Geven is iets wonderlijks. In deze harde en koude wereld die vaak draait om bezit, ego en presteren, is geven een warme daad van solidariteit. Het is de keuze om iets los te laten, niet uit verlies, maar uit overvloed. Geven voelt als ademen aan zee. Je krijgt ruimte, vrijheid en zuurstof.
Ik vind dat die geest van geven ook in Oostende stroomt. Er zijn zoveel initiatieven. Kijk maar naar het Geefwinkeltje, de Geefkastjes of de Geefpleinen. Daar kun je spullen brengen die je niet meer nodig hebt, zodat iemand anders er opnieuw vreugde in vindt. Ik ben ook lid van Hoplr en Lets. Dat zijn online platformen die de buurt en de stad samen brengen. Wat deze initiatieven zo krachtig maakt, is dat ze verbinden.
“Zo content om te voelen dat de geef-golf in Oostende alsmaar groeit”
Geven verlaagt drempels. Het maakt niet uit wie je bent, wat je hebt of niet hebt. Als je iets geeft tijd, spullen, een luisterend oor dan gebeurt er iets tussen mensen. Iets zachts. Iets echts. Als ik geef, voelt het alsof ik even deel uitmaak van iets groters, iets dat beweegt en leeft.
Ik vergelijk het vaak met de zee. Die komt en gaat, maar geeft altijd van alles terug. Voor mij voelt geven als een schelp die ik in de zee terugleg. Je weet niet wat ermee gebeurt, maar de schelp hoort nu daar thuis. Elke schakel telt in die kringloop van solidariteit.
Ik ben zo content om te zien en te voelen dat de geef-golf in Oostende almaar groeit, van geefkasten tot weggeefpleinen, van warme daden tot spontane glimlachen. Als geven de zee is, wil ik er middenin staan. Geloof me: geven verrijkt altijd.
The post De kracht van geven is provided by KW.be.
