Elk jaar krijgt het Belgische Ufomeldpunt honderden meldingen binnen van mensen die denken iets onverklaarbaars te hebben gezien aan de hemel. Medeoprichter Frederick Delaere (43) uit Meulebeke bundelde al zijn kennis in een intrigerend boek, dat geen enkel heikel thema uit de weg gaat, van complottheorieën tot zaken waar geen verklaring voor te vinden zijn. “Ja, ik kan me soms écht ergeren in mensen die verkeerde informatie verspreiden.”
Onverklaard is niet hetzelfde als onverklaarbaar. Het is een opvallende zin in het boek UFO van de hand van Frederick Delaere en Wim van Utrecht. In het lijvige naslagwerk gaan de twee dieper in op wat een ufo inhoudt, en waarom een unidentified flying object (of ongeïdentificeerd vliegend object, red.) steevast gelinkt wordt aan buitenaards leven. Op de vraag wat hij zelf gelooft, glimlacht Frederick veelbetekenend van achter zijn bureau thuis, te midden een indrukwekkende resem boeken en tijdschriften over het thema. “Het kan eenmaal niet anders, als je de omvang van de ruimte bekijkt. Maar dat ze ook naar hier komen, daar heb ik voorlopig nog geen bewijs van gezien. Ik sluit het niet uit voor alle duidelijkheid, maar harde uitspraken over ufo’s verdienen ook harde bewijzen.”
Frederick is 14 jaar wanneer hij met zijn grootvader naar de bibliotheek trekt en daar op een boek van expert Julien Weverbergh botst. Het laat hem niet los en Frederick verdiept zich in het thema. Hij neemt ook contact op met Wim Van Utrecht uit Turnhout, die dan al even actief onderzoek voert. Hij geeft Frederick meteen de tip om altijd bronnen aan te spreken. “Want een verhaal zegt vaak helemaal iets anders dan foto’s of video’s. Het is belangrijk dat je die twee naast elkaar legt. Gaandeweg vond ik het steeds fijner om een verklaring te zoeken én te vinden.” De twee blijven contact houden en besloten in 2007 een officieel meldpunt op te richten. “Veel clubs kregen al meldingen binnen, maar er werd nooit iets mee gedaan. Met een neutraal meldpunt boden wij aan om een antwoord te zoeken. Vandaag krijgen we een tweehonderdtal meldingen per jaar.”
Roswell
Vandaag werkt Frederick al 13 jaar bij TWE in Meulebeke, het vroegere Libeltex dat onder meer de binnenkant van maandverbanden en pampers maakt. Hij werkt uitsluitend in het weekend, waardoor hij tijdens de week tijd kan vrij maken voor zijn gezin met drie kinderen én zijn uit de hand gelopen hobby. Hij is er meerdere uren per dag mee bezig. Onlangs werd er ’s avonds een opvallende lichtspiraal in de lucht opgemerkt, dat afkomstig bleek van een raket van SpaceX. Frederick werkte toen tot in de vroege uurtjes door, met onder meer het updaten van zijn website. “Als er een melding binnenkomt, leggen we eerst alle informatie samen. Veelal vinden we al snel een verklaring. We kunnen ook veel achterhalen online. Slechts in een paar gevallen gaan we ook effectief ter plaatse. In zeldzame gevallen zijn we er een paar maanden of zelfs jaren mee bezig.”
De planeet Venus, een vlek op de cameralens, een reeks satellieten, weerballonnen, drones of de weerkaatsing van een lamp… De lijst verklaringen is eindeloos. En ja, er zijn ook zaken waarvoor niet meteen een verklaring te vinden is. Die komen ook aan bod in het boek. “Dat knaagt, ja. Ik kan er wel van wakker liggen. Soms komt de waarheid maar na een paar jaar naar boven. Kijk maar naar de Roswell-affaire (de beelden over een vermeende alien-autopsie gingen in de jaren 90 de wereld rond, red.). De makers hebben al lang bekend dat het in scène gezet was, maar toch blijven die verhalen rondgaan. Maar mensen die toegeven dat het fake was, worden nu beschuldigd dat ze betaald worden om te liegen. En zo blijf je bezig…”
Broeihaard
Tegenwoordig zijn sociale media ook een broeihaard van complottheorieën. “Ongelooflijk wat er allemaal de ronde doet. Sinds de coronacrisis is het verergerd. Maar het scoort wel en dat zie je ook in boeken die niet sceptisch zijn. Sommige charlatans blijven maar verkopen. Veel sceptische boeken zijn er niet. Natuurlijk is dat frustrerend. Van zodra we in de media komen, krijgen we ook weer reacties omdat we het wereldbeeld van die mensen aan diggelen slaan.”
“Wij doen net pogingen om het serieus te nemen, terwijl zij schade toebrengen met hun onzin. Ik begrijp het ergens ook, want met de komst van AI en pakweg drones, is een verkeerd beeld snel ontstaan. En mensen kunnen steeds moeilijker het kaf van het koren scheiden. Vluchtgegevens van een vliegtuig of satelliet kan je bijvoorbeeld nog achterhalen, maar die van een drone veelal niet, laat staan van een wensballon. Nu, het internet heeft ook voordelen. Het is veel handiger om snel iets op te zoeken. Als we vroeger weergegevens wilden verzamelen, moesten we een brief schrijven naar het KMI en moest je betalen. Vandaag vind je het weerbeeld met een paar klikken terug.”
Je kan uiteraard ook niet rond de rol van Hollywood en de klassieke media, denk maar aan de massahysterie die ontstond na de radio-uitzending van War of the Worlds in 1938, of de toename van ufomeldingen in de jaren 90 toen series als The X-Files hoogtij vierden. Je merkt soms echt wel een verschil als er iets in de media verschijnt bij ons. Al lijkt het alsof ufo’s dan stoppen aan de taalgrens.” (grijnst)
Frederick ziet dit zichzelf nog een tijdje doen. “Het blijft heel geestig. Wim en ik horen elkaar dagelijks. Met ons kernteam van drie mensen komen we om de zoveel tijd samen in Gent. We hebben ook losse medewerkers met elk hun expertise, zoals iemand die bedreven is in videoanalyse. Met dit boek willen we niet alleen tegengas geven aan al die foute berichtgeving, maar ook jongeren warm maken om kritischer te kijken naar bepaalde zaken. Ik zag het ook bij mijn eigen kinderen – aan wie ik dit boek opdraag – die snel iets geloofden van wat ze zagen op YouTube. Oorspronkelijk was er zelfs het idee om dit boek op maat van de jeugd te maken. Misschien doe ik dat ooit nog wel. Ik droom er ook van om voordrachten te geven. Onze missie is in elk geval mensen helpen en correcte informatie verspreiden. Ik heb zelf leren kritisch kijken doorheen de jaren, zeker als je steeds meer zaken kunt verklaren. Alles samen hebben we toch een achttal jaar gewerkt aan dit boek, maar we zijn er uiteindelijk heel blij mee.”
‘UFO Niet te geloven!: wat we denken te zien en wat we echt zien’, 304 pagina’s, is uitgegeven bij Borgerhoff & Lamberigts.
The post Frederick Delaere schreef een boek over UFO’s: “Ze lijken soms te stoppen aan de taalgrens” is provided by KW.be.
