel grondig vernieuwd: de oorspronkelijke twaalf kamers maakten plaats voor zes ruime luxekamers. Michel bleef altijd nauw verbonden met de zee. Zo werd hij peter van de vissersboot N73 ’t Kotje, van zijn vriend Gino Calcoen van de Kottens.
Naast zijn werk was Michel ook actief in het verenigingsleven. Hij was medeoprichter van de Dijkraad en stond in 1983 mee aan de wieg van het Belgisch Bierweekend aan Zee, een evenement dat intussen een vaste waarde geworden is in Middelkerke.
Wat is je favoriete plek in Middelkerke?
“Het strand! Vroeger recht tegenover La Siësta, nu bij de vroegere Christal Palace. Daar leg ik mijn netten. Kruwen doe ik in het najaar. Maar de visvangst is fel verminderd, overal trouwens. En natuurlijk de cafés – vooral de dorpsherbergen die nog bestaan.”
Wat is je favoriete horecazaak?
“Ik heb geen vaste stek meer, maar één keer per week ga ik naar ’t Nieuw Kroontje bij Davey Coopman in Lombardsijde. Daar praten we over onze vangst. Soms spring ik ook eens binnen in ’t Schipke op de Kaai in Nieuwpoort, uitgebaat door Madeleintje uit Lombardsijde. Vroeger gingen we veel naar de Marquize in Westende-Bad.”
Waar ga je winkelen in Westende/Middelkerke?
“Ikzelf ga weinig shoppen. Rita gaat voor kleren en schoenen naar Zoë in Westende-Bad. Vroeger hadden we het kaaswinkeltje in Westende-Dorp en het Sparetje op de hoek… allemaal weg. Gelukkig hebben we nog twee goede bakkers: bakkerij Dhaenen en bakkerij Bedert, en een beenhouwer in Westende-Dorp.”
“Mijn hobby? Strandvisserij. Ik kan de zee niet missen. Dit is mijn leven”
Welke gebeurtenissen als hotelier blijven je bij?
“Begin jaren 80 hebben we het hotel vernieuwd, van 12 kamers naar 6 luxekamers. Toen de vissersboot N22 strandde voor La Siësta, heb ik de bemanning geholpen. Dat was de aanleiding om in de wintermaanden, tijdens de verbouwing, te gaan helpen in de vismijn in Nieuwpoort, haring lossen. We waren nog het enige hotel op de Zeedijk. Het casino zorgde toen voor winterbezetting. Op 17 juni 1977 ging het casino failliet. Twee jaar later besloten Luc Rammant, Roger en André Joye de krachten te bundelen. Het casino bloeide opnieuw op, en wij mee. Bekende namen als Gene Summer, Ivan Heylen, Axelle Red, Manu Verreth, Sandra Kim en Jean-Marie Pfaff logeerden bij ons. En natuurlijk de memorabele trouw van Luc Rammant met Alana Boonen op 7 december 1989.”
Wat zou je veranderen in de gemeente?
“Evenementen zoals Parkies brengen hun eigen catering mee. Dat is rechtstreekse concurrentie voor de lokale horeca. Joe FM verkoopt ijsjes en doet acties waar je tussen 16 en 18 uur één pintje betaalt en één gratis krijgt. Vroeger werkte de toeristische dienst voor de lokale ondernemers, nu lijkt het soms omgekeerd. Oplossing: bij evenementen die door of met steun van de gemeente worden georganiseerd, moet de lokale horeca als voorkeurspartner betrokken worden. Zo investeren we in onze eigen middenstand en houden we het kloppend hart van onze badstad draaiende.
Wat is er verandert in al die jaren in Middelkerke?
“Het is overal hetzelfde: meer appartementen, minder kleine gezellige winkels, restaurants en dorpscafés. Om de leefbaarheid en charme van onze gemeente te bewaren, moet er een beter evenwicht komen. Waar nu een handelszaak verdwijnt, moet de gemeente bij nieuwbouw verplichten opnieuw handelsruimte te voorzien.”
Is er volgens jou iemand die meer erkenning verdient?
“De vrijwilligers. Bijvoorbeeld die aan de bibliotheek. Die mensen doen dat uit liefde voor hun gemeente, ze mogen best meer in de bloemetjes gezet worden.”
Zie je jezelf oud worden in de gemeente?
“Zeker. Ons huis is gelijkvloers gebouwd met het oog op onze oude dag. De Duinenlaan is een van de mooiste stukjes van Westende. Ik blijf hier.”
Als je nog één ding mocht realiseren?
“Het Dernycriterium in Lombardsijde terugbrengen, ter ere van Freddy Maertens. Dat was pure ambiance.”
The post Michel Vandewalle is thuis in Middelkerke: “Altijd met de zee in mijn hart” is provided by KW.be.
