“Financiële kopzorgen liggen aan de basis”: het ene na het andere (West-)Vlaamse festival houdt ermee op

Het ene festival moet het faillissement aanvragen, het andere slaat een jaartje over of trekt er gewoon de stekker uit. Komende zomer mogen we al zeker vier afspraken van onze festivalkalender schrappen. Wat is er aan de hand in de eens zo bloeiende sector?

De West-Vlaamse festivalkalender zal straks wat schraler ogen dan we gewoon zijn. Het Oostendse W-Festival en Buikrock in Deerlijk zijn failliet verklaard, het Kortemarkse dancefestival Dreambeats wil na een tiende en allerlaatste editie eind juni afscheid nemen, Melkrock in Tielt last een pauze van onbepaalde duur in en Labadoux in Ingelmunster wil pas in 2026 een nieuwe en fel aangepaste versie aan het publiek serveren.

Geen van bovenvermelde evenementen was, om het plastisch uit te drukken, aan het doodbloeden. Stuk voor stuk kunnen ze terugvallen op een trouw publiek en hadden ze voorbije jaren, soms zelfs decennia, hun strepen in het wereldje meer dan verdiend. Feit is dat het voor kleine(re) festivals steeds lastiger wordt om het hoofd boven water te houden.

Financiële kopzorgen

Bij het tweedaagse Buikrock gaf het financiële aspect de doorslag. Vorig jaar werd de vijfde editie al overgeslagen, nu is het afscheid definitief. Aan de basis ligt een technisch probleem tijdens de uitgave in 2022, toen heel wat elektronische betalingen op de festivalweide niet op de rekening van de organisatie zijn terechtgekomen. “Met een enorme en niet te dempen financiële put tot gevolg”, aldus curator Yves François.

W-Festival wijst dan weer naar de blijvende impact van de coronacrisis en het faillissement van hun ticketprovider in 2022. Ook Melkrock heeft het over aanhoudende financiële en logistieke druk, naast een tanende opkomst.

“De kosten zijn sinds de coronacrisis fors gestegen” – Frederik Roelant, co-organisator Moen Feest

“Het financiële aspect is duidelijk de hoofdreden”, zeggen Frederik Roelant en Katrien Vermeire in koor, respectievelijk co-organisator van het populaire Moen Feest, en zaakvoerder van het audiovisueel productiebedrijf John & Jane, dat 27 procent van haar omzet uit de festivalwereld haalt.

“De kosten zijn sinds de coronacrisis fors gestegen”, stelt Frederik. “De gages van artiesten, geluid en licht, de herbruikbare bekers, security… Ook de regelgeving neemt alleen maar toe.”

Stan Van Samang vorig jaar aan het werk op het populaire Moen Feest
Stan Van Samang vorig jaar aan het werk op het populaire Moen Feest © FB Moen Feest

“Ook wij, met jaarlijks 15.000 bezoekers een van de grotere kleine festivals, moeten goed naar het bord kijken. Een affiche samenstellen kost handenvol geld, maar dan is het hopen dat de ticketverkoop goed loopt.”

Verzadigde markt

Een visie die Katrien beaamt. “Onze personeels- en materiaalkosten zijn door de inflatie fors gestegen en we hebben geen andere keuze dan die door te rekenen. Iets wat de organisatoren op hun beurt ook moeten doen. En dan heb je zoiets als prijselasticiteit: hoeveel is een consument bereid te betalen voor een product? In dit geval: een ervaring. Bovendien is Vlaanderen op vlak van festivals verzadigd.”

“Kleinere festivals zijn erg waardevol. Het zijn springplanken voor veelbelovend talent onder artiesten, organisatoren en meewerkende bedrijven” – Katrien Vermeire, John & Jane

Al drukken beiden wel op het belang van kleinere festivals. “Vijf van onze huidige zes headliners stonden het voorbije jaar in het Sportpaleis”, stelt Frederik. “Bij ons kan je ze veel dichter bij huis aan het werk zien en gewoon te voet of per fiets langskomen. En er is het ook het sociale gegeven: festivals als het onze zijn ontmoetingsplaatsen, dragen bij aan de cohesie van een hele regio.”

Katrien Vermeire, zaakvoerder van John & Jane.
Katrien Vermeire, zaakvoerder van John & Jane. © Christophe De Muynck

“Ze zijn ook springplanken voor veelbelovend talent”, vult Katrien aan. “Zowel onder artiesten, organisatoren als meewerkende bedrijven. Al vrees ik dat we de komende jaren jammer genoeg nog kleinere festivals zullen zien sneuvelen. Iedereen wil een Tomorrowland of Rock Werchter onder zijn of haar kerktoren. Dat kost geld.”

Een voorspelling die Frederik van Moen Feest nuanceert. “Concullega’s zien stoppen, is nooit leuk. Maar er worden elk jaar ook enkele nieuwe initiatieven geboren.”

The post “Financiële kopzorgen liggen aan de basis”: het ene na het andere (West-)Vlaamse festival houdt ermee op is provided by KW.be.

 

Meer krantenkoppen in België

Jessy uit ‘Sing Again’ is wel degelijk meer dan 30 jaar fulltime zangeres: “Blij dat ik nooit onder de indruk was van drugsschaaltjes backstage”

Jessy De Smet (49) blies afgelopen vrijdag in ‘Sing Again’ iedereen omver. Met haar grote hit uit 1998, ‘Innocence’, stootte ze meteen door naar de volgende ronde. Dat ze dertig jaar na The Mackenzie nog altijd keihard kan knallen, voelt fijn. In deze HLN Showbits vertelt ze hoe ze de foute verleidingen van de showbizz wist te weerstaan tijdens haar

Lees meer »

In het Oekraïense leger vechten steeds meer Latijns-Amerikaanse soldaten: “We doen het voor ons gezin”

Aan het front in Oekraïne klinkt steeds vaker Spaans. Colombianen, Mexicanen en Brazilianen sluiten zich aan bij het Oekraïense leger. Niet uit idealisme, maar vooral om een inkomen te verdienen dat in hun thuisland onbereikbaar is. Voor dat salaris riskeren ze hun leven tussen artillerievuur en kamikazedrones. Hun inzet is voor Kiev cruciaal, maar de prijs is hoog. En er

Lees meer »

Chemiesector schroeft vervuiling drastisch terug, kraker van BASF gaat derde minder stikstof uitstoten: “Toch doet dat bedrijf bij lange niet genoeg”

De chemiesector in Vlaanderen is in de laatste jaren met een snel tempo aan het vergroenen. De uitstoot van stikstofoxiden is in twintig jaar tijd gehalveerd. De uitstoot van CO2 is nog een groot probleem, maar daalt de laatste jaren wel. In de nieuwe vergunning verplicht de provincie Antwerpen het chemiebedrijf BASF ook om met zijn stoomkraker een derde minder

Lees meer »

Clément stapte zelf naar zijn vader: dit is hoe er na 25 jaar een einde kwam aan het geheim van prins Laurent en Wendy Van Wanten

Vijfentwintig jaar lang werd het gefluisterd in de Vlaamse showbizzwereld: is prins Laurent de vader van Wendy Van Wantens zoon Clément? Dat gerucht werd plots en onverwacht bevestigd door de prins zelf. Opmerkelijk: het was de 25-jarige Clément zelf die, na jarenlang stilzwijgen, zijn vader overtuigde om eindelijk met het nieuws naar buiten te komen. Dat gebeurde in lange, indringende

Lees meer »