Van politiek vluchteling tot sous-chef bij topkok Seppe Nobels: Sandip Patel keerde voor één dag terug naar het asielcentrum in Poelkapelle waar het allemaal begon. “Van alle centra waar we ooit verbleven, is dit met stip het beste,” vertelt hij tijdens het foodfestival ter gelegenheid van de 15de verjaardag van het centrum. Directeur Sofie Desseyn (45) schat dat in die periode zo’n 10.000 mensen het centrum passeerden. “Nu zijn we met 235 bewoners volledig volzet.”
In het asielcentrum van Fedasil in Poelkapelle kon je zondag, ter gelegenheid van de 15de verjaardag van het opvangcentrum, onder meer ‘pani puri’ proeven. ‘Pani puri’ is een Indiase snack waarbij een stukje Indiaas brood wordt opgevuld met allerlei lekkers.
De man die het gerecht kwam klaarmaken was niemand minder dan Sandip Patel, de sous-chef van topkok Seppe Nobels. Het is niet zomaar dat Sandip naar Poelkapelle komt: de man verbleef er immers meer dan drie jaar.
Politicus, vluchteling en kok
“Ik kwam hier terecht nadat ik mijn geboorteland ontvluchtte als politiek vluchteling”, zegt Sandip Patel. “In mijn land was ik politicus en koken deed ik hoegenaamd niet. Ik leerde hier in het opvangcentrum de stiel en het is ook hier dat mijn nieuwe verhaal begon.”
Sandip verliet zijn land samen met zijn echtgenote Falguni (38) en dochter Khanak (12). Hun zoon Kabir (6) is in Ieper geboren in de periode dat het gezin in Poelkapelle verbleef.
“We werden hier op een fantastische manier opgevangen. Van alle centra waar we ooit verbleven, is dit hier met stip het beste.” Ondertussen werkt Sandip in restaurant ’t Gasthuis in Mechelen. “Ik had nooit durven denken dat ik naast iemand als Seppe Nobels zou terechtkomen, maar het is fantastisch dat ik dit kan doen.”
Opzoekwerk
Iemand die nieuwsgierig was naar de kookkunsten van Sandip en de andere koks op het foodfestival in het opvangcentrum was Elles Panen (23). Elles woonde vroeger in Rumbeke, maar verhuisde onlangs mee met haar moeder en broer naar Staden. Elles studeert geneeskunde en doet momenteel stage in het ziekenhuis van Ieper.
“We wisten eigenlijk niet dat er hier een asielcentrum was, maar omdat ik hier vaak voorbijrijd om naar het werk te gaan, hadden we dat al opgemerkt. Na wat opzoekwerk kwamen we te weten hoe de vork in de steel zit.”
Als Vlaming zitten we in een gemakkelijke positie om te oordelen, maar als asielzoeker is dat wel anders. Het is belangrijk om te kijken naar de mens achter het etiket
Elles kwam vooral uit nieuwsgierigheid een kijkje nemen in het centrum. “Ik ben benieuwd naar de rondleiding straks, maar ik hou ook van die foodkraampjes. Ik reis heel graag en ben geïnteresseerd in verschillende culturen. Het is fijn dat die mensen via koken een inkijk geven in hun identiteit.”
“Als Vlaming zitten we in een gemakkelijke positie om te oordelen, maar als asielzoeker is dat wel wat anders. Die mensen zitten in een veel kwetsbaardere situatie en het is belangrijk om toch eens te kijken naar de mens achter het etiket dat ze krijgen. Ik zit zelf in de zorgsector en ook daar is dat belangrijk.”
“We zijn blij dat iemand als Sandip ons niet is vergeten, want daarvoor doe je het eigenlijk.” Sofie Desseyn (45) uit Wortegem is al sinds de ontstaan directeur van het opvangcentrum in Poelkapelle. “We organiseren elk jaar wel een evenement, maar met deze speciale verjaardag pakten we het toch een beetje anders aan. Vandaag (zondag, red.) ligt met het foodfestival de klemtoon op koken. Heel wat bewoners maken een gerecht klaar uit hun land en ze doen dat vaak omdat ze iets willen terugdoen voor de mensen die hen helpen.”
Veel veranderd
De directeur bevestigt dat er in die vijftien jaar wel heel veel veranderd is in het centrum. “Voor de opening stonden alle gebouwen hier leeg en ze werden wat verwaarloosd. Ondertussen hebben we heel veel gerenoveerd en opgeknapt. Sofie Desseyn schat dat er in heel die periode zo’n 10.000 mensen het centrum passeerden.
“We kregen in totaal 3.980 dossiers te verwerken en één familie is één dossier. Momenteel zijn we met 235 bewoners volledig volzet.”
In het opvangcentrum verblijven nu 26 nationaliteiten, onder wie veel Syriërs, Afghanen en Somaliërs. “Nu, maar ook vorig jaar, merkten we een sterke stijging van mensen uit Palestina. Als er ergens ter wereld een conflict is, dan merken we dat hier onmiddellijk.”
“Er zijn veel verschillende verhalen over waarom mensen hun land ontvluchtten. Er komen hier alleenstaande mannen, alleenstaande vrouwen, maar ook heel wat gezinnen met minderjarigen binnen. We hebben bewoners die hier arriveren met enkel een zakje kledij. Ook mensen die de reis naar ons land in slechte en zware omstandigheden hebben moeten maken. Maar de afgelopen jaren zijn er heel wat mooie momenten geweest en heel veel dankbaarheid.”
Werken
“Waarom het hier tijdens de week heel rustig is? Het antwoord is simpel: bijna elke bewoner gaat werken buiten het centrum. De vraag naar onze werkkrachten is groter dan het aanbod. We zetten dan ook sterk in op tewerkstelling.”
“Iedereen die hier binnenkomt wordt onmiddellijk in de Nederlandse taal ondergedompeld. Veel problemen zijn er hier nooit geweest. Bij de start waren er enkele betogingen. Ik kan mij wel voorstellen dat de komst van een asielcentrum vragen oproept. Maar eenmaal de mensen hier arriveren, ziet iedereen wel in dat het allemaal meevalt.”
The post Ooit politiek vluchteling, nu sous-chef bij Seppe Nobels: Sandip komt koken waar het voor hem allemaal begon is provided by KW.be.
