In 1997 spoelde Lauwenaar Dieter D’Alwein aan in het kleine Aalbeke. Ondertussen is ‘Dieter van De Labberleute’ vast decor in het dorp. In hetzelfde jaar werd hij achter de toog gedropt, werd hij verliefd en ging hij er wonen. Na bijna dertig jaar ziet hij zijn tweede thuis ook grondig veranderd. “Vroeger moest je Aalbeke amper uit. Nu hebben we maar één bakker, één slager en twee buurtwinkels.” Maar toch: een ode aan het dorp Aalbeke.
Dieter, hoe ben je destijds van Lauwe in Aalbeke beland?
“In 1997 ging ik op 21-jarige leeftijd op zoek naar een café om over te nemen. Sinds 30 mei 1997 ben ik cafébaas van De Labberleute (al nam Dieter een pauze tussen 2005 en 2015, red.). In het najaar heb ik dan mijn vriendin Nathalie leren kennen. We hebben twee kinderen: onze zoon Bo en dochter Lune. In november van dat jaar ging ik bij mijn vriendin wonen. Daarvoor woonde ik nog bij mijn ouders thuis in Lauwe.”
Kom je sindsdien nog eens in Lauwe?
“Ja, hoor. Mijn ouders wonen er nog, dus ik kom er vaak. Het is wel niet meer het bruisende Lauwe waarin ik opgroeide. Indertijd had je cafés als ‘t Schipke, Den Blauwen Engel en de Prins Albert die tot het gat in de nacht open waren. Lauwe leefde. Ondertussen is ‘t Schipke na lange tijd terug, is Den Blauwen Engel een dagcafé geworden en is de Prins Albert verdwenen. Je moet er na 22 uur niet meer zijn om iets te drinken, en dat is net wanneer ik tijd heb.” (lacht)
Dieter van De Labberleute
Dieter D’Alweins (51) leven veranderde in 1997 drastisch. Hij kwam op 30 mei aan het roer te staan van café De Labberleute op Aalbekeplaats, werd in november verliefd op zijn latere vrouw Nathalie en ging tegen het einde van datzelfde jaar in Aalbeke wonen. In februari 2001 zag hun zoon Bo het levenslicht, in juli 2002 kwam dochter Lune erbij.
Ondertussen bouwde Dieter De Labberleute verder uit tot een van de sociale hoekstenen van Aalbeke. Maar toch wrong er iets. “Mijn kinderen groeiden op terwijl ik tot laat zat te werken als cafébaas.” In 2005 gooide hij het roer om: hij verkocht de Labberleute en startte z’n bedrijf Vending, dat handelde in koffie-, snoep- en frisdrankautomaten. “Al zei ik altijd dat ik vroeg of laat terug zou keren.” In 2015 was het zover. De comeback of the century was een feit. D’Alweins contract loopt nog zeven jaar. “Tegen dan ben ik 58. Dan zal het mooi geweest zijn.”
Dieter deed ook al heel wat politieke ervaring op. Hij was in de vorige legislatuur gemeenteraadslid voor Team Burgemeester en is vandaag nog lid van het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst. Hij maakt ook deel uit van het dagelijks bestuur van de partij.
Je staat bekend als ‘Dieter van de Labberleute’ in Aalbeke. Voel je je na al die jaren meer Aalbekenaar dan Lauwenaar?
“Ja. Aalbeke is heel leuk. Het is een klein dorp met slechts 3.000 inwoners, maar er heerst een gezellige dynamiek. Er zijn veel goeie restaurants zoals de St-Cornil, Octo en Restaurant St-Georges, en de cafés, natuurlijk.”
Je trekt waarschijnlijk ook weleens naar Kortrijk-centrum. Waar vertoef je daar graag?
“Ik zit bijna dagelijks in Kortrijk. Dankzij de stadsvernieuwing is het er gezellig wandelen. Het gaat zeker de goeie kant op. Het is ook meer en meer een toeristische bestemming aan het worden. Mensen komen er sinds enkele jaren op weekend. Dat is dankzij de mooie hotels zoals het nieuwe Cobergher Hotel, trekpleisters zoals Abby Museum en het historische centrum in z’n geheel.”
In welke Kortrijkse horecazaken kunnen we je weleens terugvinden?
“Dat is toch wel het vaakst van al in Den Bras. Als het al iets later wordt, dan ga ik naar Irish Mary’s (Irish pub, red.).”
Shop je graag in Kortrijk?
“Kortrijk is zeker ook een mooie shoppingstad, al moeten we wel erkennen dat de detailhandel het steeds moeilijker heeft. Het onlinegegeven maakt het voor hen natuurlijk moeilijk. We merken dat in Aalbeke ook, hoor. Toen ik er toekwam in 1997 had je drie slagers, drie bakkers, acht cafés en grote winkels zoals Floribel Toys. Nu is onze laatste slager sinds kort terug van weggeweest, hebben we slechts één wakkere bakker, twee buurtwinkels en drie cafés.”
Is dat wat je het meest hebt zien veranderen in die bijna dertig jaar?
“Ja! Het is daarom niet minder leuk in Aalbeke, maar vroeger moest je bij wijze van spreken Aalbeke niet uit. Je had alles wat je nodig had. CD&V komt nu met hun oproep dat de Big Five terug moeten keren in elk dorp (slager, bakker, buurtwinkel, kroeg, en geldautomaat, red.). Dat is een heel goed idee, maar het wordt moeilijk om dat in de praktijk te brengen.”
Wat zou je anders willen zien in Kortrijk of Aalbeke?
“De mentaliteit. Sinds de coronapandemie zie ik veel meer zuurdoenerij. Dat kan soms echt al over de kleinste dingen gaan. Op sociale media is het nog het ergst van al. Ik wil dat anders zien. Er zijn veel mensen die echt hun best doen. Ik denk dat het komt door alle regeltjes. De mensen krijgen de indruk dat hen van alles wordt opgelegd. Sta je 32 minuten geparkeerd aan de shop&go? Dan heb je een boete. Oké, je moet maken dat je na 29 minuten weg bent, maar ik geloof als liberaal nog steeds dat een beetje vrijheid doet leven.”
Welke vereniging of organisatie mag van jou wat meer erkenning krijgen?
“De organisatie van Aalbeke Feest. Ik zit er zelf ook bij, maar wil mijn medeorganisatoren in de bloemetjes zetten. We zijn er in 2017 mee gestart, maar als je rekent dat er twee edities in het water zijn gevallen door corona, dan is het sterk wat we in zo’n korte tijd hebben gerealiseerd. Namen als Yves Deruyter, Patje Krimson en Mama’s Jasje naar Aalbeke krijgen? Dat was voordien ongezien. We doen het ook met een bescheiden budget, al vinden we wel steeds makkelijk lokale sponsors. Op deze manier doen we Aalbeke leven, al zijn er uiteraard nog vele andere evenementen.”
Wil je hier ten slotte oud worden?
“Ja, al denk ik dat ik op mijn oude dag in een stad zal willen wonen. Je deur uitkomen, een koffietje drinken in de stad en daarna een wandeling? Ik teken ervoor. Dat zal dan waarschijnlijk wel in Kortrijk zijn. Aalbeke zou dan uiteraard niet ver weg zijn. Maar voorlopig doe ik nog even door. Ik heb nog een contract voor zeven jaar bij De Labberleute. We gaan er tot dan nog vol tegenaan!”
The post “Wat we met Aalbeke Leeft doen, was hier vroeger ongezien”: ‘Dieter van De Labberleute’ is Thuis in Aalbeke is provided by KW.be.
