‘Elske’ krijgt voor honderdste verjaardag stomende stripact cadeau: “Ik voelde mij in één klap weer vijftig jaar jonger”

Een hele eeuw oud is ze al, maar Elisa ‘Elske’ Loyen voelt zich nog lang zo niet. Bovenop de gebruikelijke verjaardagstaart, kreeg ze daarom van vrienden en familie ook een iets minder gebruikelijk cadeau voor haar honderdste verjaardag. En Elske smulde er zichtbaar van. “Ik heb zelfs zijn frikandelbollekes gevoeld”, aldus de ondeugende eeuwelinge.

Haar schoonzoon noemt haar ‘Al Capone’. “Omdat ze toch zo’n deugniet is”, knipoogt hij. “Elske heeft haar leven lang graag fratsen uitgehaald met de mensen. Da’s haar lang leven.” Dochter Daisy kan ervan meespreken. “Ooit gaf mama aan Juul en Wiske – vrienden van m’n ouders die hier op vakantie waren – een laxeermiddel dat op snoepjes leek. De Juul kreeg een dubbele portie en moest vlug naar ’t hotel rennen. Ons moeke is toen achteraf zelf ook moeten gaan lopen want de Juul was razend”, schaterlacht ze. Elske heeft wel meer van die verhalen. Zo durfde ze al eens de schoenen te stelen van badgasten die in slaap gevallen waren. “Ik hing die dan op in een vlaggenmast en keek vanop afstand toe”, vertelt ze met pretoogjes.

Elske ‘Al Capone’, geboren als Elisa Loyen, zag het levenslicht op zeven maanden. “In die tijd bestond de couveuse nog niet, en dus werd mama warmgehouden in een schoendoos, in de lade van een Leuvense stoof”, vertelt dochter Désirée, bijgenaamd Daisy. Haar grootvader, dus de papa van Elisa, was diamantslijper van beroep. En in bijberoep komisch acrobaat. “Hij werd ooit Belgisch kampioen”, zegt Daisy. “Mama heeft zijn lenigheid geërfd, ’t is pas een maand of vier dat ze een rollator nodig heeft. Vroeger traden ze soms samen op.” Elske weet dat nog al te goed. “Ik mocht dan op papa’s schouders staan.”

Wereldtentoonstelling

Maar het leven, da’s een lach én een traan. Elisa’s vader Antoine werd in de Tweede Wereldoorlog opgeëist door de Duitsers. “Hij heeft in Buchenwald en Auschwitz gezeten, en mijn grootmoeder is in die oorlogsjaren ernstig ziek geworden. Ze heeft dan nog jaren in het ziekenhuis gelegen en overleed toen mama een jaar of vierentwintig was. Mama werd daardoor ook deels door mijn grootouders opgevoed”, vertelt Daisy. Elisa bleef zelf ook niet van het oorlogsgeweld gespaard. Op het einde van de Tweede Wereldoorlog was Antwerpen het doelwit van hevige bomaanvallen door de Duitsers. “Mama heeft toen mee slachtoffers van die fameuze V-bommen uit het puin helpen halen”, klinkt het. Elisa huwde in 1949 met Gaston De Groof, die al in ’98 overleed. “Hij was zestien jaar ouder dan zij en is net geen negentig jaar geworden”, aldus Daisy, die net als haar mama enig kind is. “Ik ben een kind van de Wereldtentoonstelling; gemaakt tijdens Expo 58. Papa vertelde altijd dat hij mij niet verwekt maar uitgevonden had”, glimlacht ze.

Zeelucht en fratsen

Elisa groeide op in Borgerhout maar woont ondertussen al jaren in Blankenberge. De zeelucht hield haar jong, zegt ze, alsook haar fratsen. “Ik heb het altijd fijn gevonden als ik de mensen kon doen lachen.” Ze doet nog geregeld een wandelingetje langs de haven, waar ze ook woont. “Met haar beste vriendin Roosje trok ze altijd naar de Old Corner aan ’t casino. Ze had daar ook een toyboy Eduard, die was een heel stuk jonger dan zij. Roosje en mijn mama waren al die jaren een onafscheidelijk duo, maar Roosje is spijtig genoeg ook al overleden”, vertelt Daisy. Zelf is ‘Elske’ altijd jong van geest gebleven. “Ze kleurt nog altijd trots haar haar, en een woonzorgcentrum, daar wil ze niets over horen. Da’s voor oude mensen, zegt ze altijd. Mama woont nog altijd zelfstandig thuis en trekt goed haar plan. Al doe ik tegenwoordig wel haar was en plas”, aldus Daisy. “Haar geheim? Geen Elixir d’Anvers, nee, mama zweert bij bubbels. Cava is haar lievelingsdrank, maar een lekker advocaatje gaat er ook altijd in.” Na het aansnijden van een reuzentaart, kreeg de eeuwelinge als klap op de vuurpijl nog een heuse stripact cadeau. We zagen haar met volle teugen genieten en kregen, gevraagd naar haar indrukken, het volgende antwoord: “Ik heb zelfs zijn frikandelbollekes gevoeld… ‘k Voelde mij in één klap weer vijftig jaar jonger.”

The post ‘Elske’ krijgt voor honderdste verjaardag stomende stripact cadeau: “Ik voelde mij in één klap weer vijftig jaar jonger” is provided by KW.be.

 

Meer krantenkoppen in België

Hoe Julie Vermeire het klaarspeelde dichtbij Rihanna te komen: “Ofwel ben ik braaf, ofwel ga ik er gewoon voor”

“Ik stond achter een paar plantjes en dacht: ik kan hier braaf blijven staan, of ik kruip er stiekem over en sluit aan op de blauwe loper.” Julie Vermeire (27) liet zich niet afschrikken door de chaos, securityguards, de regen of de urenlange wachttijd. Ze móést en zou Rihanna zien tijdens de wereldpremière van ‘De Smurfen: de film’ in Brussel

Lees meer »

KBC biedt als eerste Belgische bank investeren in cryptomunten aan: experten beantwoorden 3 vragen

KBC wil haar klanten vanaf dit najaar rechtstreeks laten handelen in crypto via het beleggersplatform Bolero. Hoe werkt het nu? Wordt het makkelijker? En hoe zal het verder evolueren? HLN-beursexpert Pieter Slegers en crypto-expert Gwen Busseniers beantwoorden die drie vragen. “Hoewel investeren in bitcoin steeds toegankelijker wordt, blijft het een risicovolle belegging.”

Lees meer »

VUB promoot hergebruik van afvalwater om droogte te bestrijden

De Vrije Universiteit Brussel (VUB) start een project om alternatieve manieren van waterbesparing te promoten, met een belangrijke rol voor het hergebruik van gezuiverd afvalwater. Volgens de onderzoekers kan Vlaanderen hiermee een grote efficiëntiewinst boeken, wat broodnodig is door de toenemende droogte en dalende grondwaterstanden. Dat meldt de VUB woensdag in een persbericht.

Lees meer »

Luc heeft syndroom van Down, maar viert nu zijn 70ste verjaardag: “Mijn groot geluk? Een cola en een pintje als ik ’s avonds naar tv kijk”

Een grote taart, gouden ballonnen en veel verjaardagskaartjes. Wie woensdag bij Luc Vandendriessche in Dentergem aanbelde, kon er niet naast kijken. De goedlachse man vierde er, samen met zijn mantelzorgers Dirk en Annie en de mensen van Thuiszorg Familiezorg die hem dagelijks bijstaan, zijn 70ste verjaardag en die mijlpaal is toch eerder uitzonderlijk voor mensen met het syndroom van Down.<br

Lees meer »