Het dierenasiel van Menen trekt aan de alarmbel. Een recente interventie zorgde ervoor dat de opvangcapaciteit ruimschoots onvoldoende is geworden en dat ook de fondsen onderuit werden gehaald. Toch weigeren de vrijwilligers de strijdbijl te begraven. “Wat moesten we dan doen? Die dieren laten sterven?”
Het dierenasiel van Menen, gelegen in een uithoek van de deelgemeente Rekkem, is al langer dan vandaag een uitdaging voor de vrijwilligers. Een tekort aan middelen en aan steun zorgde er in het verleden al meerdere keren voor dat ze op het scherp van de snede verder moesten werken. “Maar vandaag hebben we de grens van het werkbare gigantisch verlegd.” Barbara Decorte, die dagelijks instaat voor het wel en wee van het asiel, blijft dan weer strijdvaardig. “Onze opvangcapaciteit is volledig volzet. We hebben niet één enkele kooi die nog vrij is. Het is echt een absurd drukke periode, maar we bijten door. Afgelopen weekend kregen we dan plots een onrustwekkend telefoontje, en dat draaide alles ondersteboven.”
Het telefoontje waarover Barbara spreekt, ging over katten die meteen moesten worden opgehaald. “Een dame liet ons weten dat ze niet langer voor haar dieren kon zorgen. Na slechts enkele vragen hoorden we al dat het ging om meer dan 10 katten. Aan de hand van haar zeggen gingen bij ons ook allerlei alarmbellen af. Van een interventie van de politie was op dat moment nog geen sprake, maar we hoorden wel dat de nood hoog was. Ik vroeg via ons Whatsapp-kanaal wie van onze vrijwilligers beschikbaar was en in geen tijd hadden we een compleet leger aan mensen die klaarstonden. Wat zou het asiel doen zonder hen?”
Ziekenhuis
Eenmaal ter plaatse begreep Barbara al snel dat de situatie schrijnend was. “We kwamen terecht in een woning van een koppel waarvan beiden gek waren op katten. Volgens vrienden en familie waren er nooit eerder problemen en waren het echt mensen die al hun katten lief hadden. Op een bepaald moment hadden ze er zelfs meer dan 20, maar allen hadden ze het echt goed. De situatie veranderde compleet van zodra de echtgenoot van de dame in het ziekenhuis terecht kwam. Het verhaal werd haar gewoon teveel en zo ging het van kwaad naar erger.”
Barbara en haar team troffen niet minder dan 14 katten aan in een erbarmelijke toestand. “We hebben de dieren echt moeten vangen, wat meteen ook duidelijk maakt dat de situatie schrijnend was. Helaas konden we één van de katten niet meer helpen, het diertje had teveel last van tumoren en moest uit haar lijden worden verlost. De overige diertjes kregen allemaal een intensieve behandeling en ondertussen zijn enkelen al aan de betere hand. Als asiel was deze interventie echter wel enorm, want 14 dieren in één ruk naar de dierenarts brengen om te verzorgen? Onze budgetten smolten als sneeuw voor de zon. Het ging hier ook niet om een inbeslagname van de politie, waardoor we geen middelen kregen.”
Tegenslag
Met de oproep hoopt het asiel extra steun van vrijwilligers te krijgen. “Laat me meteen ook duidelijk stellen dat we de dame in kwestie helemaal niets verwijten. Ze kreeg de ene tegenslag na de andere en de hospitalisatie van haar echtgenoot bleek de druppel te zijn. Ze bedoelde het goed, maar werd overdonderd door de situatie. Moeten we nu echt een rechtszaak starten om bij haar centen te kunnen sprokkelen? Dat zou meer kwaad dan goed doen. Het asiel zit vol, er is geen enkele kooi meer vrij en we werken echt keihard om alle dieren een nieuwe thuis te geven. Maar ondertussen stapelen de rekeningen zich op en hopen we dat mensen hun hart laten spreken.”
The post Dierenasiel van Menen botst op limieten door interventie: “14 dieren in één keer naar de dierenarts? Onze budgetten smelten als sneeuw voor de zon” is provided by KW.be.
