Zestig jaar geleden werd Jeugdhuis Sine Nomine opgericht en dat heeft ’t Stavels Amusement – een plaatselijke vereniging die het jeugdhuis levend houdt – feestelijk willen vieren. En dus zakten zaterdag 23 augustus verschillende generaties naar Stavele af. “We hebben hier een fantastische jeugd beleefd.”
Jeugdhuis Sine Nomine in de IJzerstraat werd recent grondig gerenoveerd en is nu een pareltje. Beneden is er een feestzaaltje met podium, bar en binnenkoer en boven een grote loungeruimte. Stavele is misschien wel de meest dynamische deelgemeente van Alveringem. Het is een dorp met vele verenigingen waar nog een enorm gevoel van samenhorigheid heerst.
Raar dus dat er – voorlopig toch – nog geen jongeren gevonden werden die het jeugdhuis in de IJzerstraat op regelmatige basis willen open houden. Goed dat vrij recent de vereniging ‘t Stavels Amusement erbij gekomen is. Martine Slosse, Johan Dumortier, Jelle Vandelanotte, Stijn Boury, Davy Matten en Bram Vandelanotte hebben zich geëngageerd om zo’n drie keer per jaar in Sine Nomine iets te organiseren: een Oktoberfest bijvoorbeeld. Voorts is de locatie – analoog met gemeenschapszaal De Moote – ook te huur voor inwoners die er een feestje willen houden.
Geestige ontstaansgeschiedenis
Sine Nomine bestaat dit jaar zestig jaar. Het is een verjaardag die de vereniging niet onopgemerkt heeft willen laten voorbij gaan. Men nodigde de oprichters uit en iedereen die van dichtbij of ver bij het jeugdhuis betrokken is of was voor een walking dinner. De hele avond werden er – zeker door de oudere generatie, voor wie het een blij weerzien was – herinneringen opgehaald.
“In 1965 ging het jeugdhuis open met één bak bier” – Noël Verhaghe
Jeugdhuis Sine Nomine kent een geestige ontstaansgeschiedenis, horen we. Joris Matten en Noël Verhaeghe uit Stavele en Stefaan Pollet uit Beerst herinneren het zich alsof het de dag van gisteren was. “Wijlen Willem Lanszweert uit Stavele was in het jaar 1964 ongeveer 17 jaar”, vertelt Noël. “Omdat hij te jong was om op café te gaan, nodigde hij zijn vrienden thuis uit om een pintje te drinken: onder andere Marc Vande Lanotte, Freddy Parmentier, Joris Matten, Stefaan Pollet en Luc Dewulf. Dat waren allemaal Stavelenaren die ook in de harmonie zaten. Maar vader Roger Lanszweert – die in Stavele gemeentesecretaris was – was minder opgezet met het feit dat aan zijn keukentafel het bier rijkelijk vloeide. ‘Het gemeentehuis is te klein geworden en zal binnenkort naar het pand ernaast verhuizen: jullie kunnen er misschien een jeugdhuis van maken’, suggereerde hij. Dat moesten de jongeren geen twee keer gezegd worden! In 1965 ging het jeugdhuis open met één bak bier.”
Een van de vrienden bracht zijn radio mee en Marc Vande Lanotte, die Latijn studeerde, bedacht de naam Sine Nomine.

“Met de opbrengst van die eerste bak bier konden een nieuwe bak bier en een bak limonade gekocht worden. En zo waren ze vertrokken.”
Taboe
“Er was het eerste jaar maar één probleem”, gaat Stefaan Pollet verder. “Gemengd – jongens en meisjes samen – was taboe voor dorpspastoor Vanhoenacker. Door zijn tussenkomst mochten er in het eerste jaar geen meisjes binnen. Er zou daar nochtans niks gebeuren wat niet mocht gebeuren. Integendeel, wij waren braaf en gedisciplineerd. Het eerste jaar openden we de deuren na de hoogmis, wat later ook op zondagavond. Maar stipt om 22 uur ging iedereen naar huis. Ik weet nog dat een pintje er in de beginjaren één oude Belgische frank kostte, een extreem laag bedrag dat ik zelfs niet in eurocenten zou kunnen uitdrukken. De Stavelse cafés zagen natuurlijk niet graag dat ons jeugdhuis zo’n succes was. Gaandeweg zijn we overgeschakeld op plan b: nadat we Sine Nomine hadden gesloten, gingen we nog eentje drinken in alle vijf cafés die Stavele toen nog telde.”
Fantastische jeugd
“Het komt erop neer dat we een fantastische jeugd hebben beleefd in het jeugdhuis en bij uitbreiding in Stavele”, aldus nog Joris Matten. “We waren immers ook allemaal lid van de plaatselijke harmonie. Laat me nog één anekdote vertellen. Een tijdje geleden vond ik het kasboek terug van het eerste werkjaar. Daarin stond ‘een mooie gift vanwege toenmalig schepen Valère Quaghebeur’ vermeld: 500 oude Belgische franken oftewel 12,50 euro. De tijden zijn behoorlijk veranderd”, glimlacht Joris.
The post “Het eerste jaar mochten er enkel jongens binnen”: Jeugdhuis Sine Nomine in Stavele viert 60ste verjaardag met grote reünie is provided by KW.be.