De eerste schooldag in Futura secundair in de Hellestraat in Wervik begon met een moment van stilte ter nagedachtenis van leerling Xena Knockaert (16) uit de Onafhankelijksstraat op de wijk Het Park in Wervik. Ze studeerde in de richting Maatschappij en Welzijn en werd begin juli getroffen door een longembolie die naar de hersenen sloeg. Een reanimatie van anderhalf uur mocht niet meer baten. Xena werd hersendood verklaard. Ze overleed in AZ Delta Roeselare.
“De grote vakantie was nog maar tien dagen begonnen en dan overkwam ons dit”, aldus directeur Els Poublon. “Iedereen van haar klas werd toen opgebeld, ook haar goede vriendinnen uit een andere klas. Iedereen werd uitgenodigd om er hier op school over te babbelen en het rouwproces op te starten.”
Mooie woorden
Directeur Els Poublon las in aanwezigheid van de leerkrachten en leerlingen van het eerste tot en met zevende secundaire een mooie, warme tekst voor. Iedereen kon nadien een kaartje met een boodschap afgeven en dat zal worden overgemaakt aan haar moeder Peggy. “Vandaag starten we samen een nieuw schooljaar”, aldus Els. “Maar we beginnen dit jaar niet zoals anders. Er ontbreekt iemand. Met veel verdriet moeten we afscheid nemen van Xena. Zij is veel te vroeg van ons heengegaan.”
“Xena was een sterke en moedige meid. Ze stond bekend om haar trouw en haar vriendschap. Ze had een groot hart en was er altijd voor anderen. Op school stak ze vaak als eerste haar hand uit naar wie het moeilijk had. Ze luisterde, ze hielp, en ze gaf steun waar ze kon.”
“Wie Xena als vriendin had, wist dat ze er altijd zou zijn, door dik en dun. Haar vriendschap was een geschenk dat warmte en kracht gaf”
“Voor haar vriendinnen was ze een rots in de branding. Altijd loyaal, altijd bereid om voor hen op te komen. Wie Xena als vriendin had, wist dat ze er altijd zou zijn, door dik en dun. Haar vriendschap was een geschenk dat warmte en kracht gaf.”
“Wat Xena ook typeerde, was haar doorzettingsvermogen. Als ze iets wilde bereiken, gaf ze niet op. Ze was stil, maar ook moedig en eerlijk. Soms kon ze heel direct zijn – “op zijn Xena’s gezegd”, zeiden we wel eens. Maar juist daardoor wisten we dat ze oprecht was. Je kon met haar in gesprek blijven, zelfs als je het niet altijd met elkaar eens was.”
“Xena gaf niet snel haar vertrouwen, maar wie dat vertrouwen kreeg, mocht iets heel bijzonders ontvangen. Dat zullen we nooit vergeten. Ze heeft een diepe indruk nagelaten op onze school en in onze harten. We zullen haar ontzettend missen. Maar tegelijk zullen we haar blijven herinneren – om wie ze was, en wat ze voor ons betekende. Rust zacht, lieve Xena. Je blijft voor altijd een deel van ons.”
Kaartje met boodschap
“Als teken van respect en als teken van herinnering vragen wij aan elke leerling om op het kaartje dat je hebt ontvangen een kort woordje van troost, herinnering of aandenken te schrijven voor Xena. Omschrijf eventueel in één woord waaraan je denkt als je aan Xena denkt. Leerlingen die Xena niet hebben gekend, kiezen of ze een gedachte willen delen.”
“Je mag dit kaartje dan samen met een bloemblaadje deponeren in de glazen schaal. Tijdens dit moment wil ik ook graag aan iedereen vragen om stil te zijn en even in gedachten Xena te herinneren. Wie doorheen de dag nog nood heeft aan een gesprek omtrent deze gebeurtenis is steeds welkom bij onze leerlingbegeleiding of in de stille ruimte op het secretariaat om nog even stil te staan bij wat Xena betekend heeft.”
The post Futura secundair in Wervik herdenkt leerling Xena (16): “Je blijft voor altijd een deel van ons” is provided by KW.be.
