Arthur Jaeckens veroverde afgelopen winter de Belgische titel beachracen bij de U17, met ruime voorsprong op zijn eerste achtervolger. De tweedejaarsnieuweling bouwt ook aan zijn carrière als wegrenner. Hij kijkt op naar Wout van Aert en wil zich rustig verder ontwikkelen als wielrenner. Arthur kan steeds rekenen op veel steun van familie en vrienden.
Arthur Jaeckens wordt later dit jaar 16. Hij woont in Reningelst met zijn ouders Jürgen Jaeckens en Katrien Desender en jongere zus Leonie (bijna 13). Papa Jürgen groeide op in Reningelst, Katrien is afkomstig van Merkem. “Ik heb altijd al in Reningelst gewoond”, zegt Arthur, die in het vierde middelbaar van het Lodewijk Maeke Blyde College in Poperinge zit. “Het lager volgde ik hier in De Zonnewijzer en nu volg ik de richting biotechnologische STEM-wetenschappen.”
Buiten de schooluren vind je Arthur vooral op de fiets. “Het is nog niet zo lang dat ik alles op de koers zet. Vroeger heb ik het nog gecombineerd met voetbal, tennis en atletiek. Ik speelde een tijdje gitaar, maar ook dat heb ik stopgezet. Papa heeft ook een voetbalverleden en is nu actief als wielertoerist bij De Berghazen in Westouter. Hij doet graag strandraces en als jonge kerel ging ik dan mee. Ik begon met de kidsrace en na verloop van tijd begonnen de resultaten goed mee te vallen.”
BK beachrace
Vorige winter werd hij Belgisch kampioen beachracen in Bredene bij de U17. Hij legde 26 kilometer af in 1 uur en 11 minuten. “Het was mijn eerste officiële BK. Vorig jaar reed ik mee, maar toen reed ik nog zonder vergunning. Beachracen is een kleine wereld en we reden met z’n allen door elkaar. Zo was het niet meteen duidelijk dat ik eerste van mijn leeftijdscategorie was. Ik was zeven minuten voor de tweede en met mijn tijd zou ik ook bij de U19 een podium behaald hebben. En papa? Hij moest nog finishen toen ik over de meet kwam”, lacht Arthur, die later nog verschillende strandraces won in zijn leeftijdscategorie. “Vroeger gingen we vaak samen fietsen, maar nu ga ik alleen of met een kameraad op pad. Een van mijn ploegmaten woont in Heule en we spreken vaak af tussen onze beide woonplaatsen. De trainingsweken variëren qua kilometers, vaak is het in functie van de wedstrijd. Verder ga ik nog elke dag met de fiets naar school.”
Arthur rijdt dit seizoen voor het eerst in een team. “Vorig jaar reed ik zonder ploeg. Ik ben nu tweedejaarsnieuweling en verdedig de kleuren van Cycling Team Luc Wallays Jonge Renners Roeselare. Het is een bekende jeugdploeg en de omkadering is uitstekend. Ik krijg vertrouwen en mag veel mooie koersen rijden. Vorig jaar was het best pittig. In de eerste koersen werd ik met de harde realiteit geconfronteerd. Ik moest me aanpassen aan het tempo, maar beetje per beetje ging het beter. Ik kon tijdens het seizoen mooie progressie maken.”
Puncher
Hij reed dit jaar al verschillende mooie ereplaatsen. “Qua type zie ik mezelf eerder als een puncher. In de interclub van Sint-Katelijne-Waver eindigde ik op de derde plaats. Ik kon in de voorlaatste ronde wegspringen. In de andere interclubs van Roeselare en Moeskroen ging het goed, maar schoof ik in de hectische finale naar achteren. Op het provinciaal kampioenschap in Zillebeke had ik op meer gehoopt dan een zevende plaats. Het was moeilijk om uit de greep van het peloton te blijven. Onlangs mocht ik deelnemen aan de jeugddag van Gent-Wevelgem. Het werd een sprint met een grote groep, waar ik ook deel van uitmaakte. Het was een speciale wedstrijd door eigen streek en het stond met rood aangekruist. De komende weken zal ik me focussen op de examens en in de vakantie wil ik me tonen tijdens grote koersen. Misschien zal ik een meerdaagse betwisten. In augustus is het BK in Putte een belangrijke afspraak. Of ik een profdroom heb? Iedere jonge renner heeft dat wel, maar ik blijf met de voeten op de grond. Go with the flow en we zien wel wat er mogelijk is. Mijn idool is Wout van Aert, ik zal nooit vergeten dat ik met hem op de foto ging voor de cross in Zonnebeke enkele jaren geleden.”
Als coureur word je vaak omringd door een hele entourage en dat is bij Arthur niet anders. “Ik heb veel steun aan familie en vrienden. Mijn ouders en grootouders volgen me op de voet en ook een buurman staat me bij waar nodig. Mijn goeie vriend Mathis is ook een belangrijke steun.”
In de beste traditie van de vriendenboeken vroegen we onze Kinderkrak enkele vraagjes in te vullen:
Later word ik …
wielrenner of fietsenmaker. Als het maar iets met fietsen te maken heeft.
Je mag me altijd wakker maken voor …
pannenkoeken of frietjes.
Ik hou niet van …
tegenwind en boterhammen met confituur.
Dit doe ik het liefst in mijn vrije tijd:
Naast fietsen kijk ik naar filmpjes of speel ik op de Playstation.
Dit is mijn grootste wens:
Gespaard blijven van pech, nog veel koersen winnen en goeie punten halen op school.
Lees hier alle verhalen van de Kinderkrak.
The post Arthur Jaeckens (15) is de Kinderkrak van Poperinge: “Ik krijg veel vertrouwen van de ploegleiding” is provided by KW.be.
