Sabotageacties tegen de Duitsers, een vlucht naar Engeland en opgeleid tot mitrailleur in de Royal Air Force: het leven van de 98-jarige Gustave Ollevier leest als een avonturenfilm. Dit weekend stond hij fier rechtop bij de urneplechtigheid voor zijn broer Jean, eveneens verzetsheld, wiens aarde binnenkort wordt bijgezet in het nationaal oorlogsmonument. “Ooit zei de kolonel dat ik van de beste militairen was die hij kende.”
“Een stoel? Neen, ik heb mijn stokken, ik blijf rechtstaan.” Ondanks zijn leeftijd van 98 jaar is Gustave Ollevier niet van plan om de plechtigheid voor zijn broer Jean Ollevier zittend bij te wonen. In plaats daarvan blijft hij fier rechtstaan, met een hoop officiële medailles op zijn borst en saluerend als de Brabançonne weerklinkt. Gustave en Jean zijn twee broers en beiden verzetshelden uit de Tweede Wereldoorlog. Als Gustave begint te vertellen, dan stopt hij niet meer. Hun verhaal leest dan ook als het scenario van een dolle avonturenfilm.
Sabotageacties
“Tijdens de Tweede Wereldoorlog ging ik bij het verzet en ik voerde sabotageacties uit”, zegt Gustave, die uit Ieper afkomstig is, maar in De Panne woont. “We voerden sabotageacties uit. Zo maakten we artilleriegranaten onklaar: we deden de koppen eraf en haalden de springstof eruit, zodat die granaten niet meer bruikbaar werden. Of ik vreesde voor mijn leven? Neen, eigenlijk niet.” Op een bepaald moment werd het te warm onder de voeten van Gustave ‘Staf’ Ollevier en in 1943 nam hij de vlucht naar Engeland.
“Ik herinner mij nog een ruzie tussen een Amerikaanse piloot en een lokale man, omdat die zijn verloofde probeerde af te snoepen”
Gustave bleef echter strijdvaardig en vervoegde de befaamde Royal Air Force, de Britse luchtmacht. “Ik werd opgeleid tot mitrailleur in de Lancaster”, zegt hij. De Lancaster was een zware bommenwerper die heel wat missies boven Duitsland uitvoerde. Gustave moest niet vaak mee op missie en ging ook niet mee naar Duitsland. “Ik was toen pas 18 jaar en dat vonden de Britten toch een beetje te jong”, klinkt het. “Maar eerlijk gezegd, ik heb er een mooie tijd gehad. Weet je dat we elke avond gingen dansen? Met de Engelsen mochten we niet mee, maar wel met de Amerikanen. Ik herinner mij nog goed een ruzie tussen een Amerikaanse piloot en een lokale man, omdat die zijn verloofde probeerde af te snoepen.”
Bij de beste
Op het einde moest Gustave nog mee naar Duitsland, als chauffeur van een hoge officier voor vier maanden. Na de oorlog meldde Ollevier zich bij het Belgisch leger en werd hij 1ste sergeant in de Ieperse kazerne. “Ooit zei de kolonel dat ik van de beste militairen was die hij kende”, zegt Gustave met trots in zijn stem.
Ook Jean Ollevier, de broer van Gustave, ging tijdens de oorlog in het verzet. “Maar Jean praatte daarover nooit”, zegt Johan Dewaele (65) uit Ieper. Johan is de echtgenoot van Carina Haentjens (62), die het kleinkind is van Jean. “Hij zei altijd dat er zaken zijn voorgevallen die niet hadden mogen gebeuren. Wat hij daarmee bedoelde, weten we niet. Wel weten we dat Jean heel actief is geweest in het verzet. Jean sloot zich aan nadat hij op 25-jarige leeftijd had deelgenomen als vrijwilliger aan de 18de veldtocht van het Belgisch leger.”
“Bompa Jean stierf een maand voor hij 104 jaar oud zou worden” – Johan Dewaele
“Op een bepaald moment wou hij zijn broer Gustave vervoegen in Engeland, maar hij slaagde er niet in om uit Duinkerke weg te geraken. Daarop keerde hij terug naar Ieper, waar hij bleef deelnemen aan gewaagde acties tegen de Duitse bezetter. Op dat moment werkte hij al in Picanol en ook na de oorlog bleef hij dat doen. Bompa was een heel aangenaam iemand die overal graag gezien was. Hij stierf een maand voor hij 104 jaar oud zou worden.”
Plechtigheid voor Jean
Jean Ollevier ligt begraven op de stedelijke begraafplaats van Ieper en de man is door de mensen van de Koninklijke Verbroedering der Militairen in het Buitenland (K.F.M.B.) nog niet vergeten. Dit weekend was Jean het onderwerp van een urneplechtigheid. Bij die plechtigheid wordt een stukje aarde van het graf in een urne gestopt.
“De urne met de aarde van Jean Ollevier zal in oktober mee worden gedragen in de nationale urnetocht”, zegt de nationaal beheerder van de K.F.M.B. “In het gemeentehuis van Sint-Joost-ten-Node wordt het plechtig overhandigd aan de urnedragers, die het in stoet naar het nationaal oorlogsmonument dragen. Vanop die plaats is er een optocht naar de kathedraal, waar de urnen worden gezegeld en waar er een mis wordt gehouden. Ten slotte gaat de urne naar het Gutenbergsquare, waar ons nationaal monument staat. Dat monument werd in 1947 ingehuldigd door luitenant-generaal Piron. Vanaf 1947 wordt er elk jaar aarde in de sokkel van het monument gedeponeerd, zoals er nu ook met de aarde uit de urne van Jean zal gebeuren.”
The post “Een stoel? Ik heb mijn stokken, ik blijf rechtstaan”: verzetsheld Gustave (98) eert broer Jean met staande ovatie is provided by KW.be.
