Altijd raak, vlijmscherp, maar fair. Zo tackelen onze huisanalisten Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle) week na week de meest opvallende voetbalgebeurtenissen van het afgelopen weekend en werpen ze hun blik op hun volgende thuiswedstrijd. Stevig en zuiver op de bal, zoals een uitstekende tackle hoort te zijn.
Onkruid en Alcatraz
In mijn hof schiet het onkruid langs alle kanten omhoog en in de moestuin lonkt de oogst. Het aardappelloof gaat liggen en de boontjes krijgen smaak, de appels en peren blozen en de druiven krijgen kleur. Bovendien is het voor de rockers nog volle bak festivalseizoen, met afgelopen weekend het beste feest van het land: Alcatraz in Kortrijk.
Om maar te zeggen: ik had dringender dingen te doen dan in deze prille competitiefase de meest ongelegen vallende uitwedstrijd bij te wonen. Nu hebben we tegenstanders nodig waar we punten tegen kunnen pakken, een gezonde ‘fond’ leggen. De online en radioverslaggeving gaven me helaas gelijk. Wie tegen alle budgettaire verschillen in toch domineert – zelfs met een man minder – maar niet scoort, kan onmogelijk winnen. Daarmee is alles over de derby gezegd.
Klassiek geval van Anderlechtpenalty
De nul doelpunten na drie wedstrijden wegen bijzonder zwaar door. Van bij de bekendmaking van de kalender hielden we rekening met een puntenarme start. In die zin is de één op negen realistisch, maar op basis van de wekelijkse stijging van ons spelniveau, hadden het er gerust al drie of vier mogen zijn. Met een betere afwerking kantelde de derby in ons voordeel. Er zou versterking in de voorhoede op komst zijn. Kunnen we ondertussen alvast op training iets meer op doel schieten?
De verdediging valt weinig te verwijten. Op Dender bleef de nul op het bord en tegen de twee andere tegenstanders zouden de meeste ploegen bij ‘slechts’ twee tegengoals een gat in de lucht springen. Bovendien besliste telkens een ongelukkig moment over het wedstrijdverloop. De uitsluiting van Kakou na de fout op Vermant was terecht. Maar een fase zoals de ongelukkige botsing van Utkus met Hazard verdient doorgaans een bestraffing in de andere richting: wie zijn hoofd naar beenhoogte buigt, creëert zelf een gevaarlijkspelsituatie. Niet omgekeerd. Dit was een klassiek geval van een Anderlechtpenalty.
Verdriet kent geen kleur
Hoopgevend was het aardige voetbal in beide matchen op Brugse bodem. Zuivere combinaties, vlot spel, snelheid van oprukken. Coach Onur Cinel vertelde in een interview dat bij de ontwikkeling van jonge talenten typisch de tweede seizoenshelft beter wordt dan de eerste. Die brave mens wil ik graag vertrouwen, maar dit is eerste klasse. Ook de punten van de beginfase tellen mee in het eindtotaal en maken dan wellicht het verschil. Vraag dat maar aan ronderenners.
Tegen Westerlo zondag is het al van moeten. Ach, het is en blijft maar een potje voetbal. Er zijn belangrijkere dingen om bij stil te staan. Dat werd in de derby hartverwarmend duidelijk bij het pakkende eerbetoon onverwacht overleden supporter Arno Stael, van supporters én spelers aan beide zijden. Want verdriet kent geen kleur.
The post Tackle: “Het pakkende eerbetoon aan overleden supporter Arno Stael toonde dat verdriet geen kleur kent” is provided by KW.be.
