Zondag 11 mei, traditioneel op Moederdag, is er de 44ste Dwars door Brugge. Het wordt een recordeditie. Jef Trioen was er begin de jaren tachtig al de eerste keer bij. Zijn clubgenoot Dirk Daveloose verschijnt voor de 33ste keer aan de start.
De stadsloop Dwars door Brugge werd in 1980 boven de doopvont gehouden door Rudy Vannieuwenhuyse die verantwoordelijk was voor de organisatie van de stratenloop en dit later doorgaf aan Golazo. Jef Trioen (77) uit Sint-Michiels was er die allereerste keer bij. “Dat was op een vrijdagavond over een afstand van twaalf of 13 kilometer”, herinnert hij. “Dit was voor mij een heuse happening. Niet zozeer om te presteren. Maar er was veel volk en ambiance. Het jaar nadien kreeg ik zelfs een oorkonde omdat ik had deelgenomen.” Dwars door Brugge is dan verschoven naar de zondagnamiddag en omdat het op Moederdag was, werd er zoals nu in de voormiddag gelopen. “Die stadsloop blijft iets unieks. De muziek en de vele toeschouwers langs het parcours zorgen voor een gezellige sfeer.”
In het verleden deed Jef puur recreatief aan wedstrijden mee. “Mijn eerste was Zeebrugge-Brugge, georganiseerd door de brandweer. Nadien liep ik een halve marathon in Brussel, zeven keer de 100 kilometer tijdens de Nacht van Vlaanderen in Torhout. De laatste jaren was dat daar de 10 kilometer”, vertelt de voormalige verpleegkundige van het AZ Sint-Jan in Brugge en sedert 2009 met pensioen. “Ik heb mij dan bij Sodibrug aangesloten en ga er twee keer per week met de leden van de atletiekclub trainen. Door enkele medische ingrepen is het afstandslopen sterk verminderd. Dat is de reden waarom ik niet meer in Dwars door Brugge meedoe. Dat is nu, zeker na tien deelnames, ondertussen zo’n vijf jaar geleden. Maar ik heb de fakkel ondertussen doorgegeven aan mijn twee dochters. Lien doet zondag de 15 kilometer. Ruth zal met de kleinkinderen 5 kilometer lopen.”
Unieke beleving
Dwars door Brugge blijft een unieke beleving: lopen door het hart van een historische stad, gedragen door een enthousiast publiek. Dirk Daveloose is net als Jef lid van AC Sodibrug. Hij woont in Assebroek en is in 1990 op 31-jarige leeftijd met lopen begonnen, met als doel om zes maanden later tussen Kortrijk en Brugge aan de Guldensporenmarathon deel te nemen. “Ondertussen paste ook Dwars door Brugge in mijn schema”, vertelt hij. “Sindsdien heb ik alle edities meegedaan, met uitzondering van in 1994 door de communie van mijn zoon en in 2020 omwille van corona. Zo kom ik zondag aan mijn 33ste deelname.”
Dirk herinnert zich in al die jaren ook nog zijn aankomsttijd. “Vier keer heb ik binnen het uur de aankomst bereikt. Mijn snelste tijd was ooit 58 minuten. De start werd toen gegeven in de straat tussen het Dolfinarium en het Boudewijnpark, met aankomst net naast de Heirmanklok. De afstand was toen wel iets korter dan nu. Maar ik had het voordien goed uitgerekend: aan twintig minuten moest ik aan De Coupure en aan veertig minuten op de Markt. Op die manier kon ik binnen mijn vooropgestelde tijd finishen.”
Wekelijks meermaals trainen
Dirk was een Vlaamse ambtenaar en is ondertussen op zijn 66ste met pensioen. “Lopen is goed voor het hart en de gezondheid. Voor de gewrichten iets minder. Mijn looppeil is de laatste jaren met ouder te worden dan ook wat gezakt, maar ik train wekelijks nog altijd twee tot drie keer. En ik ben eigenlijk nog nooit zwaar geblesseerd geweest.” De atleet van Sodibrug doet in Dwars door Brugge nog altijd de langste afstand. Zondag wil hij de 15 kilometer graag afleggen in 1 uur 15 à 20 minuten. “Dwars door Brugge is voor een Brugse atleet eigenlijk vergelijkbaar met de wielerronde van Vlaanderen. Lopen in eigen stad. De sfeer is onbeschrijfelijk. In de Steenstraat bijvoorbeeld staan er mensen in vier, vijf rijen ons aan te moedigen. Ik heb destijds nog marathons gelopen, in Rotterdam en Brussel. Dwars door Brugge blijft voor een Bruggeling het mooiste wat er is.” (ACR)
The post Jef Trioen en Dirk Daveloose zijn het als Bruggelingen eens: “Dwars door Brugge blijft het mooiste wat er is” is provided by KW.be.
