De recente uitspraak van de Raad van State heeft niet alleen de verkiezingen geldig verklaard, ze heeft ook voorzitter Henk Vandaele van stembureau 4 in Kemmel van alle blaam gezuiverd. En daar is de man gelukkig om. “Ik ben een democraat in hart en nieren, en dan word je plots verdacht van fraude met stembiljetten. Dat kwam toch wel binnen. Nn valt dit allemaal van me af en kan ik zeggen : ik ben trots op de rol die ons stembureau speelde in het bewaken van de democratie. Ik ben niet verbitterd en nu deze bladzijde is omgedraaid zeg ik enthousiast en volmondig ja om opnieuw een stembureau te leiden.”
“De dag waarop bekend werd dat er een klacht was tegen de verkiezingsuitslag in Heuvelland, werd ik hier thuis plots opgebeld door journalisten die me overrompelden met de vraag : wat is daar allemaal gebeurd in uw stembureau ?, begint Henk zijn verhaal. “Ik viel uit de lucht. Blijkbaar hadden de journalisten de klacht al kunnen inkijken en was daarin niet alleen sprake van een aantal onregelmatigheden in mijn stembureau, maar stonden daar ook een heleboel zaken in over mijn persoon.”
“Ja, ik was toen toch wel geschrokken. Ik wist wel dat ik een aantal van die aantijgingen kon weerleggen (de zakken waren wél gesloten én verzegeld, en werden niét laattjdig binnengebracht op het telbureau), maar het maakte me toch ongerust. In wat voor spel ben ik hier terechtgekomen ?, zo vroeg ik me af, en ik voelde me machteloos omdat ik geen recht op inzage had in de klacht.”
“Heel stresserend”
Henk werd wel opgeroepen voor de zitting van de Raad voor Verkiezingsbetwistingen medio december, als getuige. “Ik had me daar op voorbereid. Omdat er twijfels waren over mijn precieze tijdsbesteding op verkiezingszondag, een document opgemaakt met mijn whereabouts. Ik heb dat op de zitting gebracht, maar had het gevoel dat dit niet veel opleverde. Terwijl ik het toch wel als heel stresserend ervoer van daar voor drie rechters te staan. Zeker nadat erop gewezen werd dat ik ‘onder ede spreek’ en dat ik bij elke leugen een correctionele vervolging voor meineed riskeer. Ik schrok daarvan, temeer daar de klager op dat moment naast mij zat. Ik besloot dan maar om enkel de zaken te zeggen waarvan ik honderd procent zeker was.”
“En dat was blijkbaar niet genoeg, zeker in combinatie met het gegeven dat de klager beweerde dat er honderd niet gebruikte stembrieven verdwenen waren. Hij deed op basis van het feit dat ik op mijn proces-verbaal bij het ‘aantal niet-gebruikte stembrieven’ een streepje had gezet in plaats van het getal ‘99’. Op basis hiervan ontstond dan de mythe dat er 100 brieven weg waren en gebruikt werden voor fraude. Plots had ik door dat ik in de klacht beschuldigd werd van fraude. Terwijl die brieven de hele tijd correct verzegeld in een zak zaten, die lag in het administratief centrum in Brugge. Het is onvoorstelbaar dat de Raad voor Verkiezingsbetwistingen nooit die zak is gaan inkijken, maar wel op basis van die mythe de verkiezingen ongeldig verklaarde Het feit dat ik in de klacht word afgeschilderd als een fraudeur, een linkse activist, een onbetrouwbare extremist…, zijn die rechters daar op een of andere manier ingetrapt? Eén telefoontje naar Brugge kon alle twijfel wegnemen en de Raad deed dit niet.”
Verweerschrift
“Het verdict viel in de kerstvakantie, en in die vakantie heb ik me dan enkele dagen teruggetrokken om een gedetailleerd verweerschrift op te stellen. In de eerste plaats voor mezelf, want ik was nog altijd geen partij en kon dus zelf geen beroep aantekenen. Maar de burgemeester heeft dat, zonder dat ik daar specifiek om vroeg, dan toegevoegd aan zijn beroepsdossier. En daar heeft de Raad van State toch wel degelijk naar gekeken, want de auditeur komt in haar verslag tot de conclusie dat ik, zelfs al zou ik dat gewild hebben, onmogelijk genoeg tijd kan gehad hebben om te frauderen. Tevens vroeg de Raad van State die zak met de zogezegd verdwenen stembiljetten wel op. In het arrest stelt de auditeur dat die zak gesloten en verzegeld was en dat alle stembrieven correct in de zak zaten. Dus, ten gronde was er werkelijk niets aan de hand. Mythe doorprikt!”
Brief naar minister
“Een vraag blijft: hoe is het toch mogelijk dat de Raad voor Verkiezingsbetwistingen die zak niet meteen heeft gecheckt? Dan was al die miserie toch niet nodig geweest? Bon, allicht heeft de stelligheid waarmee gezegd werd dat ze onvindbaar waren velen misleid. Daarbij, op een gegeven moment vraagt één rechter of ik in mijn eentje de zakken met stemmen naar het telbureau bracht. Ik antwoord naar waarheid ‘ja’, waarop de rechter me een veeg uit de pan geeft dat ik onwettelijk heb gehandeld. De rechter wees erop dat dit tegen de wet is, terwijl ik ondertussen heb vernomen dat er geen enkele wettekst is die zegt dat je dat niet alleen mag doen. Van een instantie als de Raad voor Verkiezingsbetwistingen mag je toch wel meer professionalisme verwachten. Ik ga hierover een brief schrijven naar bevoegd minister Hilde Crevits. Want wat hier is gebeurd, is gevaarlijk voor de democratie. Want, wie niet akkoord is met een verkiezingsuitslag, die kan blijkbaar op basis van een mythe proberen de verkiezingen te laten vernietigen en er is blijkbaar een kans dat hij daarin slaagt. Dit is de les die ik trek uit deze pijnlijke zaak. Gelukkig is alles op het eind goed gekomen. Weet je, toen ik filosofie studeerde hadden we een prof die, verwijzend naar de Atheense democratie, erop wees dat wij de poortwachters van de democratie zijn. Wel, ik ben fier dat ik met mijn bureau daar een steentje heb kunnen toe bijdragen.”
Voor wie interesse heeft in Henks politieke ideeën : op donderdag 27 maart stelt Henk Vandaele zijn boek ‘Homo Holocauston – Zoeken naar een politiek van zorg’ voor, om 19.30 uur in de gemeentelijke bibliotheek in de Schoolstraat in Wijtschate. Iedereen welkom.
The post Henk Vandaele : “Of ik ooit nog voorzitter stembureau wil zijn ? Enthousiast en volmondig: ja !” is provided by KW.be.
