Die Nobele Rose, Noordstraat 11, is niet zomaar een huis. Het beschermd gebouw werd eind 16de eeuw opgetrokken in lokale renaissancestijl. De kelder zou dateren uit de 13de eeuw. Dichter R. M. Rilke en nobelprijswinnares Marie Curie logeerden er; befaamde oorlogsreporters ook.
Toen ik in Veurne kwam wonen, was daar het kantoor van het Gemeentekrediet. Voordien, van 1923 tot 1969, de Bank voor Handel & Nijverheid (nu KBC-Bank). In 1925 werd William Brouw de kantoorhouder. William speelde piano en klarinet. Zoon Frans speelde vanaf zijn vijfde piano in de living van Nobele Rose. Zijn leven lang zou hij met muziek bezig blijven. Frans was 23 jaar toen hij de vierde plaats in de Koningin Elisabethwedstrijd behaalde. Als pianovirtuoos toerde hij de wereld rond van 1952 tot 1963. Maar Brouw bleef vrij onbekend in zijn geboortestad.
Toen hij in 2001 ereburger werd van onze stad, vroeg ik mij af waarom een Canadese pianist deze titel kreeg in Veurne… In 2023 heb ik mijn mening moeten herzien.
Frans was 94 jaar en woonde al 60 jaar in Quebec toen ik hem leerde kennen en waarderen. Fysiek hebben we elkaar niet ontmoet. Ik kreeg vanuit Canada een bijzondere foto toegestuurd, genomen in de living van de ouderlijke woning in Veurne. Je ziet de jonge Frans in korte broek zitten achter de piano. Een foto uit 1934.
Frans woonde slechts tot zijn zestiende in Veurne, daarna verhuisde hij naar Izegem en Gent. In 1964 week hij uit naar Canada en doceerde tot 2004 piano en muziekpedagogie in Quebec. Hij bleef in goede gezondheid samen met zijn Greta, twee kinderen en drie kleinkinderen. Hij is een ‘nobele ereburger’ van en voor Veurne! (Johan Decadt)
The post De Veurnse Trotter: Die Nobele Frans is provided by KW.be.
