Na 93 jaar en drie generaties drukkers stopt Drukkerij Schoonaert in Roesbrugge. Huidig zaakvoerder Martin Schoonaert (65) en zijn echtgenote Christine Cappoen (67) gaan met pensioen, maar er wacht een mooie toekomst. Voor het koppel en het pand.
Drukkerij Schoonaert werd opgericht in 1931 door Marcel Schoonaert in Roesbrugge. Hij vestigde zich in de Krombekestraat, nu de Waaienburgseweg, bij zijn schoonouders. Later verhuisde hij naar de Bergenstraat 28. “Tijdens de oorlogsjaren drukte Marcel onder andere het blad De Sportbode. Dat waren in totaal 16 krantjes, uitgegeven tussen 5 oktober 1941 en 18 januari 1942. Ondanks de nogal onschuldige inhoud (voetbaluitslagen en -aankondigingen) deden zowel de Duitsers tijdens, en de Belgische krijgsauditeur na de oorlog, moeilijk tegenover de uitgever. Wegens de toenemende papierschaarste werd het voetbalblaadje op 20 januari 1942 door de bezetter stopgezet”, zegt huidig zaakvoerder Martin Schoonaert.
Bergenstraat
Guido (87), zoon van Marcel en vader van Martin, nam de drukkerij over in 1965. “Hij had van jongs af aan meegewerkt in het familiebedrijf en verhuisde het atelier naast de nieuwbouwwoning in de Bergenstraat 16, die hij met zijn vrouw Jeannine Pareyn liet bouwen. Samen bouwden ze het bedrijf verder uit: Guido focuste zich op het drukwerk. Jeannine deed de winkel waar papierwaren, kranten, videoverhuur en Lotto werden aangeboden.”
Guido richtte het dorpskrantje De IJzerbode op in 1970. Dat groeide uit tot een vaste waarde in de regio. “De Ijzerbode dat was echt mijn vader zijn kindje, tot de laatste editie”, legt Martin uit. Het uitgeven van boeken van lokale auteurs was een rechtstreeks gevolg van De IJzerbode. In 1988 kwam zoon Martin Schoonaert, na zijn studies en legerdienst, voltijds in de zaak. “Ik ben opgegroeid in de drukkerij en ik heb nooit iets anders gekend. Het was een evidentie dat ik zou overnemen. Samen met mijn vrouw Christine Cappoen nam ik het roer uiteindelijk definitief over.”
(lees verder onder de foto)
In 1989 verhuisde de drukkerij nog een keer, naar een ruimere locatie aan de overkant van de straat. “Dat was een voormalige loods van Eurofreez, die we ombouwden tot drukatelier, met ernaast een nieuwe woning. De automatisering van het drukproces zette door en wij moesten mee. De drukkerij ging ook steeds digitaler werken”, zegt Martin.
Toekomst
In 2009 verloren Martin en Christine plots hun zoon Jonas. “Onze zoon zat in zijn laatste jaar grafische vormgeving. De geplande aankoop van een nieuwe vierkleurenpers werd uitgesteld, maar de drukkerij bleef wel verder draaien. De nieuwe machine had ik ook met Jonas gaan bekijken. Of hij de vierde generatie zou zijn geweest? Zo had het waarschijnlijk wel gelopen”, zegt Martin. “Onze twee dochters doen beroepsmatig iets dat helemaal niet in de lijn ligt met de drukkerswereld, dus opvolging is er niet.” De IJzerbode bleef ook met Martin en Christine aan het roer, bestaan. Het blad bleef 54 jaar standhouden. Het einde van Drukkerij Schoonaert betekent ook het einde van De IJzerbode. “Er is interesse door iemand uit de nabije streek om iets gelijkaardigs op poten te zetten, maar daar zullen wij niet bij betrokken zijn.”
Nieuw tijdperk
Voor Christine en Martin breekt een nieuw tijdperk aan. “De liefde voor het vak hebben we drie generaties lang doorgegeven. Wij zijn intussen allebei pensioengerechtigd. De laatste maanden waren zeer pittig, met nog heel wat drukwerk. De laatste dag hebben we nog tot middernacht gedrukt. ‘s Morgens werd nog het laatste snijwerk gedaan en toen kwamen ze alle machines ophalen.”
(lees verder onder de foto)
Waterrecreatie
“Persoonlijke leveringen vonden we zeer belangrijk en heb ik met plezier voor mijn rekening genomen. De laatste leveringen waren niet evident. Na jarenlang samenwerken, weet je dat het einde er is”, vult Christine aan. “We hebben hard gewerkt, maar ik heb het nooit als lastig beschouwd. We woonden naast ons werk en dat was voor ons een voordeel. De kinderen kwamen op de drukkerij ravotten en zo waren we vaak samen. We zouden het onmiddellijk op dezelfde manier doen, maar nu kijken we wel uit naar andere dingen doen. Leven zonder agenda”, zegt Martin. “Ik zwaai samen af met mijn vader. Wie kan dat zeggen? Mijn vader kwam dagelijks meerdere keren op bezoek, dus ook voor hem zal het aanpassen zijn. Dit zal even wennen worden, maar we kijken uit naar ons nieuwe hoofdstuk.”
In juli opent ’t Buitenbeentje in de voormalige gebouwen van Drukkerij Schoonaert met kajaks, sups, bikesups en bootjes, zowel voor groepen als individuelen. In Diksmuide heeft het bedrijf ook een filiaal. “Voor Jonas zijn vormsel gingen we kajakken met de familie bij ‘t Buitenbeentje. We hielden contact met de zaakvoerder en nu neemt hij zijn intrek in de gebouwen. De cirkel is rond.”
The post “De liefde voor het vak drie generaties lang doorgegeven”: Drukkerij Schoonaert sluit na 93 jaar de deuren is provided by KW.be.
