Badkarren, strandcabines, vuurtorens en duikboten… Alfons Vantorre maakt ze al zo lang hij zich kan herinneren in miniformaat in zijn atelier vlak bij het strand van Zeebrugge. Een uit zijn voegen gebarsten hobby die ook deze zomer opnieuw de weg vindt naar ambachtsmarkten langsheen de hele kust.
Op vrijdag 4 juli blies Alfons 90 kaarsjes uit. “Dat ik stilaan een ouwe pé word”, reageert hij laconiek op de vraag hoe dat voelt. Al mogen er gerust nog wel wat jaren bij, voegt hij daar meteen aan toe. Want Alfons weet zich uitstekend bezig te houden. Hij maakt dag in, dag uit miniaturen van typische strandiconen: van strandcabientjes – tenten noemt Alfons ze – tot duikboten. En dat doet hij al zo lang hij zich kan herinneren.
Het begon in de nagelbak van zijn vader, waardoor hij als kind al gebiologeerd was. Zijn creatief en technisch talent op school ontplooien zat er evenwel niet in. Alfons is een van de jongsten van 14 telgen uit de vissersfamilie Vantorre, bekend door het boek De Kavijaks dat een van zijn broers in 1973 schreef en op basis waarvan Stijn Coninx in 2005 de gelijknamige tv-serie draaide. En hoewel hij vooral mooie jeugdherinneringen koestert – de familie betwistte de negatieve portrettering in de tv-serie nadien –, speelden ook oorlog en armoede er een belangrijke rol in. “Ik ging al vroeg werken”, vertelt hij. “Ik was metser, plongeur in een hotel, strandredder, werkte ook jarenlang op baggerschepen.”
https://rmgvideo.bbvms.com/p/kw_de_zondag/c/6771055.html?inheritDimensions=true&placementOption=default
Bijzonder verzoekje
Nadat zijn huis in Heist onteigend werd om de haven uit te breiden, bouwde hij samen met broer Jozef twee aanpalende woningen in Zeebrugge, waar hij vandaag nog altijd woont. Een huis met miniaturen, met een garage en een caravan met miniaturen, en achterin de tuin zijn atelier. Daar zaagt en schaaft, last, plakt en verft hij, winter en zomer. Hij leeft op als hij de machines demonstreert, die hij zich door de jaren heen aanschafte: een draaibank, de lintzaagmachine die hij volledig zelf ineenknutselde… Eerst maakte hij er miniatuurboerenkarren mee, ooit ook twee echte vissersbootjes, later badkarretjes. En met de variatie groeide de belangstelling.
Er volgden strandcabientjes, kleine en grotere replica’s van de vuurtoren van Vosseslag, duikbootjes ook. Die hij geel schilderde, omdat hij nog een pot gele verf had staan. De mensen zagen er de yellow submarine van The Beatles in. Niet dat Alfons zelf iets met The Beatles had. “Als de mensen het graag zien, is het voor mij al lang goed. Daarom maak ik ook zitbankjes zoals je er op de zeedijk ziet staan. Daar kun je dan bijvoorbeeld een paar poppetjes in zetten, da’s schoon toch? Of visserskruisen, daar houden de vissersvrouwen van…”
“Als de mensen het graag zien, is het voor mij al lang goed”
Af en toe kreeg hij een bijzonder verzoekje. Zoals dat van een jongedame die hem vroeg om voor haar een ijskarretje te maken. Eentje zoals dat waarmee haar grootmoeder destijds ijsjes verkocht op de dijk in Heist, in nostalgisch rood en wit, zoals ze het op foto had staan. Al pratend over haar grootmoeder, werd het Alfons van langsom duidelijker: de grootmoeder was ooit een liefje van hem geweest.
Vol leven
Een gevuld leven heeft hij gehad. En leeft hij nog altijd. Met stille verwondering stelt hij vast dat hij uitgegroeid is tot een bescheiden mediafiguur. Er waren in het verleden al meer interviews, een filmploeg van Iedereen beroemd stond al voor zijn deur, maar ook die van van Focus&WTV, hij wordt herkend aan de kassa in de supermarkt en de Facebookpagina over Alfons en zijn miniaturen die dochter Suzanne bijhoudt, telt intussen 20.000 volgers.
Samen met Suzanne brengt hij zijn miniaturen ook al jarenlang aan de man op zomerse markten en evenementen. Zo vind je hem op vrijdag 11 juli op de ambachtenmarkt op het Sint-Rochusplein in Blankenberge. En op zaterdag 2 augustus op Trammelant in De Haan. Voor die laatste, een jaarlijks retrofeest in belle-époquestijl, kocht hij zich speciaal een hoed zoals die destijds werden gedragen. Dan geniet hij van de sfeer en van de leuke babbels, maar ook van onverwachte ontmoetingen. Zoals met de zaakvoerder van The Woodbox, een houtverwerkingsbedrijf uit Houthulst, dat hem nu zijn restjes hout bezorgt. Of met een dame die hem herkent als een Vantorre. “Ze had De Kavijaks al zeven keer gelezen, zei ze. En ze ging het van zodra ze thuis kwam voor de achtste keer lezen!”, lacht hij.
Een tevreden man, noemt Alfons zichzelf. “Content met mijn hobby, ja… Opvolging? Goh ja, dat kun je niet verwachten, toch?” Een van zijn acht kleinkinderen heeft er wel interesse, maar voorlopig te weinig tijd, voor. “Je moet dat graag doen, hé. Ervan leven gaat alleszins niet.”
Maar zelf gaat hij door, zo lang hij wil, op zijn manier. Zoals hij dat altijd al doet.
Volg Alfons op zijn Facebookpagina ‘Miniatuur Vantorre’
The post Voor Fons is klein écht fijn: negentiger scoort op facebook met miniaturen is provided by KW.be.
