Onze stad zag in de voorbije eeuwen veel mensen passeren die in hun tijd grote bekendheid genoten, maar daarna in de nevelen van de geschiedenis verdwenen. Gediplomeerd gids Chris Weymeis haalt elke week zijn loep boven en vertelt het verhaal van die ‘vergeten’ Bruggelingen. Vandaag: textielfabrikant Guillaume Vanden Reeck.
Guillaume Vanden Reeck is een onbekende ‘Bruggeling’. De aanhalingstekens staan er terecht, want de man is in Brugge geboren noch gestorven. Toch zijn er enkele gebouwen in en buiten het stadscentrum die naar hem en zijn activiteiten verwijzen.
Groothandel
Guillaume Vanden Reeck, geboren in 1815, was afkomstig uit Boom. In de crisisjaren 1840 vestigt hij zich, samen met zijn echtgenote Beatrice Vandenherreweghe, in Brugge. Zij baten er een tiental jaren een detailhandel van textielstoffen uit, vooraleer ze overstappen naar de groothandel. Hiervoor richt hij samen met zijn schoonbroer Camille Mullier een vennootschap op. Uit een studie van Jan D’hondt en Brigitte Beernaert blijkt dat de zaken goed gaan en dat zij in 1855 twee huizen in de Zuidzandstraat tot één groot handelspand laten verbouwen. Als architect kiezen ze Isidoor Alleweireldt, een man die in Brugge voor de adel en de liberale burgerij veel grote, neoclassicistische huizen ontwierp. Het is een groot pand met een gevel van veertien meter breed, beneden een winkel en erboven twee woongelegenheden. Het pand liep door tot aan de Korte Vuldersstraat, waar een magazijn werd gebouwd. De zaken gaan steeds beter en in 1859 koopt Vanden Reeck een maison de campagne, een buitenverblijf aan de Smedenvest. Daarnaast wordt de vennootschap met twee extra personen uitgebreid en aan de Buiten Smedenvest wordt in 1861 een katoen- en wolweverij opgericht. De gebouwen ervan bleven bewaard en dienen nu als cultuurcentrum De Bond, een creatie- en expositieruimte voor recent en nieuw werk van toonaangevende hedendaagse beeldende kunstenaars uit binnen- en buitenland.
Weverij
Om onbekende redenen trok Guillaume Vanden Reeck zich in 1871 op 56-jarige leeftijd terug uit het commerciële en industriële circuit en verhuisde hij naar Elsene. De fabrieksgebouwen bleven wel nog tot 1882 in gebruik als weverij. Nadien werden ze omgevormd tot verkoopplaats van onder andere granen, zaden en vloertegels. Ook het maison de campagne, bekend als het landhuis Vanden Reeck, langs de Lange Vesting bleef bewaard. Het huis werd mogelijk al vóór 1847 gebouwd in opdracht van zeepzieder Jacobus Glorieux-Rollin die hiervoor een ruim stuk grond op het voormalig bastion aan de Smedenpoort kocht. Pas in 1859 werden Guillaume Vanden Reeck en zijn vrouw Beatrice Vandenherreweghe de nieuwe eigenaars van het buitenhuis, dat ze waarschijnlijk enkel in de zomer gebruikten of bewoonden. Nu wordt het landhuis gebruik door Brugge Plus vzw. (CW)
The post Bruggeling onder de loep (95): Textielfabrikant Guillaume Vanden Reeck is provided by KW.be.
