De stad Brugge gaf de afgelopen vijf jaar bijna een kwart miljoen euro uit aan sociale tolken. Dat blijkt uit het antwoord van burgemeester Dirk De fauw op een vraag van gemeenteraadslid Stefaan Sintobin (Vlaams Belang). “Hiermee helpt men de integratie allerminst. Dit ‘pamperbeleid’ op kosten van de belastingbetaler moet stoppen”, zegt het oppositieraadslid. Dirk De fauw antwoordt: “We streven ernaar gelijke kansen te bieden voor alle Bruggelingen, ongeacht hun achtergrond of sociaaleconomische status. Dan is het uiteraard ook een evidentie om ervoor te zorgen dat iedereen de informatie die wordt verstrekt goed kan begrijpen.”
Tussen 2020 en 2025 werden in Brugge 4369 tolkopdrachten uitgevoerd door een sociaal tolk of taalhulp. De stad en haar sociale organisaties hebben hiervoor een overeenkomst met de dienst Sociaal Tolken en Vertalen van het Vlaams Agentschap Integratie en Inburgering. De totale kost van al deze tolkopdrachten bedroeg 239.008 euro.
Top 5 talen
De top vijf van talen waarvoor het vaakst een tolk werd ingezet, zijn Modern Arabisch (1258), Russisch (567), Pashtoe (566), Frans (314) en Farsi (244). “Hiermee ontslaat Brugge niet alleen van hun verantwoordelijkheid, maar helpt hij hun integratie allerminst”, beweert Stefaan Sintobin. “Brugge is een Nederlandstalige stad en wie geen Nederlands wil spreken, is bijgevolg ook geen Bruggeling. Dit pamperbeleid op kosten van de belastingbetaler moet stoppen.”
Het Vlaams Belang vindt dat de personen die nood hebben aan een tolk zelf de kosten hiervan moeten betalen. “Er wordt bijna een kwart miljoen euro aan belastinggeld uitgegeven aan tolkopdrachten waar de Bruggeling niet om gevraagd heeft. Het rechten-plichten-verhaal is in Brugge volledig scheefgetrokken”, besluit Stefaan Sintobin.
Recht op informatie
Burgemeester Dirk De fauw (CD&V) verwijst naar het nieuwe beleidsplan van de Stad Brugge en naar het recht op informatie: “Iedere burger is gelijk voor de wet. Dit omvat dat er plichten zijn, maar uiteraard ook rechten. We streven ernaar gelijke kansen te bieden voor alle Bruggelingen, ongeacht hun achtergrond of sociaaleconomische status. Dan is het uiteraard ook een evidentie om ervoor te zorgen dat iedereen de informatie die wordt verstrekt goed kan begrijpen.”
“Het is de opdracht van een lokaal bestuur om hiervoor te zorgen, onder meer door het inzetten van tolkondersteuning wanneer en waar nodig. Ook in de hulpverlening is tolkondersteuning van groot belang. Zeker bij gevoelige en emotionele gesprekken is het van belang om zaken in jouw eigen taal te kunnen vertellen. Zo kan je meer duiding en nuancering meegeven. Je kan elkaar pas echt begrijpen als je elkaar goed kan verstaan. “
Oefenkansen
Volgens Dirk De fauw is taalondersteuning bieden breder dan enkel het tolken: “Er is enerzijds een uitgebreide communicatiewaaier, anderzijds wordt er ook ingezet op oefenkansen Nederlands. Maatschappelijk werkers en mensen aan de loketten komen in contact met burgers die het Nederlands (nog) niet helemaal machtig zijn.”
“Er wordt op heel wat verschillende manieren contact gemaakt: door het gebruiken van eenvoudige taal, door pictogrammen, door het inzetten van vertaalapps, … Het inzetten van een tolk is vaak een laatste middel om ervoor te zorgen dat belangrijke info correct gedeeld kan worden.”
“Daarnaast zetten Stad en OCMW ook hard in op oefenkansen Nederlands. Zo kunnen mensen enerzijds hun Nederlands verder oefenen in een informele context én kunnen mensen elkaar ook beter leren kennen”, aldus de Brugse burgemeester.
The post Brugge gaf in vijf jaar bijna een kwart miljoen euro uit aan sociale tolken: pamperbeleid of weg naar gelijke kansen? is provided by KW.be.
