Al meer dan 50 jaar vind je Frituur Groeninge aan de Veemarkt in Kortrijk. Christel Wante (60) nam de zaak in 1985 over. Het einde van de geliefde frituur kwam even in zicht door gezondheidsproblemen, maar Christel kan het niet loslaten. “Ik moet luisteren naar mijn hart.”
Frituur Groeninge is in de volksmond beter bekend als ‘de schuifdeur’ of ‘Christel’. Op de hoek van de Veemarkt en Zwevegemsestraat bakt Christel Wante al 40 jaar frietjes. Ondanks de artrose in de onderrug, met uitstralende pijn naar haar linkerbeen en tenen, gaat ze door. “Ik heb altijd marge, dat is het probleem. (lacht) Ik zie mijn klanten te graag. Toen ik het nieuws in juni deelde dat ik een overnemer zocht, heb ik enorm ondervonden hoe graag ik hier wil zijn. Ik heb de knop weer omgedraaid. De frituur is mijn kindje en ik ben het best van al hier thuis.”
Hoe ben je in ‘de frietbusiness’ terechtgekomen?
“Al sinds mijn vijftiende werk ik in een frituur. Eerst vijf jaar in wijk Torenhof in Waregem. Ik was zot van de uitbater. (lacht). We waren zelfs getrouwd, maar intussen al even gescheiden. Eigenlijk ben ik dus dankzij de liefde in het vak beland. Ik werkte op vrijdag in de frituur en stond in het weekend met een snoepkraam op festivals. Ik heb Michael Jackson nog live gezien op Torhout-Werchter in de jaren 70. Door de week werkte ik als naaister in een fabriek. In 1985 begon ik als zelfstandige in Kortrijk. Het was echt mijn ding. In het begin dacht ik: ‘Ik doe dit maximaal vijftien jaar.’ Maar kijk, veertig jaar later zit ik hier nog steeds. Hoe langer je dit werk doet, hoe verslavender het wordt. Op 1 april begin ik aan mijn 41ste jaar. Ik kan het zelf bijna niet geloven. De tijd gaat veel te snel.”
“Al 40 jaar werk ik met dezelfde producten”
Wat is het geheim voor een succesvolle frituur?
“Liefde en passie. Als die er zijn, volgt de kwaliteit vanzelf. Ik bespaar niet op mijn producten en koop geen goedkope merken, die vind ik zelf ook niet lekker. Al veertig jaar werk ik met dezelfde producten en blijf ik trouw aan het oude aanbod. Bij mij vind je nog altijd klassiekers zoals fishsticks, zigeunersticks, kalkoensticks, Ardeense saté en viandellen. Zelfs hardgekookte eitjes staan nog op de kaart. 37 jaar geleden stapte ik over van rundsvet naar plantaardig vet, waardoor ik nu ook vegetarische, vegan en halal-opties kan aanbieden. Mijn frituur is er voor iedereen. Daarom doe ik ook mee met Enchanté, een initiatief voor mensen die het financieel moeilijk hebben. Maar als ze hier binnenkomen met drugs of alcohol, krijgen ze niets. Er zijn veel mensen in nood en ik moet keuzes maken. Af en toe steek ik zelf wat bij.”
Wat zijn jouw troeven waarvoor klanten een blokje om rijden?
“Mijn grootste troef is zonder twijfel mijn halal-aanbod. De vraag naar halal snacks is de afgelopen vijf jaar enorm toegenomen. We leven in een multiculturele wereld en ik speel daarop in. Ik ken veel moslims, heel vriendelijke mensen. Daarnaast heb ik ook een groot aanbod aan vegan en vegetarische snacks. Enkele jaren na de opening van mijn frituur vroeg iemand me of ik dat wilde aanbieden. Ik sprong er meteen op in en kreeg hulp en advies. Ik wil dat iedereen hier iets kan bestellen. Het enige wat ik niet kan aanbieden, is een glutenvrij assortiment. Dat zou aparte diepvriezers, aparte frituurpotten en een totaal andere werkwijze vereisen. Iets half doen, wil ik niet. Als ik het niet 100 procent veilig kan garanderen, begin ik er niet aan. Het idee dat ik iemand per ongeluk ziek zou maken, zou me enorm raken. Ook de vele zitplaatsen zijn een troef. Elf jaar geleden moest ik mijn frituur uitbreiden omdat ik te weinig plaats had. Ik krijg vaak groepen die hier reserveren. Binnen heb ik zo’n veertig plaatsen, en begin april zet ik ook het terras buiten, goed voor nog eens 32 plekken.”
Hoe zie je de toekomst?
“Qua aanbod zie ik geen uitbreidingen meer. Koen en ik hebben genoeg werk met ons tweeën. Ik kan er geen jaartal op plakken wanneer ik zal stoppen. Ik begon op mijn vijftiende met frieten bakken en doe het nu al zo lang. Het wereldrecord staat op 47 jaar, dus als ik dat wil evenaren, heb ik nog zes jaar te gaan. Of mijn gezondheid het zal toelaten, weet ik niet. Ik blijf open zolang het kan. Ik zou niet weten wat ik hierna moet doen. Waarschijnlijk vrijwilligerswerk, gewoon om bezig te blijven, anders word ik gek. Stilzitten kan ik niet. In een rusthuis zullen ze nog wat meemaken met mij (lacht), misschien bak ik daar wel frieten voor iedereen. Wat de toekomst van de frituur betreft, dat blijft een moeilijke beslissing. Ik ben bang om de zaak over te laten aan een andere friturist, want ik zou niet willen dat iemand mijn kindje kapotmaakt. Maar mocht ik bijvoorbeeld een goed bod krijgen van een projectontwikkelaar, dan zou ik het overwegen.”
The post Christel (60) zet al 40 jaar de schuifdeur van Frituur Groeninge in Kortrijk open: “Ook vegetarische, vegan en halal-opties” is provided by KW.be.
