In zijn 112de playoffwedstrijd vierde een emotionele, want afscheid nemende coach Dario Gjergja met BC Filou Oostende zijn 14de landstitel op rij. Dat resultaat is, met een link naar de smakelijke naamsponsor, ronduit ‘filou-menaal’. Het moeilijkste seizoen eindigde zo op de mooist denkbare manier.
Meer dan ooit is Oostende de baskethoofdstad van België. 26ste landstitel en dertiende double sinds 1981. Nooit eerder won een Belgische basketclub zes landstitels op rij, Filou heeft er nu 14 na elkaar, maar makkelijk was het dit keer zeker niet.
De Filous beëindigden de reguliere competitie met een povere 8 op 16. Toen waren de titeltwijfels waren huizenhoog. “Niemand gaf ons nog een kans, maar we hebben het opnieuw bereikt”, glunderde coach Dario Gjergja. “Pierre (Gillet, red.) is een speciale strijder. Ik houd van hem. De jongste twee-en-een-halve maand trainde en speelde hij met pijn. Toch hoorde ik hem nooit klagen.”
Sokken
Gjergja, die nog geen nieuw contractvoorstel kreeg van Oostende en zelf liet verstaan dat hij wellicht naar de Franse traditieclub Limoges vertrekt, riep even 1 december 2011 in herinnering. “14 jaar geleden kwam ik hier als jonge gast aan. Ik was wat onstuimig en had geen idee wat me te wachten stond. Twee jaar geleden namen we afscheid van onze legende, onze kapitein, onze leider op het veld. Hij was alles voor ons. Zonder Dusan (Djordjevic) zou er nooit een Dario zijn”, benadrukte Gjergja, die ook een opmerking uit de beginperiode vermeldde.
“Op mijn eerste werkdag vertelde Freddy (Eyland, ploegafgevaardigde) me dat ik best steeds een valies klaarzette om te vertrekken, want dat deze club van coaches wisselde als van sokken. Uiteindelijk ben ik hier 14 jaar gebleven. Ik heb hier mijn huis, mijn dochter is hier opgegroeid. Ik ben een Oostendenaar voor het leven”, besloot Dario Gjergja in tranen. De architect van het grootste basketsucces in dit land is aan het einde van zijn contract met Oostende. Het was niet zijn bedoeling nu te vertrekken. “Op een dag moet het blijkbaar stoppen. Het is wat het is.”
Kampioenwaardig
Met een cumulatief verschil van 93 punten hebben de Oostendenaars in vier matchen Kangoeroes Mechelen verbrijzeld. In de vierde playoff-finale proefde Mechelen slechts 16 seconden (0-2) van een voorsprong. Driemaal (9-9, 11-11, 13-13) was de score in evenwicht. De Filous, bij wie elk van de twaalf spelers ook punten produceerde, leidden 37’56”. Vijfduizend supporters, bijna allen in het geel gekleed – de Yellow Wall -, genoten van een feestelijke avond in de uitverkochte COREtec Dôme.
“We waren de hele wedstrijd de bovenliggende partij. Nooit hebben we zaterdag getwijfeld. Het was wel zaak om het af te maken. Gelukkig hebben we dat gedaan”, glimlacht Marijn Ververs, uitblinker met tien punten, twaalf assists en vijf rebounds in deze vierde finale. Met zes punten, zes assists en drie rebounds in het vierde kwart was Ververs super in de tien laatste playoffminuten.
Teamprestatie
“Ik ben blij met het aandeel dat ik kon leveren”, vervolgt Ververs. “Gedurende de playoffs was het een teamprestatie. De playoffs waren opnieuw een totaal andere competitie en onze ervaring was ook belangrijk. Zo groot het puntenverschil in de finales was, zo klein was het in de halve finales. Toch eindigden beide series op 3-1.”
“Er waren verschillende belangrijke momenten. Vaak is het op het laatste ogenblik goed gevallen. Je kan dat geluk noemen, maar dat komt ook voort uit ervaring en het al meegemaakt hebben van die situaties. Dat speelde een grote rol. Geluk heb je ook nodig in de playoffs. Het rolde ook eens naar de andere kant, zoals je in de eerste match op Mechelen zag. De manier waarop we in de drie matchen daarna hebben gereageerd, was kampioenwaardig. Elf playoffwedstrijden in 26 dagen was mentaal en fysiek zwaar, maar dat maakt de playoffs mooi. Iedereen zat op zijn tandvlees. De breedte van de kern speelt ook een rol in het winnen van het kampioenschap.”
Wedstrijdplan
“Vanaf het begin gaf coach Gjergja me vertrouwen en dat heeft me steeds sterker gemaakt. Hoe hevig hij op het veld, zo rustig is hij naast het terrein. Dat maakt wel wie hij is en wat Oostende is. Ik heb genoten van dit tof seizoen”, geniet Noah Meeusen, belofte van het BNXT-seizoen. “We hebben op de juiste momenten doorgeduwd. Telkens voerden we in de playoffs ons wedstrijdplan goed uit: 40 minuten pushen. Dat heeft geloond. Het was helemaal niet gemakkelijk, want er waren veel matchen met een gamewinner. We zijn rustig gebleven en dat telt. In onze fantastische ploeg kan iedereen een match starten. We hadden ook veel ervaring van spelers die al kampioenschappen gewonnen hadden.”
“Misschien was deze finale niet de moeilijkste van de jongste jaren, maar de weg erheen was wel de moeilijkste”, gaf aanvoerder Pierre-Antoine Gillet toe. “De kwartfinales tegen Antwerp Giants waren heel fysiek, de halve finales tegen Kortrijk Spurs waren mentaal en fysiek heel moeilijk. Deze playoffs waren de hardste uit mijn carrière.”
Rust en stabiliteit
In de finalereeks playoffs had co-kapitein Simon Buysse een belangrijke inbreng met gemiddeld acht punten en drie assists. “Op een bepaald moment misten we een beetje rust en stabiliteit. We hadden iemand nodig die niet per se 34 punten wou maken. Ja, ik had impact in deze finale. Op dit goede moment haalde ik ook heel hoog percentage aan driepunters (10 op 16, 62,5 procent). Ik heb op het goede moment gepiekt”, zegt Buysse, die dus 30 van zijn 32 finalepunten voorbij de driepuntlijn shotte! “Het was een moeilijk seizoen en ook het minst leuke dat ik hier al gekend heb. We vonden geen manier om een groep te vormen op en naast het veld. Maar bon, als je de double pakt, zwijg je erover.”
The post Coach Gjergja neemt afscheid met ‘Filou-menale’ 14de Landstitel is provided by KW.be.
