Het verhaal van Rachèle Vervaeke is alomgekend en heel veel mensen leefden met haar, haar ouders en broer Henri mee. Dankzij een geschikte donor en een lange strijd is de kleine Rachèle genezen verklaard en kan de wereld eindelijk voor haar open gaan. Haar ouders wilden de vele vrijwilligers, die hen belangeloos geholpen hebben, bedanken voor hun inzet en deden dit tijdens een Rainbow Borrel in hotel-restaurant Shamrock in Tielt.
“Na deze zware en lange periode van opofferingen kan ik maar één ding zeggen: We made it !”, vertelt mama Evie Landuyt met een grote glimlach. “Eind juli gingen we de laatste keer op controle en ik kan met veel vreugde bevestigen dat Rachèle genezen verklaard is. Haar bloedwaarden waren optimaal en haar immuunsysteem is volledig op niveau, waardoor ze een leven zal kunnen leiden zoals elk ander kind. Sinds 12 augustus zonder enige medicatie, want toen kreeg ze haar laatste siroopje. Hiermee komt een einde aan een lange weg, waarvan het traject na het vinden van een geschikte donor toch nog zwaarder was dan we verwacht hadden.”
“Alles begon in oktober 2022 en sinds de transplantatie vorig jaar op 23 april is nog meer dan een jaar met kleine stapjes voorwaarts verlopen. Waar Rachèle na de transplantatie gestart is met 21 siroopjes met medicijnen per dag, zijn deze nu volledig weggevallen. Met uitzondering van controles om de zoveel maanden behoren de bezoeken aan het ziekenhuis tot het verleden. Nu kunnen we alle ontsmettingsmiddelen en mondmaskers naar de kelder of zolder verbannen. Eindelijk start voor ons gezin weer een normaal leven.”
Gewoon kind zijn
“Voor Rachèle is de laatste weken een nieuwe wereld opengegaan en ze is dolenthousiast om deze te gaan ontdekken. Het is voor haar echt wel een zomer van zoveel ‘eerste keertjes’. Ze mag voor het eerst gewoon zwemmen, bommetjes doen in het zwembad zonder extra voorzichtig te moeten zijn en ze heeft voor het eerst in haar leven in zee gezwommen. Ze mag ook bij vriendinnetjes gaan spelen en onbeperkt ravotten. Ze maakt hier overigens al dankbaar gebruik van en net als andere kinderen wil ze nu ook niet altijd direct mee naar huis.”
“We hebben in die periode alle kleuren van de regenboog gezien”
“Haar konijn en cavia kunnen nu ook weer geknuffeld worden. Kortom, ze mag gewoon kind zijn met de andere kinderen. 1 september zal voor haar ook voor het eerst een volwaardige eerste schooldag worden, zonder beperkingen. Op 22 mei is ze weliswaar voor het eerst weer naar school gegaan, maar het was wel in een ‘coronasituatie après la lettre’. Ze moest in haar klasbubbel blijven, mocht niet op de speelplaats, moest in de klas eten, mocht enkel het door mij meegeven flessenwater drinken en moest nog voortdurend ontsmetten. Dat is nu allemaal voorbij en ze zal net als de rest een kleutertje uit de derde kleuterklas zijn.”
Rainbow Borrel
“Zonder de inspanningen en de hulp van zoveel mensen zou het nog veel zwaarder en de zoektocht naar een donor nog moeilijker geweest zijn. Om al die mensen te bedanken organiseerden we de Rainbow Borrel in de Shamrock.” Tijdens een officieel moment namen Evie en Maarten ruimschoots de tijd om iedereen in naam van Rachèle te bedanken. Het werd een mooi moment waarop ook broer Henri aan het woord kwam, maar waarin ook de oudste neven en de peter van Rachèle het woord namen om te vertellen wat haar ziekte voor hen betekent heeft en hoe blij ze zijn dat alles nu weer goed is.
Toen Evie en Maarten het woord tot Rachèle richtten vernamen we waar de link met de regenboog vandaan kwam. “We hebben alle kleuren van de regenboog gezien. Het rood van 150 zakjes bloed die je nodig had en van de stamcellen van je donorheld. Oranje is de kleur van de vloer en de kast van de isolatiekamer waar we zo lang verbleven. Het geel doet ons denken aan de vele Simpsons die we samen met de strijkparels maakten. Het gras is nog nooit zo groen geweest als toen we na de zware stamceltransplantatie naar huis kwamen.”
“Bij blauw denken we aan je heldinnen Elsa en Keelin, die je zo vaak naspeelde. Indigo is de kleur van de mat van kiné Lindsay, die langskwam om je spieren te versterken en ademhalingsoefeningen te doen. En violet tenslotte is de kleur waar alles mee begon, de kleur van de paarse vlekjes in je nek en op je benen, de kleur van de start van veel ongerustheid en een hels traject, dat nu gelukkig voorbij is.”
The post “Einde van een lange weg”: ouders Rachèle bedanken vrijwilligers met Rainbow Borrel is provided by KW.be.
