‘Rolstoelmama’ Lieselot Pladys uit Bulskamp bij Veurne voelt zich soms eenzaam en onbegrepen. Haar pakkende getuigenis tijdens De Warmste Week maakte eind vorig jaar veel los. Met Moederdag voor de deur zochten we haar opnieuw op. “De vele twijfels die ik als kersverse mama had, maken stilaan plaats voor meer zelfvertrouwen.”
Lieselot Pladys (35) werd samen met haar tweelingzus twee maanden te vroeg geboren, nadat hun moeder een zwangerschapsvergiftiging opliep. Daardoor heeft ze al haar hele leven een fysieke beperking. “Ik verplaats mij in een rolstoel en in mijn tienerjaren ontdekte ik dat ik ook een visuele beperking heb: CVI (cerebrale visuele inperking, red.). Ik kon namelijk niet mee met het hoge leertempo, had moeite om mij te oriënteren en had weinig dieptezicht. Dat bleef lange tijd onopgemerkt, doordat ik meestal geduwd werd. De visuele informatie die ik binnenkrijg, kunnen mijn hersenen maar langzaam verwerken. Het is alsof ik de hele tijd binnenbaantjes neem in plaats van de autosnelweg. Dat gaat dus trager en het is ook veel vermoeiender”, legt ze uit.
Beperkingen
Door die afwijkingen maakte Lieselot in haar jeugd een hobbelig parcours door. “In het middelbaar kon ik bijvoorbeeld niet kiezen voor de school en richting die ik zelf wou. De directeur liet mij namelijk onomwonden verstaan dat zij al genoeg problemen hebben en mij er dus niet bij hoefden. Uiteindelijk behaalde ik wel mijn diploma als maatschappelijk werker, maar ik besef dat ik op de werkvloer niet dag in dag uit naar behoren zou kunnen functioneren”, vertelt Lieselot. Daarom heeft zij nu een uitkering, terwijl ze zich als hobbyist creatief uitleeft door gepersonaliseerde speenkoorden en bijtringen te maken. Daarbij krijgt ze al ruim tien jaar enorm veel steun van haar partner Ward Naessens, met wie ze in 2022 trouwde.
Vooroordelen
Elke grote stap in haar leven was dus al een moeilijke. Toch ging Lieselot – ondanks de vele vooroordelen uit haar omgeving – voor de grootst mogelijke stap in een vrouwenleven: mama worden. Na een IVF-traject van vijf jaar werden zij en Ward 2,5 jaar geleden de trotse ouders van Lily-Rose, dankzij een eiceldonor.
“Mensen met een beperking moeten actief deel uitmaken van ieders leefwereld”
“De kraamhulp die ik na mijn bevalling kreeg, was voor mij helaas niet zo’n positieve ervaring, omdat die niet op maat was. Men vroeg zich af of het mij wel zou lukken als moeder, maar door mijn beperkingen heb ik gewoon veel tijd en hulp nodig om zaken aan te leren of bepaalde handelingen onder de knie te krijgen. Dat wisten Ward en ik natuurlijk op voorhand en we hadden hier lang over nagedacht, maar door al die commentaren en paniekzaaierij begin je alsnog aan jezelf te twijfelen”, is Lieselot openhartig.
Ook voordelen
Er zijn zeker nadelen voor ‘rolstoelmama’s’, want er zijn bijvoorbeeld maar weinig aangepaste openbare verzorgingsplaatsen. Pretparkbezoeken lukken niet met zijn tweetjes en ook in het dagelijks leven moet Lieselot dikwijls hulp inroepen voor haar dochter. Maar ondertussen kent zij ook de voordelen van haar bijzondere situatie.
“Lily-Rose is het van meet af aan gewoon om met mijn rolstoel om te gaan, dus is zij heel zelfstandig en behulpzaam. En anders dan de meeste mama’s ben ik overdag thuis, dus kon ik de voorbije jaren zelf voor haar zorgen. Daar ben ik heel dankbaar voor. Toch sturen we haar nu drie dagen per week naar de crèche, om haar sociale vaardigheden bij te brengen en haar zo ook optimaal voor te bereiden op de kleuterschool. Die nieuwe fase breekt over een paar weken aan. Uiteraard is zij er meer klaar voor dan ik. In dat opzicht verschil ik dus helemaal niet van andere mama’s”, lacht Lieselot.
Roze wolk
Tijdens De Warmste Week brak zij al een lans voor kersverse moeders die zich vaker dan ze zelf willen toegeven wel eens eenzaam en onbegrepen voelen. “Dat spreken ze echter niet uit, want als je net bevallen bent, hoor je op een roze wolk te leven. Ik kreeg heel veel reacties van mama’s die zich in mijn eerlijke getuigenis herkenden. Er is dus duidelijk nog veel werk aan de winkel, en dan zeker voor mama’s met een beperking. Onze samenleving is daar onvoldoende op aangepast, omdat wij dikwijls ‘apart’ worden behandeld. Het zou wenselijk zijn dat rolstoelmama’s vaker aan bod komen op tv, in kinderboeken of in reclames, zodat wij actief deel uitmaken van ieders leefwereld”, oppert Lieselot. “Pas zo kan men meer rekening houden met ons en onze noden correct inschatten.”
The post “Mama worden was voor mij niet evident, maar het lukt ons steeds beter”: Rolstoelmama Lieselot uit Bulskamp kijkt uit naar haar derde Moederdag is provided by KW.be.
