Jozef Bekaert, alias Jobe, (66) is meer dan een keramist: hij is een buitenmens pur sang. Zijn passie voor keramiek gaat hand in hand met zijn liefde voor tuinieren en buiten koken. “Zodra het weer het toelaat, eten mijn vrouw en ik buiten.”
Was je altijd al een handige harry?
“Dat zat er van jongs af aan in. Daarom koos ik ook voor meubeltechnieken. Mijn hele loopbaan bracht ik door in de meubelsector. De jongste 22 jaar werkte ik bij Dethon in het Nederlandse Hulst, een sociaal maatwerkbedrijf dat vergelijkbaar is met De Waak. Er werken ongeveer duizend mensen in verschillende afdelingen. Ik was verantwoordelijk voor de meubelafdeling.”
Dat betekende ongetwijfeld veel tijd in de auto?
“De heen- en terugrit duurde samen drie uur. Op jaarbasis reed ik 50.000 kilometer. Maar ik deed het graag. Ik was er officieel aangesteld als ambtenaar voor de gemeente Hulst. Nu krijg ik mijn pensioen uit twee landen: België én Nederland. Ik kon op mijn 64ste met pensioen gaan, terwijl je in Nederland normaal tot je 67ste moet werken.”
22 jaar tussen de Nederlanders, maar je hebt je accent duidelijk behouden!
“Dat was in Zeeuws-Vlaanderen. In het begin vonden ze mijn West-Vlaams soms moeilijk te begrijpen, maar ik heb me nooit aangepast, dat hoefden zij ook niet te doen. Qua mentaliteit lijken ze daar trouwens erg op de West-Vlamingen. Helemaal anders dan de Nederlanders van ‘over het water’ uit Amsterdam of Rotterdam.”
Hoe ben je dan bij keramiek uitgekomen?
“Ik ging eens naar een opendeurdag van De Harp in Izegem. Ik mocht wat proberen en het klikte meteen. Daarna volgde ik er twee jaar les. Eenmaal ik mijn eigen elektrische oven had gekocht, was ik vertrokken. Ik heb hier thuis een keramiekatelier. Tijdens corona maakte ik er zelfs al mijn kasten zelf, ik had toch tijd genoeg. Ik kom er bijna dagelijks, maar er zijn tijden dat ik weken niets maak. Het komt in periodes.”
Je stelt je werk ook geregeld tentoon.
“Voor het eerst in 2003, samen met Greta Sabbe (schilderkunst). Sindsdien heb ik al vaak geëxposeerd, onder meer bij ‘Buren bij Kunstenaars’, dat nu ‘Gluren bij de Buren’ heet. Dit jaar sta ik bij Filip Santens thuis, die bronzen beelden maakt. Dichter bij huis neem ik deel aan de tentoonstelling tijdens de Tieltse Feesten. Ik ben volop aan het klaarzetten. Het is ook altijd een hele verhuizing, ook de sokkels die ik zelf maak moeten mee. Drie dagen lang, op vrijdag 4, zaterdag 5 en zondag 6 juli, ben ik present in de pop-upwinkel van Blue Glassart in de Kortrijkstraat. Er is ook glaskunst en werk van Marc Mortelé te zien. Ik blijf er het hele weekend om uitleg te geven aan wie dat wil.”
Zit er een bepaald thema in je werk?
“Niet echt. Ik werk op inspiratie. Meestal begin ik met een schets en combineer dan keramiek met ijzeren structuren. Soms maak ik ook urnes. Families krijgen tegenwoordig wat as van hun dierbare mee naar huis. Op aanvraag verwerk ik die in een unieke urne die een plaatsje krijgt bij hen thuis. Dat is natuurlijk heel persoonlijk. Daarom zijn die stukken ook niet te zien tijdens tentoonstellingen.”
En dan is er nog je moestuin…
“Die heb ik op hoogte aangelegd. Ik maakte zelf bakken waarin ik mijn groenten kweek, veel beter voor de rug. Ook wieden gaat zo een stuk gemakkelijker.”
Wat kweek je zoal?
“De eenvoudige dingen: sla, boontjes, en snoeptomaatjes voor de kleinkinderen.”
Je hebt ook nog een buitenkeuken gebouwd?
“Klopt. Alle meubelen daarin heb ik zelf op maat gemaakt. Zodra het kan, eten we buiten. Mijn vrouw is nog altijd de chef, maar zodra het kan, sta ik buiten achter de barbecue. Op een feestje zag ik ooit mensen werken met een Green Egg en ik was meteen verkocht. Er bestaan veel barbecues, maar dat is echt het summum. Je kunt er niet alleen vlees mee grillen, het is ook perfect als oven.”
Wat serveer je dan zoal uit die Green Egg?
“Je kunt het zo gek niet bedenken. Een kip een uurtje in de Green Egg is perfect. Mosselen doe ik in een tajine. Ik ben gewoon graag buiten. In de winter vind je me dan weer vaker in mijn keramiekatelier. Eigenlijk ben ik altijd wel met iets bezig.”
Je doet ook vrijwilligerswerk?
“Naast mijn artistieke bezigheden ben ik ook op donderdagen actief als vrijwilliger bij Mivalti. ’s Ochtends en ’s avonds haal ik enkele gasten op om hen naar het centrum te brengen en later weer naar huis. Overdag ondersteun ik er Bas in het atelier 44, waar ik gasten begeleid bij creatieve activiteiten zoals kleien en knutselen. Zo werk ik al geruime tijd samen met David aan een gedetailleerde maquette van het kasteel van Loppem, een huzarenstuk waar David met recht trots op is, mede dankzij mijn hulp.”
Jobe stelt tentoon van vrijdag 4 tot en met zondag 6 juli, telkens van 14 tot 18 uur, in de pop-upwinkel van Blue Glassart, Kortrijkstraat 55, Tielt
Bio Jozef Bekaert
Privé
Jozef Bekaert (66) is getrouwd met Marleen Verhamme (66). Ze zijn de ouders van Maarten (42) en Marieke (40), de drie kleinzonen heten Achiel, Jef en Seppe. Jozef en Marleen wonen sinds 1982 in de Oude Tieltstraat.
Opleiding en loopbaan
Studeerde voor meubeltechnicus aan het VTI in Tielt, volgde nog een specialisatiejaar meubeltechnieken en was actief in verschillende bedrijven in de meubelbranche als ontwerper of productieleider. Is nu met pensioen.
Vrije tijd
Keramiek, moestuin en koken in de buitenkeuken.
The post “Ik maak op aanvraag ook urnes in keramiek”: Jozef ‘Jobe’ Bekaert exposeert ook tijdens de Tieltse Feesten is provided by KW.be.
