Tijdens de uitreiking van de jaarlijkse sporttrofeeën bracht de Sportraad ook hulde aan enkele jonge, beloftevolle sporttalenten. Onder hen wielrenner Loïc Bekaert, met zijn 10 jaar de jongste van allemaal. Met 16 overwinningen op 26 wedstrijden was hij vorig jaar de grote slokop bij de eerstejaarsminiemen. Voldoende reden om Loïc uit te roepen tot Kinderkrak van het wielergekke Bredene. “Maar het belangrijkste blijft toch nog altijd dat hij zich amuseert”, bezweert papa Maarten.
Zeven jaar was Loïc toen hij startte met wielrennen. “Mijn papa gaat dikwijls mountainbiken en op een dag ben ik met hem meegegaan”, zet Loïc zijn verhaal in.
“Ik hou wel van wielrennen en mountainbiken, ook al omdat enkele wielerprofs wel vaker mijn praktijk (Maarten, van opleiding kinesist, verdiepte zich in de Chinese geneeskunde en is erkend acupuncturist, red.) bezoeken en je zo stilaan gefascineerd raakt door het wielerwereldje”, pikt papa Maarten in.
“Loïc, vroeger vooral voetballertje, had in geen tijd de smaak te pakken en vroeg al snel of hij een koersfiets mocht krijgen. Geen slecht idee, vond ik, want ik zag wel dat hij talent had. Loïc is bovendien nogal een energiek kereltje dat moeilijk stilzit. Dat koersen leek me dus wel een goed idee.”
KVC Noordzeemeeuw
Loïc sloot zich daarop aan bij KVC Noordzeemeeuw in Oostende. “Belangrijk, omdat hij zo de stiel kon leren. Bij Noordzeemeeuw wordt heel veel aandacht besteed aan stuurvaardigheid.” Geen wielerwedstrijd bij de profs vandaag of er zijn zware valpartijen. Of mama Sharon ook meteen gewonnen was voor dat koersen? “Ik moet toegeven dat mijn moederhart soms een sprongetje maakt tijdens een wedstrijd. Anderzijds, er wordt met die jonge coureurtjes voorzichtig omgesprongen. Zo worden de wedstrijden qua aantal kilometers voorzichtig opgebouwd. Nu rijdt Loïc al koersen van 17 kilometer maar in het begin ging het om ritjes van 4 kilometer.”
“Ik koers graag op heuvelachtige parcours. Veel wind vind ik ook leuk”
Loïcs wedstrijdjes zijn intussen ook ware familie-uitjes geworden. “Hij koerst vaak in West-Vlaanderen en Oost-Vlaanderen, maar er zit ook al eens een wedstrijd in Wallonië tussen”, gaat papa Maarten verder.
“Leuk aan die wedstrijden op verplaatsing is dat Loïc intussen zowat overal vriendjes heeft zitten. Het is mooi om zien hoe ze samen telkens het parcours gaan verkennen, samen opwarmen”, stelt mama Sharon vast.
Zestien zeges
Eens de koers begonnen, blijkt Loïc wel onverbiddelijk. Van de 26 vorig seizoen gereden wedstrijden won hij er 16 en stond hij 23 keer op het podium. “Loïc is meestal de kleinste van allemaal, maar dat lijkt hem niet te deren.”
“Ik rij graag op heuvelachtige, selectieve parcours, hoe lastiger hoe liever. Dan kan ik het verschil maken. Veel wind vind ik ook leuk.”
“Onderschat het niveau trouwens niet”, waarschuwt Maarten. “De laatste koers reed Loïc een gemiddelde van 34 km/u en in de sprint halen die gastjes soms bijna 50 km/u. Met een beperkt verzet dan nog!”
Weg en piste
Dat vergt voor jonge coureurs als Loïc natuurlijk wat opoffering. “Hij traint twee keer per week intensief met de club en gaat dan nog een keer losrijden. Ik rij dan al eens mee, ook omdat ik inmiddels trainer ben bij Noordzeemeeuw.” Loïc wil het in de toekomst trouwens niet bij wegwedstrijden houden. “Hij heeft al eens een veldrit gedaan. Maar in de laatste bocht kwam hij ten val en werd hij tweede. Daar was hij natuurlijk niet blij mee.” Dan toch liever op het ovaal, zo blijkt. “Ik wil straks ook op de piste gaan rijden. In september mag ik daarvoor een opleiding volgen.”
Koers kijken op tv, dat hoort er voor een jonge coureur natuurlijk ook bij. “Hij volgt graag de ritten van de Tour de France, maar enkel het begin en einde, want Loïc kan niet zo goed stilzitten en is voor je het weet aan het basketten in de tuin”, legt mama Sharon met een knipoog uit.
“En live een koers gaan bekijken, doen we natuurlijk ook hé, Loïc? Kuurne-Brussel-Kuurne, Gent-Wevelgem, dat zijn vaste afspraken op onze agenda. Ook omdat ik daar al eens profs tegen het lijf loop, die ik ken van mijn praktijk. Daar kan Loïc natuurlijk nog wel wat van leren”, besluit papa Maarten.
In de beste traditie van de vriendenboeken vroegen we onze Kinderkrak enkele vraagjes in te vullen:
Later word ik …
profrenner.
Je mag me altijd wakker maken om …
te sporten. En om buiten te spelen met mijn vriendjes en met mijn zus Louise.
Ik hou niet van …
stilzitten en huiswerk maken, volgens mijn mama.
Dit doe ik het liefst in mijn vrije tijd:
Koersen, koersen en koersen.
Dit is mijn grootste wens: Zo goed worden als mijn grote idool Remco Evenepoel. Hij is net als ik niet groot, maar wint vaak.
Lees hier alle verhalen van de Kinderkrak.
The post Loïc Bekaert (10) is de Kinderkrak van Bredene: “Hoe lastiger, hoe meer ik het verschil kan maken” is provided by KW.be.
