Peter Detavernier is een geboren verteller. Dat kwam hem prima van pas als uitbater van een fotozaak, als Delhaize-medewerker in Wingene en als theatermaker pur sang tijdens talloze voorstellingen. In cc De Feniks heeft hij al zo’n 40 activiteiten achter de rug, onder meer als PeterSpeelt, zijn nom de plume. “Ik kijk echt uit naar de komst van het Keizerspark”, laat hij weten. “Maar hoe dan ook, ik zal later De Feniks echt wel missen.”
Hoe zou je jouw band met Ruiselede omschrijven?
“Het is een haat-liefde relatie. Ik heb geen auto en zonder wagen raak je hier niet weg. Een avondvoorstelling volgen in Brugge of Gent lukt alleen als je er ook een nacht logeert. Want het openbaar vervoer rijdt ’s avond laat niet meer naar Wingene. Liefde, omdat ik hier geboren ben en omdat Wingene toch een veilige, rustige en mooie gemeente is. Home is where the heart is, weet je wel.”
Wat is hier je mooiste jeugdherinnering?
“Dan denk ik aan die memorabele Breughelstoeten, die ik als kind mocht beleven in de jaren zestig. Iedereen was daarmee bezig, het was een drukte vanjewelste. Er was toen een heuse bakkerskoers, waarbij bakkers – zelfs uit Aalst en Brussel – het tegen elkaar opnamen! Mijn moeder was de koningin van die bakkerskoers en werd in een open wagen rondgereden. Die zomers van toen zal ik nooit vergeten.”
Wat is je favoriete plek?
“Dat is onvermijdelijk zaal cc De Feniks. Ik was amper 17 jaar en gaf al diavoorstellingen met mijn vriend Chris Feys over reisbestemmingen zoals Noorwegen. Ik heb meegewerkt aan diverse toneelvoorstellingen, zoals met het Theatercollectief Het Zwarte Gat. Dit jaar breng ik mijn dertiende onemanshow ‘Au Grand Bazar Bizar’.”
Welke horecazaak raad je iedereen aan?
“Dat is een moeilijke, want bij mij is eten altijd lekker in goed gezelschap. Voor frieten ga ik naar eethuis Flandria in Hille, voor ribbetjes naar Gasthof Wildenburg, om iets te drinken naar Saby’s Place, er zijn Coeur d’ Amis, Den Haze, La Vadrouille, Fréline… Wel jammer dat er in het centrum van Wingene steeds meer eethuizen verdwijnen.”
In welke winkel shop je graag?
“Als ik een cadeau zoek, ga ik graag naar Bloem & Groen aan de Beernemstraat. Dat is een bloemen- en interieurzaak met een eigenzinnige keuze en alleen maar mooie spulletjes.”
Wat is hier het meest veranderd sinds je jeugd?
“Het visuele uitzicht van de dorpskern. Overal duiken appartementenblokken op, die allemaal op elkaar lijken. Ik vind niet dat er mooi gebouwd wordt in West-Vlaanderen. In sommige straten staat er niet één authentiek huis meer. Ik ben zeker dat mijn vader vandaag de dorpskern niet meer zou herkennen.”
“Voor een voorstelling heb ik ooit een vrachtwagen kiezel laten lossen in De Feniks”
Wat zou je graag anders zien?
“Iets dat de teloorgang van de middenstand kan keren. Is het niet erg dat je in Wingene zelfs geen paar schoenen meer kan kopen? Ik hoop dat het Keizerspark er snel komt, al zal ik cc De Feniks wel missen. Ik heb daar ooit voor een voorstelling een vrachtwagen kiezel laten lossen. Dat zal met het Keizerspark niet meer lukken, denk ik (lacht).”
Als je één ding mocht realiseren in Ruiselede, wat zou dat zijn?
“In volle vrijheid kunnen genieten van een klein theaterzaaltje met zo’n 150 stoelen. Meer moet dat niet zijn.”
Welke vereniging of persoon verdient meer erkenning?
“Dan denk ik bijvoorbeeld aan tante Christiane De Wit. Ze is een duivel-doet-al: kookouder bij de Chiro, een ontbijt maken bij Femma, knutselen voor Breughel, actief in Samana, speelgoed zoeken voor kinderen… Als ik voor theater een kostuum nodig heb, zorgt zij daarvoor. Zij en haar zus Erna zijn zo sociaal bewogen, in alle stilte, totaal belangeloos en zonder een podium op te zoeken. Dat zijn super-vrijwilligers. Dat verdient zeker meer erkenning.”
Zou je hier oud willen worden?
“Tja, ik ben al op een gezegende leeftijd. Eerlijk, ik zie me hier niet meer weggaan. Als de gezondheid het toelaat, blijf ik gewoon in mijn geboortedorp.”
In de ban van fotografie
Van jongs af aan hielp Peter Detavernier in bakkerij Detavernier – nu bakkerij Jacobs – van zijn ouders Roger en Elise. Maar hij studeerde fotografie aan Sint-Lucas in Brussel en runde daarop 30 jaar lang een fotozaak in de Guido Gezellestraat. “Ik heb nog nét de gouden periode meegemaakt van ontwikkelen en afdrukken”, lacht Detavernier.
Hij is een hele periode voorzitter van de Cultuurraad geweest en is nu nog coördinator bij de mobiele sociale kruidenier en lid van de bibliotheekraad. Als theatermaker ‘PeterSpeelt’ weet hij elk jaar zo’n 500 toeschouwers te boeien. Dit jaar wordt zijn dertiende voorstelling ‘Au Grand Bazar Bizar’ op 30 en 31 oktober en 1 november. Een grappig verhaal hoe we zowat verzuipen in overbodige spullen.
The post Theatermaker Peter Detavernier (65) is thuis in Wingene: “Bij mij is eten altijd lekker als ik in goed gezelschap ben” is provided by KW.be.
