Voor Luc Fourier (48) en Charlotte Kyndt (44) zal 2025 voor altijd het jaar zijn waarin ze het wereldvermaarde Huisje van Majutte in Blankenberge nieuw leven inbliezen als ‘Keukentje van Majutte’. Ze staan er zelf nog altijd van versteld dat niemand dat idee voor hun neus wegkaapte. “In een authentiek vissershuisje een lekkere zeevruchtenschotel eten: da’s toch uniek?” Voor het eerst is het vissershuisje trouwens ook de hele kerstvakantie open.
“Op 1 mei zijn we officieel opengegaan, eerst enkel met drank en vanaf Hemelvaart ook met eten erbij. De Havenfeesten waren dus onze vuurdoop – dan zijn we er echt goed ingevlogen. Het was die eerste weken wel nog wat zoeken: we zetten te veel flexi’s in waardoor we hier zowat in elkaars weg liepen”, blikt Luc terug. Tegen de zomer waren de kinderziektes eruit. “In juli en augustus stonden de mensen dikwijls al van halftwaalf buiten aan te schuiven. Om twaalf uur gingen we dan open, een halfuurtje later zat het huisje tjokvol”, klinkt het.
Open tijdens kerstvakantie
De openingstijden volgen nu zo’n beetje de drukte van ’t seizoen. “In januari en februari doen we minder dagen open, om dan vanaf maart-april weer op te bouwen. Het is ook voor het eerst dat het huisje de deuren opent tijdens de kerstvakantie. Vroeger was de buitengevel in die periode altijd mooi versierd, maar de mensen stonden voor een gesloten deur. Wij hebben besloten om met oud en nieuw wél open te doen, we vieren kerst en Nieuwjaar zelf dan wel een andere keer.”
Vanaf 22 december is ook De Korre weer van de partij. “Zij komen in de kerstvakantie elke dag van twaalf tot vijf weer hun oude vissersambachten demonstreren, zoals ze dat hier vroeger ook altijd hebben gedaan. De mensen van De Korre waren zelf vragende partij om die traditie voort te zetten”, zegt Luc.
Recept van vader
Vooral de garnaalkroketten waren van de eerste dag een schot in de roos, en dat willen Luc en Charlotte graag zo houden. “De bedoeling is dat de mensen binnen hier en een paar jaar garnaalkroketten én Majutte in één adem uitspreken. We zijn goed op weg: er gaan er nu al een duizendtal per week over de toog”, knipoogt Luc. Het recept komt van zijn vader, die ook hotelier was. “Een gepensioneerde visser maakt ze voor ons. Hij heeft de nodige connecties op zee.”
“Van de Blankenbergenaar over de tweedeverblijver tot de dagjestoerist; iederéén komt hier over de vloer”
Een ander succes, is de kaastaart van Charlotte. Zij zegde intussen haar job in de zorg vaarwel. “Luc en ik hadden zelf ook niet gedacht dat het van de eerste dag zó goed zou draaien, en ik maak zelf al het gebak en de desserts die hier op tafel komen: kaastaart, chocolademousse, appelgebak, in de zomer vaak ook biscuittaart met verse aardbeitjes op zondag… Daar heb ik dus de handen vol mee”, glimlacht ze.
“Er zijn ook niet zo heel veel adresjes in Blankenberge waar je nog verse taart kunt eten”, zegt Luc. “Pannenkoeken en wafels al wat je wil, maar taarten… Da’s dus nog een troef die we graag uitspelen: onze kaastaart doet het al net zo goed als de garnaalkroketten.”
Le Marmiton
Luc en Charlotte hadden ooit een restaurant genaamd Le Marmiton, in de Jules de Troozlaan. Dat sloot elf jaar geleden de deuren. “Le Marmiton was een topzaak waar we uitsluitend werkten volgens de regels van de etiquette”, zegt Luc. “Hier gaat het er veel losser aan toe. Van de Blankenbergenaar over de tweedeverblijver tot de dagjestoerist; iederéén komt hier over de vloer. Da’s een fijne mix. Ook de combinatie met onze drie hotels (Malecot, Avenue en Gatsby, red.) is trouwens fijn. Het grote voordeel hier: als we eens een lastige klant hebben, is die meestal al na een uurtje weer weg. Op hotel blijft die ook nog eens slapen.” (lacht)
Nieuwe menukaart
Een van de ambities die Luc en Charlotte bij de overname voor ogen hadden, was de stadsgenoot meer over de vloer te krijgen. “Van de echte Blankenbergenaars horen we weleens dat ze al heel hun leven in de stad wonen en hier nog nooit geweest waren. Misschien omdat we zo actief zijn op sociale media”, zegt Charlotte. “Peter en Lena waren dat ook, maar bij hen had het huisje meer een museumfunctie. Eenmaal je het gezien had, was het nieuwe er wel af”, merkt Luc op. “De eerste weken hoorden we trouwens weleens dat het huisje ‘nogal commercieel’ geworden was. Maar we zijn nu eenmaal ook een eethuisje. De museumfunctie is trouwens niet helemáál verdwenen. We zijn nu bezig met de nieuwe menukaart, en dat wordt een soort krantje. Mét uitleg over het huisje. We zijn ook nog steeds op zoek naar leuke decoratieve spulletjes, dus als iemand thuis nog een mooi schilderij liggen heeft dat te maken heeft met Majutte en/of de Blankenbergse visserij… De lat ligt wel vrij hoog.”
Lekker simpel
Luc en Charlotte staan er nog altijd van versteld dat niemand het idee voor hun neus wegkaapte. “Raar dat niemand ons voor is geweest, want zeg nu zelf: in een authentiek vissershuisje een lekkere zeevruchtenschotel eten, da’s toch uniek? Die garnaalkroketten waren het eerste waar wij aan dachten. Lekker simpel, en ze kunnen gemakkelijk elders bereid worden. Het enige wat je er in je zaak voor nodig hebt, is een goede friteuse. Nu zijn er mensen die zeggen, ‘hadden we maar geweten dat het huisje over te nemen stond’… Nu ja, ze hebben de kans gehad”, knipoogt Luc. “En ere wie ere toekomt: Huisje Van Majutte stond dankzij Peter en Lena al hoog aangeschreven op TripAdvisor.”
The post Luc en Charlotte blikken terug op overname Huisje van Majutte: “Die garnaalkroketten waren het eerste waar we aan dachten” is provided by KW.be.
