Met een brede glimlach en drie opgestoken vingers stapte Frédéric Depypere (46) zaterdag over de eindmeet van de Dodentocht in Bornem. “Drie keer is scheepsrecht”, zei hij trots. “Al is het eigenlijk mijn vierde deelname. Alleen liep het vorig jaar fout: na 80 kilometer moest ik opgeven. Maar goed, toen had ik het sponsorbedrag al binnen, dus in die zin voelde het toch als een overwinning”, vertelt hij met een knipoog.
Voor Ooigemnaar Frédéric Depypere is de Dodentocht niet zozeer een persoonlijke sportieve prestatie, maar vooral een manier om geld in te zamelen voor organisaties die hem na aan het hart liggen. Bij zijn eerste twee tochten haalde hij steun op voor de vzwVoor Kinderen. Vorig jaar stapte hij voor de voedselbank van Wielsbeke. Dit jaar koos hij het Berrefonds als begunstigde van zijn fondsenwerving.
“Het Berrefonds biedt emotionele en praktische steun aan gezinnen die het ondraaglijke meemaken: het verlies van een kind”, legt Frédéric uit. Ze reiken onder meer Koesterkoffers aan met troostmaterialen en herinneringsitems. “Wij hebben zelf ons zoontje Victor verloren. Toen was het Berrefonds echter nog niet actief. Maar nu ik zie wat ze doen voor rouwende gezinnen, wil ik daar absoluut aan bijdragen.”
Verwend
Ook zijn vrouw, Elien Ostyn, is nauw betrokken bij het werk van het fonds. Zij isKoesterkoerieren brengt persoonlijk Koesterkoffers naar getroffen families. “Eigenlijk kan je maar weten waar die mensen doorheen moeten als je het zelf meegemaakt hebt. Het maakt dat je beseft hoe belangrijk deze steun is.”
“Onderweg werden we echt verwend door het Berrefonds”
In totaal deden 12.500 mensen mee aan de Dodentocht. Van hen stapten 360 deelnemers expliciet voor het Berrefonds. “We werden onderweg echt door die organisatie verwend: speciale verzorgingsposten, extra aanmoedigingen en zelfs verkoeling tijdens de warmere momenten van de dag. In ruil werd gevraagd sponsorgeld in te zamelen,” vertelt Frédéric.
Voor hem leverde dat 1.185 euro op, een bedrag dat hij met veel trots aan het fonds kon overhandigen. “Ik heb gehoord dat het totaalbedrag dit jaar rond de 200.000 euro zal liggen. Dat is fantastisch nieuws, want het Berrefonds is bijna volledig afhankelijk van dit soort acties om te blijven bestaan.”
Zonder blaren
De 100 kilometer zelf? Die verliep dit jaar opvallend soepel. “Ik stond er zelf van te kijken”, zegt Frédéric lachend. “In minder dan 20 uur was ik binnen en dat zonder één enkele blaar. Het bewijst hoe belangrijk een goede voorbereiding is.” Die voorbereiding bestond bij hem vooral uit veel en regelmatig wandelen. “Je lichaam is in vorm en je herstelt sneller. Toch is het geen ‘walk in the park’. ’s Nachts wandelen is leuk, maar overdag, met de hitte, wordt het een stuk zwaarder. Het is ook cruciaal om je eigen tempo te houden. Samen stappen met anderen lijkt leuk, maar eigenlijk: na 40 kilometer kan je toch geen zinnig woord meer uitbrengen, dus heeft dit eigenlijk geen zin,” lacht hij.
De laatste 10 kilometer kreeg hij gezelschap van zijn broer en een goede vriend die meestapten tot aan de eindmeet. Daar wachtte zijn hele gezin, inclusief de hond, hem op. “Dat moment – iedereen die op je staat te wachten na zo’n lange tocht – dat is onvergetelijk.”
Toch is het de laatste keer dat Frédéric de Dodentocht heeft gestapt. “Ik had mezelf ooit voorgenomen om de tocht drie keer uit te stappen en dat doel is nu bereikt. Het voelt mooi en afgerond.” Met bijna 1.200 euro voor het Berrefonds en een voldaan gevoel kijkt Frédéric terug op een tocht die voor hem veel meer was dan alleen 100 kilometer wandelen. “Het gaat niet om de kilometers. Het gaat om de mensen die je ermee kan helpen”, besluit Frédéric die intussen van vakantie geniet. “En nee, het is geen wandelvakantie”, verzekert hij.
The post Frédéric stapt Dodentocht uit en zamelt bijna 1.200 euro in voor Berrefonds: “Het goede doel is mijn drijfveer” is provided by KW.be.
