Serena Crespo (11) is de Kinderkrak van Mesen: “Communiceren ging in het begin wat moeilijk”

Serena Crespo (11) zit in het vijfde leerjaar in basisschool De Horizon in Mesen. Sinds vijf jaar woont ze samen met haar ouders en broer in de kleinste stad van het land. “Vooral mijn papa vond Mesen een geweldige stad om te komen wonen.” Serena is geboren in het Portugese Leira en spreekt ondertussen zo goed Nederlands dat ze haar ouders helpt bij het aanleren van de taal. “Later wil ik dan ook juf worden.”

Mama Judith (45) is Keniaanse, papa Felisberto (51) een geboren Fransman. Hij trok naar de universiteit in Nairobi in Kenia waar hij Judith leerde kennen. Judith was er vrijwilligster bij een niet-gouvermentele organisatie die zich inzette voor aids-patiënten. Samen trokken ze later naar Portugal waar Felisberto vrachtwagenchauffeur werd. Het is nu nog steeds zijn job, dan wel in een andere firma met zetel in ons land. Mama is ook in België vrijwilligster en dit in Immaculata in Ieper, de school van haar zoon Santiago (14).

Kisumu

Het gezin verblijft nu vijf jaar in Mesen. Ze hebben nog heel veel contact met de familie in Kenia. Telefonisch zowat elke dag. “En we reisden al een paar keer naar de geboortestad van mijn mama, Kisumu, een havenstad aan de noordkust van het Victoriameer. Bij mijn grootouders kan ik mij alleen behelpen in het Engels. Hun moedertaal, een mengeling van Swahili en Engels, begrijp ik niet. En dan zijn er ook nog eens de vele plaatselijke dialecten.” In Kisumu gaat Serena vaak spelen met haar neven en nichten. “En dat zijn er heel veel. Mijn kwaru (grootvader in het Keniaans, red.) heeft twee vrouwen. Bij de ene vrouw heeft hij zeven kinderen waaronder mijn mama, bij de andere vrouw zijn er dat vier. Mijn mama zegt altijd dat we een voetbalteam kunnen samenstellen.” Voetbal is dan weer de favoriete sport van Serena. “Ik heb eerst aan atletiek gedaan en sinds dit jaar voetbal ik bij de U9 van SK Nieuwkerke. Mijn broer doet dat bij de U15. Ik speel centraal op het middenveld en doe aan voetbal omdat ik het leuk vind. Ik heb een truitje van de Rode Duivels en ook van Portugal. Maar telkens zonder naam op de rug. Op bezoek bij mijn grootouders mag ik er niet voetballen van mijn ouders. Iedereen speelt daar blootvoets en dat vindt mijn mama niet leuk.” Serena draagt met trots vlechtjes in het haar. “Zelf kan ik die niet maken. Daarvoor heb ik mama nodig. Maar ik zal het vlug leren, hoor. Als ik die vlechtjes niet zou hebben, zou ik een wilde haarbos hebben.”

Verre reizen

Als opgroeiende tiener heeft Serena al heel wat verre reizen gemaakt. “Naar Portugal met de auto, daar woonde ik vijf jaar, maar ik heb er niet zoveel herinneringen aan. Ook reisden we al twee keer naar mijn grootouders. Daar bezochten we onder meer het Nationaal park Nairobi, het is een van Kenia’s meest succesvolle neushoornreservaten, maar een neushoorn konden we niet spotten. Wel de giraffen en de leeuwen. En dit jaar bezoeken we een van de broers van mama. Hij woont in Amerika.” Elke dag geniet Serena van een gevarieerde maaltijd. “Natuurlijk eet ik graag frietjes. Mama kookt ook afwisselend Portugees en Afrikaans. Migas, bijvoorbeeld, is een typisch Portugees gerecht, vergelijkbaar met een wrap en gevuld met groenten. Ugali is dan weer populair in Kenia en voor de meeste Kenianen dagelijkse kost. Het is een witte pap met groene bladgroenten, zoals spinazie of boerenkool. Ingrediënten zijn hier in de supermarkt makkelijk te verkrijgen.”

Google Translate

Serena is het enig gekleurde meisje in De Horizon. “Ik heb daar nog geen enkele opmerking over gekregen en heb hier alleen maar vrienden en vriendinnen. In het begin was het moeilijk om te communiceren. Toen ik hier de derde kleuterklas binnenstapte, kende ik de taal niet. Het was behelpen met Google Translate, maar dat was mijn ding niet. Door veel te luisteren en zelf te praten, lukte het me om Nederlands te leren.”

The post Serena Crespo (11) is de Kinderkrak van Mesen: “Communiceren ging in het begin wat moeilijk” is provided by KW.be.