Een grote taart, gouden ballonnen en veel verjaardagskaartjes. Wie woensdag bij Luc Vandendriessche in Dentergem aanbelde, kon er niet naast kijken. De goedlachse man vierde er, samen met zijn mantelzorgers Dirk en Annie en de mensen van Thuiszorg Familiezorg die hem dagelijks bijstaan, zijn 70ste verjaardag en die mijlpaal is toch eerder uitzonderlijk voor mensen met het syndroom van Down.
We treffen Luc aan de keukentafel met een heerlijk stukje taart voor zijn neus, omringd door zorgkundigen Nancy Lazou, Catherine Declerck, Anita Van Neste en Ann Walcarius. Zij wisselen elkaar af om Luc de dagelijkse hulp te bieden zodat hij nog thuis zou kunnen wonen. “In zijn geval is dat in de ouderlijke woning waar hij opgroeide”, vertelt Annie Boheyn, die samen met haar man Dirk Dewitte mantelzorger en bewindvoerder van Luc is. “We wonen enkele huizen verder en kennen Luc bijgevolg al heel lang. Toen zijn moeder twaalf jaar geleden stierf en enkele jaren later zijn vader eerst naar het rusthuis verhuisde en later overleed, hebben wij ons mee over hem ontfermd. Dat hij in zijn vertrouwde omgeving zou kunnen blijven wonen, was voor hem het belangrijkste en we zijn blij dat dit nog steeds het geval is.”
Luc knikt bevestigend. “Het is hier goed wonen en ik word door iedereen in de watten gelegd”, knipoogt hij. “Ik ga op maandag en donderdag ook langs bij Mivalti (een dagcentrum voor mensen met een beperking in Tielt, red.), waar ik graag ga dansen. Het liefst op Nederlandstalige liedjes. Ik help er soms ook mee met begeleiders Joke en Nele.”
Hart op de tong
Dat Luc nog thuis kan wonen, heeft hij niet alleen aan zijn mantelzorgers, maar ook aan de zorgkundigen en vrijwilligers van Thuiszorg Familiezorg te danken. “We staan in voor zijn verzorging, maar onze vrijwilligers helpen bijvoorbeeld ook met hem te wassen of maaltijden op te warmen”, vertelt coördinator Evy Dewaele. Ook door hen is hij heel graag gezien. “Luc is wie hij is en dat heeft een zekere charme”, vertelt Catherine. “Hij heeft het hart op de tong en toont zijn emoties zoals ze zijn. Dat maakt hem een mooie mens.”
“Hij is nog steeds kerngezond, alleen zijn zicht gaat er een beetje op achteruit en zijn gehoor is niet meer wat het geweest is”
Wie een kijkje neemt in de woonkamer van Luc weet meteen wat zijn passie is. Op tafel liggen krantenartikels over allerlei sporten, voornamelijk voetbal. “Ik ben een groot Club Brugge-supporter en volg uiteraard ook de Rode Duivels”, glundert hij als we er hem naar vragen. “Ik volg het vooral op televisie. Binnenkort ga ik ook weer de Tour de France volgen. Als ik voor de buis zit, drink ik ook elke avond hetzelfde: eerst een cola, dan een pintje”, knipoogt hij.
Kerngezond
In de jaren 80 lag de gemiddelde levensverwachting van mensen met Down nog rond de 40 jaar, nu ligt dat ondertussen boven de 60. De oudste Vlaming met Down werd 75. Dat Luc nog in een goede gezondheid verkeert, is voor zijn dierbaren het belangrijkst.
“We hebben recent nog zijn bloed getrokken en uit de resultaten blijkt dat hij kerngezond is”, glimlachen Dirk en Annie. “Alleen zijn zicht gaat er een beetje op achteruit en zijn gehoor is ook niet meer wat het geweest is. Voor de rest kan hij nog heel goed uit de voeten. Hij woont al graag een activiteit in het lokale woonzorgcentrum bij, maar voor de rest vertoeft hij graag in Mivalti en ook thuis amuseert hij zich nog. We hopen uiteraard dat dit nog lang zo mag blijven.”
The post Luc heeft syndroom van Down, maar viert nu zijn 70ste verjaardag: “Mijn groot geluk? Een cola en een pintje als ik ’s avonds naar tv kijk” is provided by KW.be.
