In Oostduinkerke, met zicht op de zee en het zilt in de lucht, woont Adrienne Veranneman. Ze is pas zeven jaar oud, maar nu al een gevestigde waarde in de traditie van haar streek: als jongste ‘stienesteeker’ is Adrienne dit jaar verkozen tot Kinderkrak van Koksijde. “Ze is nog jong, maar groots in overgave”, zegt mama Kirke Hillewaere trots. “Ze heeft de passie voor de zee en de folklore echt meegekregen van haar mémé.”
Adrienne is de dochter van Kirke, schepen van Toerisme in Koksijde, en Gilles Veranneman, makelaar bij Huys Médard. Ze heeft een broer van tien, Leon, en zit in het tweede leerjaar van de Vrije Basisschool in Oostduinkerke-Dorp. Hoewel ze houdt van zwemmen en turnen, is het haar rol als ‘stienesteeker’ die haar hart volledig veroverde.
Wat is een stienesteeker eigenlijk? Adrienne legt het zelf uit, met een blik die zowel ernstig als enthousiast is. “Een stienesteeker is een vissersvrouw. Vroeger, in Oostduinkerke, hadden we de IJslandvaarders. De mannen trokken voor lange tijd naar IJsland, en de vrouwen moesten zichzelf weten te redden. Ze gingen met mules – een kruising tussen een paard en een ezel – de zee in om te vissen en garnalen te vangen. Een stienesteeker is dus eigenlijk een vrouwelijke garnaalvisser met een steeknet. “Mijn mémé, Dorine Geersens, heeft de Stienesteekers opnieuw tot leven gebracht. En terecht, want wij vrouwen konden ook vissen”, klinkt het.
“Dat bestond natuurlijk al veel vroeger. Onze voorouders deden dat hier al in Oostduinkerke. Mémé vond dat ook de vrouwen een plaats in de schijnwerpers verdienden in onze gemeente. En daarom heeft ze de Stienesteekers, opgericht,” vult mama Kirke aan. “Zij heeft het vrouwelijk garnaalkruien in ere hersteld. En nu, zoveel jaar later, staat Adrienne als jongste ‘stiene’ ooit met haar net in zee.”
Adrienne, die in de Vincentlaan in Oostduinkerke woont, herinnert zich de eerste keer nog levendig: “Ik vroeg vorig jaar aan mama of ik ook mee mocht gaan. Ik moest op het einde van de vangst een garnaal opeten. Ik voelde het nog zwemmen in mijn buik!”, lacht ze breed.
Mémé dorine
De toetreding tot de Stienesteekers verloopt niet zomaar. “Er is altijd een doop”, legt Kirke uit. “Dat is een heel belangrijk moment. Die rauwe garnaal recht uit het net, met alles erop en eraan, moet gegeten worden. En Adrienne deed dat zonder verpinken. Het was die dag eigenlijk niet de bedoeling dat ze mee in het water ging, de zee was amper 12 graden en ze droeg geen waadpak, maar dat hield haar niet tegen. Ze was er klaar voor.” Adrienne knikt: “Ik ben helemaal in het water gegaan, met mijn kleren en al. Het was leuk.”
Adrienne trad officieel toe op 19 mei 2024. Het was een dag met een bitterzoet randje. Haar mémé Dorine Geersens overleed amper twee weken eerder, op 3 mei. Ze was OCMW-raadslid van 2007-2012, maar haar doorbraak volgde zes jaar later toen ze onder de vlag van Lijst Burgemeester goed was voor 1.160 stemmen. Ze legde de eed af als schepen op 2 januari 2013. Ook de daaropvolgende stembusslag scoorde Dorine goed, waardoor ze haar termijn met 5,5 jaar kon verlengen, tot op haar overlijden. “Mémé heeft Adrienne nooit zien steeken, maar we weten dat ze ongelooflijk trots zou zijn geweest”, zegt Kirke stil. “Het was altijd haar wens dat de traditie zou doorgaan. En dat doen we.”
Dromen
Naast haar leven als kleine garnaalvisser houdt Adrienne ook van zwemmen, vooral in het openluchtzwembad van Oostduinkerke. Ze volgt ook turnles en fantaseert vaak over reizen. “Je mag mij altijd wakker maken om op reis te gaan”, zegt ze stralend. “Naar Spanje of Egypte, dat lijken me fantastische bestemmingen.”
Wat ze niet graag heeft? “Ruzie maken, dat vind ik stom”, zegt Adrienne beslist. Ze droomt ervan om later politie-inspecteur te worden. “Dan kan ik mensen helpen als ze ruzie maken.” Haar grootste wens is even ontwapenend als diepzinnig: “Dat iedereen meer naar feestjes zou gaan en lief zou zijn voor elkaar.”
In de beste traditie van de vriendenboeken vroegen we onze Kinderkrak enkele vraagjes in te vullen:
Later word ik …
politie-inspecteur.
Je mag me altijd wakker maken voor …
een vliegtuigreis, naar Spanje of Egypte!
Ik hou niet van …
ruzie maken.
Dit doe ik het liefst in mijn vrije tijd:
Zwemmen, turnen en ‘stienesteeken’ met mama.
Dit is mijn grootste wens:
Dat mensen lief zijn voor elkaar en meer feestjes zouden houden.
Lees hier alle verhalen van de Kinderkrak.
The post Adrienne Veranneman (7) is de Kinderkrak van Koksijde: “Toetreden kan pas na een doopritueel” is provided by KW.be.