Vandaag is het precies 15 jaar geleden dat Editors optraden op Rock Werchter, waarbij Bruggeling Jason Callewaert (34) zich helemaal inleefde op het nummer ‘No Sound but the Wind’. De beelden gingen viraal en werden zelfs gebruikt in de videoclip van de Britse band. Ondertussen liep hij de band al vaak tegen het lijf als tourmanager.
2 juli 2010. Editors spelen voor een bomvolle weide op Werchter, waarbij 60.000 mensen begeesterd luisteren naar frontzanger Tom Smith die het nummer ‘No Sound but the Wind’ brengt. Jason Callewaert uit Brugge, op dat moment 19 jaar en grote fan van de indierockband, zingt het nummer met veel gevoel mee. Een aandachtige cameraman pikt dat beeld op, dat op het grote scherm te zien is. Het zijn beelden die viraal gaan, en uiteindelijk ook de band bereiken. Het zorgt er mee voor dat het B-nummertje een heuse hit werd in ons land. Twee weken later brengt de band een videoclip uit van het nummer en gebruiken ze – met toestemming van Jason – de befaamde beelden. Vandaag tikt het bijna 10 miljoen views aan op YouTube.
Vandaag werkt Jason als tourmanager. “Concreet houdt dat in dat ik er voor zorg dat een artiest op het podium kan staan”, aldus Jason. “Alles wat daar logistiek bij komt kijken, van vervoer, verblijf tot het materiaal, dat passeert via mij. Een stevig pakketje, ja.” Komende zomer begeleidt hij zo onder meer Berre en Equal Idiots. Al trekt de kersverse vader ook naar het buitenland, waar hij de Israëlische muzikante Noga Erez begeleidt doorheen Europa. Tijd om zelf nog een festival mee te pikken is er niet. “Dat is een beetje de keerzijde van de medaille”, weet Jason. “Vorig jaar heb ik wel nog een concert van Editors mee gepikt in Amsterdam, de enige datum van hun tournee waarop ik kon. Dat was overigens mijn vijftigste keer.”
Het is dan ook geen verrassing dat hij in zijn bezigheden de band al eens tegen het lijf loopt. “In het begin was dat wat vreemd, omdat ik mezelf geen houding wist te geven en ze backstage doorgaans niet met fans in aanraking komen. Al gedroeg ik me uiteraard altijd wel professioneel. Het was en is ook nooit mijn ambitie geweest om er vrienden mee te worden of zo. Als ik ze tegenkom, raak ik al eens aan de praat met Elliot (Williams, gitarist en pianist, red.) maar vooral met de mensen achter de schermen, de zogenaamde backliners. Om de zoveel tijd komt mijn verhaal wel eens bovendrijven. Onlangs werd ik nog aangesproken door de Compact Disk Dummies die het naar eigen zeggen niet wisten dat ik het was. Of ik het nog teruggezien heb? Dit jaar nog, toen ik niet zo goed kon slapen en ik het nog eens opzette uit nieuwsgierigheid. Ik kijk er niet beschaamd of zo op terug, ik leefde me gewoon heel erg in. In het begin van mijn job vreesde ik dat ik niet altijd serieus genomen zou worden, maar dat heeft niet lang geduurd. Het verhaal kwam wel vaak naar boven in de bindteksten van Absynthe Minded, die met Papillion een gelijknamig nummer uitbrachten als Editors. Dan mocht ik eens zwaaien vanuit de backstage.” (lacht) “Ook op de theatertournee van Mario Goossens (de drummer van Triggerfinger, red.) kwam het ter sprake in de bindteksten.”
Jason ging voor het eerst naar Werchter in 2006, toen nog voor The Who. “Ik ben blijven gaan tot 2012 of 2013, daarna werd het te druk. Ik ben er wel nog geweest om te werken, onder meer als stagecrew. Vrijdag sta ik er voor het eerst als tourmanager van Berre. Wel grappig. Als jonge gast speelde ik gitaar en droomde ik zelf om ooit op dat podium te staan. Het is wat anders gelopen, maar ik sta er toch maar.” (lacht)
Bekijk hieronder nog eens de videoclip:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op “Cookie-instellingen” te klikken.”
The post Jason over een van de meest iconische beelden van de jarige Rock Werchter, exact 15 jaar geleden: “Ik heb Editors al 50 keer gezien” is provided by KW.be.
